1 April kikker in je bil....

Train jezelf om te luisteren naar je eigen kleine stem die je vertelt wat belangrijk is en wat niet belangrijk is.

Aldus de scheur kalender op 1 april...this must be a joke! Al die stemmetjes in mijn hoofd, groot of klein, ik zou voor één keer willen dat ze even stil zijn! Dus ik ben het er niet echt mee eens, allicht zit er natuurlijk wel weer een kern van waarheid in, maar dan nog, nu even niet!

Maandag 1 april alweer en wat een heerlijke dag. De dag dat mijn nicht alweer 19 wordt, ongelooflijk hoe snel dat gaat. Ik zie ons nog de fles geven en later door Euro Disney met ze rennen... en nu alweer 19 pfff. Dat is als jezelf denk geen kinderen hebt. De tijd (jaren) ervaar je minder door de confrontaties die je ervaart als je kinderen opgroeien. Je groeit als het ware mee waardoor het besef groter is? Anyway, vanmorgen heerlijk ontbijt op bed gehad van Chris die vandaag ook lekker vrij had. We hebben een paar uur samen lekker in de tuin gewerkt nadat we de paarden en stallen hadden gedaan. Om 3 uur was ik op, en super moe. Na lang treuzelen toch op bed terecht gekomen. Werkelijk ik begon dus dat ik naar bed ging ik denk rond 3 uur. Toen besloot ik eerst nog even de katten eten te geven op stal, daarna de kippen en de varkens van vers water voorzien. Intussen ging de telefoon tijdens het bellen gekeken of we al kuikentjes hebben (nope) en ik denk dat het rond 4 uur was dat ik uiteindelijk echt op bed lag. Ik sliep snel en pas om half 7 werd ik wakker. En waar ik had gehoopt dat ik uitgerust en minder stram zou wakker worden daar werd ik dat dus niet... helaas.

Afgelopen dagen zijn wederom dagen geweest van redelijk veel pijnen en ongemakken en vooral die vermoeidheid. Afgelopen donderdag zijn we naar het veulentje wezen kijken van Kees en Louise, een mooi wakker merrietje. Zo heerlijk om te zien, ze zijn voorzichtig maar toch heel nieuwsgierig en voor je het weet worden ze een tikkeltje brutaal. Vrijdag slechte dag gehad, wel in de middag paar uur in de tuin gewerkt en in de namiddag werd Kaat weer gereden en wat was ze vervelend.... Met rijden werd het wel wat beter maar ze is hengstig en ik denk daarom ook een beetje (letterlijk en figuurlijk) zeikerig! Nadat iedereen weg was ben ik naar bed gegaan. Zaterdagochtend ook zwaar wakker geworden, en hoewel ik zelfs de nachten de afgelopen dagen aardig heb doorgebracht, zodra ik wakker wordt ben ik echt moe. En dat is echt verschrikkelijk irritant... Zaterdagmiddag kwamen tante Tineke en Ome Jacques met neefje Lenn. Een heerlijke knuffelkont. Dus eerst met zijn alleen gaan lunchen bij de Stoep en daarna naar Panningen om een kadootje voor Lenn uit te zoeken. En wat blijkt dat toch moeilijk, zelf in de speelgoedwinkel lopen en iets mogen uitzoeken... het is zoveel! Uiteindelijk is het een soort wetenschapsspel geworden, ik hoop dat hij er veel plezier mee en aan heeft. Daarna naar huis en gelijk naar bed, ik was op.... Zo niet leuk als er visite is (ook al is het heel eigen) en ik moet naar bed, het voelt als falen. Ik kan gewoon niet accepteren dat ik zo moe ben en dan af moet haken. Gelukkig heeft iedereen om me heen er begrip voor ikzelf ben wellicht wel degene die er het meest moeite mee heeft. Elly maakte me om 6 uur wakker dat de paarden honger hadden, dit kan ik me vaag herinneren gelukkig, is Elly gaan voeren en ben ik weer in slaap gesukkeld. Kwart voor 7 werd ik weer wakker gemaakt, het eten was klaar...

Tja, lieve mensen, zo gaan de dagen voorbij. Alles gaat gewoon door en soms voel ik me alsof ik stil sta. Ik probeer me vast te houden dat ik vroeger ook wel last had van voorjaarsmoeheid en dat het dadelijk vanzelf weer overgaat. Neemt niet weg dat ik als ik wakker ben en dingen onderneem ik echt wel geniet. Ik kan uren naar Tom en Poes kijken als ze aan het spelen zijn met een blaadje of met een muis (dit vind ik vaak zielig maar de sprongen die ze maken...geweldig). Ook kan ik uren kijken naar Chris die met ontbloot bovenlichaam, nat van het zweet glimmend in de tuin staat te werken. Zijn goddelijke gespierde lichaam lijkt gegoten uit goud... Haha, wie hou ik voor de gek. Chris staat met 35 Graden Celsius nog met lange broek en trui aan in de tuin te werken, maar ach af en toe een fantasietje tussendoor moet kunnen... Hij is en blijft mij held!

Fijne avond.