1 Maand verder, nog niets wijzer......

Zorg ervoor dat anderen geen ruimte in je hoofd huren, tenzij ze een goede huurder zijn.

Aldus VoorPositiviteit.nl op Twitter.

Nou, mijn hoofd zit vol met huurders die goed in de tv serie huisjesmelkers en horrorhuurders kunnen meedoen want .... een chaos it is... still is....

Zo, daar ben ik dan weer even na een stilte van precies 30 dagen. Sommige van de lezers stuurden al lieve berichtjes om te vragen of alles goed ging - dank daarvoor- en gelukkig kon ik wel zeggen dat het redelijk goed gaat. De stilte, oftewel het niet schrijven, kwam eigenlijk doordat ik het op mijn manier min of meer druk had om alles weer een beetje op orde te krijgen. Thuis, op stal, de tuin en last but not least mijn hoofd alleen kan ik je nu al zeggen dat dat laatste nog steeds niet is gelukt. Maar hé, je kunt ook niet alles hebben in het leven!

Laatste blog ging over de zitting bij het tuchtcollege. Dit houdt mij nog steeds erg in zijn greep. Het wachten zal nooit wennen op welke manier dan ook. Vandaar dat het wachten op deze uitslag, net zoals op bijvoorbeeld de ziekenhuis uitslagen, continue de gemoederen in mijn grijze massa bezighoudt. Nog even geduld, 12 dagen om precies te zijn :). En dan begint er weer een nieuw soort wachten... de 30ste heb ik namelijk mijn scan en de 9e november de afspraak bij de 'nieuwe' oncoloog. Zo komt dus wel direct naar boven dat mijn huidige leven veelal bestaat uit wachten.... En laat dat nu net iets zijn waar in niet zo goed in ben!

Even een korte terugblik, zover mijn zeef-geheugen dit nog toe laat.. 21 September uiteraard 18 jaar getrouwd met mijn allessie! En heel bijzonder maar net op deze dag was Chris op cursus met een overnachting dus was het een 'op afstand-viering' van deze heugelijke dag. Echt helemaal van deze tijd, wij zijn zó nieuwerwets! Dus helaas geen romantische of ruige taferelen in onze casa... en via het digitale pad.... Néé, dat is zo niet ons ding! Dan heb ik in deze dagen mijn kleedkamer weer omgetoverd, duurde alleen een paar dagen voor ik de spreuk te pakken had... van zomer naar winterkleding. En tegelijkertijd gebruik gemaakt van Vinted, foto's uploaden alles invullen en door... een paar mensen al heel blij gemaakt met mooie spulletjes. Grappig detail is dat Chris het ineens ook heeft ontdekt en omdat hij natuurlijk weer baas boven baas moet spelen heeft hij gelijk het 'hoogste' kledingstuk verkocht. Maar er is nog kans want ik ben na mijn witte kleding rek min of meer gestopt dus ik heb nog de mogelijkheid hem te overtreffen :).

Naast de kleedkamer ook de zadelkamer een grote poets en opruimbeurt gegeven, vervolgens het spoellokaal en laatste klusje was onze slaapkamer die ik echt van boven tot onder heb aangepakt. Zelfs de muren heb ik gepoetst! Geen ondankbare klus gezien de muggen lijken die op sommige plekjes prominent naar voren kwamen. Nu ik dit typ klinkt het net alsof het allemaal heel vies is bij ons. Maar ik kan je geruststellen hoor, het valt uiteraard reuze mee :).

Tussen alle bedrijven door had ik bedacht iedere dag een foto uit het raam te maken van het bos aan de overzijde, zelfde locatie, zelfde tijd alleen andere dag. Zo, bedacht ik me, konden er mensen meegenieten van de mooie schakeringen van kleur die de herfst altijd met zich mee bracht. Helaas ben ik daar niet zo goed in en heb ik het geloof ik bedacht, 1 keer een foto genomen en daarbij gelaten.... Wellicht ga ik het nog eens echt doorzetten.

Verder in de fotovideo een paar foto's van ons Hollands krielhaantje. Deze is al een paar maanden epileptisch en atactisch en tevens naar wij denken dement. Daarom is het zo mooi om te zien dat de natuur blijkbaar ook mantelzorgers kent want een ander haantje ontfermt zich in volle overgaven voor Haantje en dat is dag in dag uit een genot om te ervaren. Zie je mij in het ziekenhuis wachtende op mijn moeder die op bezoek was bij mijn vader. Die een nieuwe heup heeft gekregen. Door de Corona was het bezoek geminimaliseerd tot 1 persoon (logisch).  Ook in de video komt er een foto voorbij van een vest van Chris en een paardendeken. De paardendeken was stuk gemaakt door een gefrustreerde Kaat. En door het wat mindere weer kwam ik op het goede idee de deken met behulp van de naaimachine te repareren. Dus alle spullen uit de kast getrokken en klaargezet. Bij de naaispullen vond ik ook een blauw vest van Chris. In de mouw zat een grote winkelhaak en ik dacht echt dat ik dat vest mocht gebruiken om een beetje te hobbyen. Dus ik hop de schaar erin om een stuk te knippen wat ik kon gebruiken bij het repareren van de deken. Mijn moeder zei nog, zou je dat wel doen zo een mooi vest? Waarop ik vol overtuiging zei dat Chris hem niet meer hoefde. Afijn..... deken mooi gerepareerd, komt Chris thuis pakt het vest van de naaitafel en zegt vrolijk: 'Oh, heb je mijn vest eindelijk gemaakt?' En toen drong het tot me door.... Ik had gezegd dat ik het vest zou repareren omdat Kaat er (alweer een dik half jaar geleden) een hap uit had genomen..... Shit.... Maar.... deze handige dame heeft -tromgeroffel- de mouwen uit het vest vastgenaaid, de stof van de zakken gebruikt om het weggeknipte stuk te vervangen en netjes als een patchwork deken aan elkaar genaaid! En het mooiste is, hij draagt het vest weer volop!! Pfieuw...

Ook ben ik 2 weken terug ziek geweest. Direct alle alarmbellen op rood. Hoewel ik nagenoeg nergens kom toch de grote angst voor, jawel... het Corona-virus. Ik had verhoging, snotterde, hoestte behoorlijk en had hoofdpijn. Dit laatste is niet nieuws in mijn dagelijkse bestaan maar de combinatie van dit alles was toch wel reden om de huisarts te raadplegen. Daar werd ik doorverwezen naar de landelijke telefoonlijn om een afspraak te maken. Na 3.5 dag bellen heb ik het opgegeven. De verhoging was gezakt en het hoesten en snot was nagenoeg verdwenen dus waarschijnlijk had ik gewoon een verkoudheidje... kan natuurlijk ook gewoon gebeuren! In de periode van bellen met de landelijke lijn heb ik wel nauw contact gehad met de zorginstelling zodat ik niet groot verder in paniek raakte.

Welnu het is al bijna 10 uur dus ik stop er maar mee, ik ben bekaf. Dit terwijl ik toch braaf mijn middagdutje heb gedaan. Reden is denk het slechte slapen wat ik sinds een paar weken helaas weer doe. Dus vanavond maar weer een slaappilletje proberen.

Voor nu fijne avond en fijne zondag!