Bijna lente....

Liefde, vriendschap en gulheid - de enige ingrediënten die nodig zijn voor een gelukkig leven.

Vandaag was het heerlijk weer. Helaas heb ik daar niet veel van kunnen genieten. Vanmorgen had ik nog steeds diarree en buikkrampen. Dus als eerste naar oncologie gebeld, omdat onze "eigen" oncoloog vrij was zou er een plaatsvervangende terugbellen. Tijdstip wordt dan niet vermeld, dus vanaf 8 uur lig je dan (in mijn geval op bed) te wachten op het telefoontje. Want na dat telefoontje is het vaak direct de auto in en naar Maastricht. Om half één was het dan zover. In de tussentijd had ik wel nog op het terras gezeten, heerlijk in het zonnetje tot de telefoon ging.

Nu is het half acht, ze (vervanger was een hele lieve vrouwelijke oncoloog) dat de darmen gewoon nog enorm geïrriteerd zijn (lijken op mij uiteraard, of lijk ik op hun hmm hoe zou dat zitten?). Afgelopen dinsdagavond heb ik voor het laatst gelaxeerd. Laxeren moet in verband met de morfine. Het is al een paar weken moeilijk om een goed passende hoeveelheid te vinden die past bij mij en mijn darmstelsel. Ik was dus ook al een tijdje aan het "klooien" met die zakjes en drankjes. Maar goed na dinsdag niet meer afgezien van die gisteren in de ochtend... ook niet bijster slim OEPS. Moraal van dit verhaal. Darmen geïrriteerd door en het laxeren en de klysma en het onderzoek van woensdag. Nu moet ik zes keer per dag kleine beetjes licht verteerbaar voedsel eten. Bepaalde dingen laten of in ieder geval sterk minderen.... De warme melk bijvoorbeeld en de vitaminestoot, in de vorm van verse jus d'orange zijn even uit den boze! Ook moest ik opnieuw de Immodium nemen en nu zoals iedereen moet bij acute diarree. Dus daar zijn we nu mee begonnen. Net na het avondeten kreeg ik weer krampen in mijn maag, ik weet nu dat ik gewoon rustig moet blijven en luisteren naar je lichaam. Dat wil zeggen liggen en ontspan.... Lekker makkelijk gezegd L.

Dus dat was het wel zo'n beetje voor vandaag, gisterenavond en vannacht was ook niet alles om over naar huis te schrijven, dus doen we dat gewoon niet. Zo dadelijk krijgen we bezoek (yay), waarna de dag echt alweer voorbij is. Wel tijdens de lunch buiten een paar mooie foto's gemaakt van de bloemetjes en de bijen die er nog zijn, dus die zien jullie hierboven.

De natuur (het buitenleven) is altijd al iets was ik graag heb gemogen. Vanaf heel jongs af aan al riep ik dat mijn eerste huis een boerderij zou zijn. Nou, die droom is niet behaald hoor kan ik jullie vertellen. Maar destijds was ik echt wel heel trots op mijn flatje boven de shell in Helmond. Het was een twee kamerappartement. Dus woonkamer en slaapkamer eigenlijk was er nog een klein kamertjes maar deze was bij de keuken getrokken. Ik denk dat ik daar een jaar of 3 heb gewoond. Samen met Figo, mijn eerste dwerg schnauzer. De woonkamer was lekker groot en het was ook echt wel gezellig. Ik weet nog goed dat ik toen ook altijd goed voor de beestjes wilde zijn. Dus toen er op het balkon een Duif kwam wonen, vond ik dat prachtig. If I only knew.. Die duif begon aan gezinsuitbreiding, wat ik in het begin uiteraard super schattig en leuk vond. Tot het ging stinken, schoonmaken kon niet omdat de duif op het nest zat. De kleintjes waren inmiddels geboren. Maar die kreeg ik bijna niet te zien. Tot op een dag de mama duif weg was, denk naar de appie Heijn aan de overkant om eten te halen (flauw grapje) toen zag ik dat tussen de vier nieuwsgierige kopjes een doodbeestje lag. Maar ja, ik durfde het niet weg te halen, de woorden van mijn opa spookten altijd door mijn hoofd, als ze mensen ruiken dan stoten ze het af. Dus Maris kwam al een maand niet meer op het balkon. Na een paar weken vlogen ze uit. Resultaat het hele balkon inclusief kunstgras onder de maden!!! Echt zo vies!! Oh visite....

De visite is net de deur uit. Diane en Esmée kwamen gezellig even langs. Heerlijk verwend met mooie bloemen, love it. Verder natuurlijk heerlijke verhalen gehoord over het feest en uiteraard de veestapels nog even doorgenomen. We lijken wel verzamelaars. Heerlijk wel de gedachten even een andere kant op!

Buikpijn is nog steeds aanwezig, naar de wc ben ik niet meer geweest sinds elf uur vanmorgen dus laten we hopen dat de buikpijn ook snel weggaat en dat het hier bij blijft. Verhaal over het schoonmaken en naweeën van de duif en kids op het balkon volgt nog wel een keer. Deze dame gaat naar haar mandje. Fijne avond!