Black friday, saturday and sunday.....

De mooiste dingen kun je niet kopen!

Black Friday my ass dus! Ah nee, ik zal proberen niet te negatief te zijn. Maar dat wordt moeilijk vrees ik! Reden... ik heb in mijn hals een verdikking (bult, waarschijnlijk klieren) die pijn doet. Dit begon vrijdag, en hoewel het honderd en één andere dingen kunnen zijn ben ik super bang dat het de kwade cellen zijn die zich daar hebben opgehoopt. Mijn zus heeft me redelijk gerustgesteld doordat één van de bijwerkingen van de Nivolumab verdikking van de klieren kan geven, echter blijft dat irritante kl#te stemmetje achter in mijn hoofd zeggen ´nou, dat was het dan. Daar begint het mee..´. En denk maar niet dat ik het stil krijg. Dus lieve lezer hier sta ik nu, wederom verlamd van de angst. Natuurlijk hoor ik denken dan bel je het ziekenhuis toch als je je zorgen maakt. En ja, dit ga ik morgenvroeg ook gelijk doen echter weet ik als ik in het weekend bel dat ze je gelijk laten komen en 9 van de 10 x opnemen en daar heb ik dus geen zin in. Als er nu radicaal iets aan gedaan zou kunnen worden zou ik echt wel in de auto springen (met acute dingen doe ik dat echt altijd, ik wil immers echt geen enkel risico lopen) maar hier is geen urgentie bij.

Vrijdagavond was ik al ziekig en bij thuiskomst heb ik echt van half 4 tot 7 geslapen. 1.5 Kom erwtensoep op en vervolgens half acht tot 22 uur geslapen. Medicijnen ingenomen en tot 9 uur in de ochtend geslapen. Ik werd brak wakker echt hoofdpijn en daarna volgden enorme buikkrampen. Dus dagje op bed doorgebracht met Morfine en Paracetamol. De bult in mijn hals bleef, de rest was tegen de avond redelijk weg. Dus besloot ik mijn kleedkamer van zomerkleding naar winterkleding om te bouwen. Een hels karwei, vooral met een handicap... Elly en Chris hadden me zaterdagavond even bijgestaan en vandaag toen ik het afrondde hebben mijn moeder, Denise en Chris me gezelschap gehouden. De klus is weer geklaard. Weer iets wat ik 'toch' maar weer mee maak terwijl alles zo anders leek. En juist daarom ben ik denk nu zo bang. Sommige dingen herinneren je aan het dikke harde feit dat ik ongeneeslijk ziek ben. Ik kan vandaag niet meer met jullie delen helaas, ik ben te onrustig, zenuwachtig en vooral bang. Bang voor wat komen gaat. En wellicht allemaal overbodig, bij god laten we het hopen maar voor nu is het gewoon verschrikkelijk k@t!

Fijne avond en geniet!

PS Kaat maakt het goed. Micky zijn blaas is volgens mij nog steeds niet oké of het is weer teruggekomen de ontsteking... ook die moet morgen maar weer even voor een controle.