Dag (je) grijze haren....

Er is geen generale repetitie voor het leven, het is een live voorstelling - dus stop met je zorgen maken en geniet van de show.

Dat zullen we maar gaan doen dan! Al zal dat niet altijd gaan, maar ook dat is het leven. Vannacht goed geslapen en vanmorgen gewoon uit mezelf wakker geworden zonder alarm of telefoontje. Dus op het gemakje ontwaakt (ik heb echt in de ochtend de tijd nodig, dieseltje) en opgestaan. Haren doen had ik geen zin in dus met mijn pluizige ontplofte krullen (echt waar) naar stal gelukkig denken die alleen bij het horen van voetstappen al aan eten dus die geven er toch niets om. Lekker even op stal gekeuveld en daarna gaan eten. Heerlijk vers fruit met yoghurt en muesli, zalig. Daarna even wat administratieve dingen gedaan waaronder ook bellen met het KWPN voor een thuiskeuring van Kaatje, die in Limburg is al geweest maar wellicht kunnen ze ons (grensgevalletje) in plannen bij Brabantse thuis keuring op 6 juni. Morgen even terug bellen en dan weet ik hopelijk meer. Kaatje haar been is gelukkig al flink geslonken en het koelen gaat nu ook een stuk gemakkelijker. Ze geeft zich eindelijk gewoon over en staat voor de verandering gewoon stil. Met poetsen staat ze ook altijd braaf stil maar dat water, nee daar was ze het niet mee eens... Basje liep ook al een stuk vlotter zo ook Chanel. De enige die maar niet echt opknapt is de stoere Lucky (juist, die waar ik nog steeds het hele verhaal van zo laten horen...). Luck is en blijft ons zorgenkindje en is meer de kat met negen levens en hobbelt gelukkig nog lekker rond in de tuin. Vanmorgen had hij echter een andere route gekozen als gebruikelijk en stond hij ineens aan Chris zijn nieuw siergrassen te kluiven. Dus toen ik er heen liep, liep hij heel schattig met een plantenbakje met siergras in zijn mond richting het grasveldje. Kun je toch niet kwaad op worden? Helaas geen camera bij. Na met zijn drieën (woensdag Elly dag) de stallen te hebben gedaan en ik daarna nog met de kippentaxi onze twee zelf uitgebroede (nou ja, niet wij maar een kippetje van ons) kuikens en moeder van het binnen hok naar het buitenhok transporteerde had ik bijna een kuikentje onthoofd. Ik zette hem in de taxi (zie foto) en toen sprong hij ineens omhoog. En voor zo'n ieniemienie kuikentje dus echt hoog terwijl ik die klep omlaag liet vallen.... Oeps.. gelukkig een dun stekkernekje die nog flexibel genoeg leek en niets mankeerde daarna. Ik hoop dat ie geen trauma heeft anders wordt het nog moeilijker om ze iedere dag heen en weer te pendelen van binnen naar buiten en vice versa... Maar goed, het is gebeurd.

Na dit alles even wat zitten lezen in een spannend boek van Suzanne Vermeer (Het Paradijs, kan niet stoppen) en de kapper gebeld, want die haren vertonen echt verdacht veel grijze vlakken inmiddels. Gelukkig kon ik terecht en ben ik weer ontdaan van de steeds grijzer wordende massa. En terwijl ik bij de kapper zat waren mam en Elly in Panningen aan het shoppen én een ijskoffie drinken bij Mr. En Mrs. Dus geluksmomentje voor mij dat ze ook een take-away ijskoffie voor mij wilde maken en ik bij de kapper (wat ik normaal altijd ontspannend vind) ook nog eens een overheerlijke ijskoffie (wat ik gewoon onwijs lekker vind) te consumeren, ik zeg lekker middagje. Wel moet ik zoals altijd even zeuren, het duurde echt te lang.... Ik heb er echt twee en half uur gezeten (uiteraard door gelezen in het boek) alleen voor een beetje verf, niet eens geknipt, geföhnd of gedroogd.... Maar ja, de overheerlijke haarmassage maakt aan het einde van de rit een hoop goed! Daarna nog snel naar de welkoop kippenvoer halen en vitamine voor Bas en naar huis. En nu is het alweer half acht, tijd om hooi te voeren. Heel de dag ben ik al aan het twijfelen, wel naar Compiègne of niet naar Compiègne (concours).... Dus dat weten we later.....

Fijne avond.