De iets mindere dagen van het vroegpensioen...

Life only comes around once, so do whatever makes you happy, and be with who ever makes you smile.

Amen! Daar zit ik dan op bed, na een schitterende dag vandaag. Het is nu acht uur en ik heb net gegeten, wat kwark met besjes en cruesli het warme eten maakte me misselijk. Afgelopen twee dagen heb ik goed geslapen door de slaappilletjes. Gisteren en was het een redelijk druilerige dag hier. Chris had een vroege dienst en pap en mam deden gelukkig voeren omdat ik in de ochtenden echt niet fit ben en ook mijn spieren heel stram zijn. Ik ben toen ik aangekleed was naar hiernaast gegaan want tante Bep was gisteren met de Kroontjes vanuit Den Haag meegekomen. Maar ik lag al vroeg op bed.... Lekker erven zitten kletsen en foto's van de kleinkinderen gekeken (zo schattig). Ik heb een beetje op stal gehangen terwijl Denise de paardjes deed. Na de lunch zijn we naar Panningen gegaan, moeders en tante Bep gingen shoppen maar ik en Denise zijn naar de Welkoop gegaan om voer voor de diertjes te halen. Toen ik van buiten naar binnen ging werd ik heel beroerd door de hete luchtkanonnen in de winkel. Dus ik in een hoekje op het wagentje gaan zitten terwijl Denise wat water voor me ging halen. Even Chris gebeld zodat ik rustig bleef en dat voelt voor mij op een bepaalde manier beter omdat hij dan "bij me is". Na een paar minuten ging het wel beter en heeft Denise afgerekend en zijn we naar de winkels gegaan om mam en tante Bep te halen. Omdat hun nog maar heel even hadden kunnen shoppen besloten Denise en ik even lekker wat gaan drinken, zo hadden hun meer gezellige tijd en wij even rustig zitten. Toen we besteld hadden en belde mijn moeder en die zouden ook komen naar Mr en Mrs komen, echter ze kwamen niet dus ik bellen omdat het nu eenmaal niet zo'n groot dorp is. Zaten ze al bij Onz een ander tentje. Wel logisch van mijn moeder in principe want daar gaan we altijd heen en niet waar ik nu beland was. Dat was nu eenmaal naast daar waar de auto geparkeerd stond. Afijn lachen natuurlijk want ze waren al helemaal daar geïnstalleerd, nog niet besteld gelukkig 😊. Ik werd ondertussen steeds beroerder, dus toen ze er eenmaal waren en ook wat te drinken hadden ben ik alvast naar buiten gegaan mede omdat het er erg warm was binnen. Mijn moeder is terug gereden en ik ben toen we thuis kwamen direct naar bed gegaan en heb morfine genomen en geslapen tot acht uur, toen wat eten op bed en enorme pijn in de zijkant van mijn buik (lever) dus beetje huilerig, mijn zus gebeld en wat gepraat zij maakt Chris en mij altijd rustig en voorziet ons van advies als we de oncoloog niet kunnen bellen. Je kunt wel bellen maar dan krijg je de afdeling en die moeten dan weer de dienstdoende oproepen en uiteindelijk willen ze dat je langs komt (daar lig je veilig) maar dat wil ik dus juist niet (wel het veilige uiteraard). Afijn vandaar mijn zus die gelukkig altijd raad weet en me gerustgesteld. Dus weer dosis Morfine met Paracetamol én een slaappil. Goed geslapen en vandaag dus redelijk fit wakker gemaakt met ontbijtje van moeders. Om half elf had ik de paarden lekker buiten gezet omdat het zonnetje lekker scheen. Mam en tante Bep hebben de stallen gedaan terwijl ik lekker bezig ben geweest tot een uur of half één/ één uur. Gaan eten daarna spullen opgeruimd paarden naar binnen want het werd weer donker en naar bed, moe maar wel voldaan van twee uur heerlijk in de buitenlucht in het zonnetje bezig te zijn geweest. Lekker in mijn eigen tempo en af en toe lekker even zitten en genieten van alle diertjes en het moois om me heen. Helaas kwam daarna de pijn en vermoeidheid weer opzetten. Dus naar bed, slapen, daarna filmpje gekeken en weer gaan slapen. Dus echt veel te melden is er niet... Ik heb net na de kwark weer Morfine genomen en hoop dat de pijn zo minder wordt en ik vannacht weer lekker slaap. Het is in ieder geval zo lekker als het buiten lekker weer is dat had ik echt even nodig, op naar de lente (of zou het toch nog echt winter worden?)!

Fijne avond.