De Sint voorbij.....
Als je iemand mist, betekent dit dat jouw hart laat weten dat je van deze persoon houdt.
Aldus VoorPositiviteit op Twitter. Een hele aansprekende quote voor onze familie deze dagen. Zaterdagochtend is onze lieve, grappige, enthousiaste en kinder-, dieren-, eigenlijk alle levende wezensvriendelijke (volgens mij) ome Arie overleden. 90 Jaar is hij mogen worden en tot aan het laatst samen geweest met tante Riet in hun eigen huis! Hoe triest en groot het gemis ook zal zijn, is dit in mijn ogen toch wel één van de mooiste scenario's. Rust zacht ome Arie, untill we meet again 🌹💫.
Het is alweer 6 december de dagen vliegen voorbij. Sinterklaas is dit jaar heel hard voorbij ons gereden volgens mij want we hebben niets gezien 🤣. Afgelopen dagen die overwegend goed waren trouwens. Geen migraine gehad en een lichte hoofdpijn (3 max 5) de rest is hetzelfde pijnlijke gewrichten met name heupen en rug. De paracetamol heb ik sinds het bezoek aan de neuroloog niet meer aangeraakt en ik probeer het nu "te doen" op ibuprofen. Soms denk ik dat het werkt en soms ...dus niet 🤣.
Maar laat ik even terugkomen op de neuroloog. We moesten om 14.40 uur in Maastricht zijn en hoewel ik bang was dat de dag enorm langzaam zou gaan viel dit reuze mee. Ik heb eerst (te lang) op bed gelegen en daarna paardjes meegedaan om vervolgens lekker in bad te gaan. En voor ik er erg in had was het al tijd om te gaan. Ik had maar geen mascara opgedaan want hoewel mijn gevoel goed was, you never know! Eenmaal aangekomen hebben we echt maar 5 minuten hoeven wachten alvorens we door mochten. Een andere neuro-, oncoloog nam ons mee naar kamer 5. Dit is de supervisor van de neuroloog van vorige keer. Wederom een sympathieke man, die gelukkig als allereerst zei dat er geen uitzaaiingen op de MRI zichtbaar waren, hierna begon het vragen en antwoorden gebeuren. Nog een paar testjes en het doorspreken van de MRI met beeld erbij. Persoonlijk vond ik dit super interessant. Daar waar ik 3.5 jaar geleden juist niets wilde weten, daar zat ik nu... de informatie opnemend in de grijze massa. Bij de rug heb ik een hernia, dit kan rugpijn veroorzaken maar verklaard niet het kracht en reflexklachten die hij en de vorige neuroloog opmerkten. Zo ook niet de hoofdpijn en dus komen er nog vervolg onderzoeken en wel binnen 2 weken. 14 December krijg ik een lumbaalpunctie. Hiermee halen ze met een holle naald hersenvocht tussen twee wervels in je onderrug. Met dit vocht worden dan testen gedaan omdat het zeer sporadisch voorkomt dat mensen geen metastasen in de hersenen hebben maar wel in het hersenvlies. Dit is niet te zien op de MRI en puur om uit te sluiten. Terwijl ik dit typ zegt een stemmetje in mijn hoofd, "het zal toch niet...'. Maar ik ben nog steeds van mening dat het niets kwaadaardigs is. Hoewel ik de migraine zéér kwaadaardig vind eigenlijk 😔... Dit terzijde. Overigens is migraine ook niet op de MRI te zien, eigenlijk helemaal nergens op te zien. Maar goed ik krijg de een lumbaalpunctie. Klinkt best naar moet ik eerlijk zeggen. Maar ja, het moet gebeuren en is voor hopelijk een goed doel! Namelijk achterhalen én daardoor hopelijk oplossen van de probleempjes. Verder krijg ik nog een spier- en zenuwonderzoek (grappig -NOT- woord) oftewel een elektromyogram (EMG) klinkt overigens ook niet echt als een prettig iets maar... hiervoor geldt hetzelfde... een betere ikke! Dus komende dagen nog een aantal ritjes naar Maastricht. Op 23 december bespreken we de uitslagen van deze onderzoeken met de neuroloog. Ik heb inmiddels wel een bloeddrukverlagend pilletje gekregen voor en tegen de migraine. Ik hoop dat dit al zal helpen!
Het is inmiddels 9 uur en ik heb net met mijn moeder de paarden hooi gegeven en de stallen gedaan. Chris is werken en ik ga zo denk lekker douchen en naar bed, ondanks dat ik blij noteerde voor het eten toen ik aan deze blog begon dat ik niet echt veel hoofdpijn had voel ik het nu voor een goede opkomen! Tijd om even iets te gaan innemen!
Fijne avond nog