De week voorbij.....
Aldus VoorPositiviteit.nl op Twitter. En wat mag ik mezelf gelukkig prijzen met mijn emotioneel rijker makende mannetje. Die het echt niet altijd (vaker niet als wel, that's the question) makkelijk heeft. Niet alleen mijn ziekte, mijn moodswings (overgangsdingetje 👵), mijn sterke wil, mijn controle dingetjes.... Nee, ook verkeerde keuzes, eigenwijsheid, stinkende gasexplosies (vooral afgelopen nacht 🙈), nachtelijke escapades en ach jongens ik kan wel een uur doorgaan denk ik.....
Waar het op neer komt, zoals wel vaker, mijn allesie, mijn Chris.... Ik zou echt niet zonder kunnen....
Ik zit nu trouwens wel te grinniken want ik las het bovenstaande stukje even terug. Ik zal je eerlijk bekennen dat ik zelf, bij het lezen van zo'n stukje achter mijn oren zou krabbelen en mezelf zou afvragen wat die vrouw in godsnaam van haar man nodig heeft....🤣
Nu ik echter zelf diegene ben die het schreef kan ik jullie verzekeren dat ik niets nodig heb, niet echt iets goed te maken heb (afgezien van de gedane zaken) noch ben ik eigenlijk zo'n kleffe Miep. Nee, ik kan volmondig zeggen dat dit bovenstaande echt gewoon voortkwam uit het stukje tekst op Twitter!
Oké, genoeg gezever even een terugblik op afgelopen week. De nachten, kl#te gewoon niet beter, gelukkig ook niet slechter. Dus met mijn enigszins onderbroken 8 uur aan slaap red ik het wel om 'normale' dagen te maken. Dat wil in mijn geval zeggen iedere dag proberen half 9 op te staan. En dat gebeurt niet altijd zonder gezucht of gekreun kan ik je vertellen. In tegenstelling tot mezelf doet Terror aka Rolex het echt goed wat slapen betreft. Hij is nog wel steeds op Spyker-jacht. Die arme Spyker krijgt nog een keer een hartaanval van zijn gemene shark-attacks.
De pijn in mijn rug en flank zijn er nog steeds ook hiervoor geldt dat het niet erger is geworden, helaas ook moet minder. Ook ben ik een paar dagen niet fit geweest. De gebruikelijke buikpijn, misselijk afgemaakt door hoofdpijn. Maar ik ga door, laat me er niet door van de wijs brengen. Dus dat zo'n beetje over mij in het kort, dat gezeik wordt niemand vrolijk van. Daarbij is het ook zo dat tussen al die momenten door de dagen echt wel goed waren dus moet ik ook niet de indruk wekken dat dat niet zo was.
Maandag met Suka naar de dierenarts geweest. Daar besloten de bult tussen haar voorbenen operatief te verwijderen. Dit is donderdag gebeurd. En oh, oh wat was onze Sukiboom zielig. Echt 3 dagen lang is ze echt van slag geweest, sliep heel veel en was constant aan het hijgen. Dit is voor haar een uiting van ongemak. Ook kon ze niet bewegen zoals ze gewent is zodoende piepte ze zo nu en dan bij bijvoorbeeld bij het gaan liggen en lopen. Maar gelukkig is ze nu weer de oude hongerige hond en ziet de wond er goed uit.
Cooper die vorige week geconstateerd werd met een flinke hartruis en vocht achter de longen. Ging in eerste instantie een stuk beter door de medicijnen. Echter moesten we deze medicijnen na 5 dagen minderen waardoor hij gelijk weer begon te hoesten. Na overleg medicijnen weer terug naar 1e dosis en gelukkig Cooper lijkt het ook weer beter te doen.
Dan onze lieve Bas, van de week heel slecht waarbij echt op het punt staan om haar te moeten laten gaan. Helaas helpt het aangepaste beslag niet zoals we hoopten. Via Jos kreeg ik een supplement door voor gewrichten en pezen wat ik gelijk besteld heb. Dit in combinatie met pijnstilling lijkt nu iets te doen. Ze loopt weer zelfstandig in en uit de wei staat in de ochtend weer op haar voet te wachten en ligt niet meer op stal. Pffff, heel blij met het feit dat het nu wat beter gaat. Echter we weten wel dat het uitstel is, beter worden kan ze niet. En ik hoop dat ze zolang pijnvrij kan zijn en dat ze nog even mee kan gaan.
Kippen, tja ik dacht dat ik er zo'n 25 had maar nu ik alle 4 de groepen (ja echt we hebben hier op de boerderij 4 wooneenheden voor de kippen 🐓) geteld heb kom ik uit op..... 34!!! En dan denk je wellicht, 'Oh, die hebben lekker verse eitjes!' Nou lieve mensen dat hebben we niet... De grote kippen leggen op die moment helemaal niets! Behalve kei veel kippenstront en losgelaten veren niets te bekennen in deze wooneenheid. Ik verdenk stiekem Tijgertje van eier-roof want het zijn 8 kippen en 2 hanen!!! En ze zitten echt niet stil, als je begrijpt wat ik bedoel. De kleine kippetjes leggen wel eieren maar dat is zoveel dooier en weinig eiwit dat ik die maar kapot gooi. Zelf vinden deze kleine kannibaaltjes hun eigen eieren namelijk heel lekker. Dus wie ben ik (zelf een grote fan van voedsel) om ze dat te ontzeggen....
Dan het rijden op Kaat, nou dat heb ik nog echt wel een keer of 3 gedaan afgelopen week totdat ik donderdag echt op een bom zat. Chris had bakwacht toen ik ging rijden en die merkte al op dat het net een kookwekker was maar dan een kapotte. Je weet zeker dat 'ie afgaat de vraag is alleen wanneer. Toen die dat had gezegd en ik al een paar bokkensprongen verder was besloot ik om nog één rondje te rijden in de hoop dat ze braaf deed wat ik wilde. Dit deed mevrouw gelukkig waardoor ik maar terug naar stal ben gestapt. Wel nog een groot rondje om de gebouwen gedaan om haar toch niet het idee te geven dat ze gewonnen had 🙈. Geloof me als ik zeg dat ik blij was toen ik rustig met 2 benen weer op de grond stond. Ik moet ook niet vergeten dat ze jong is en apart én dat het best hard waaide en zo'n 3 graden was die dag.... Weer eens niet zo goed over nagedacht van mij. Vandaag heeft Anke gereden en liep ze gelukkig heel goed!
Wat een enorm verhaal wordt het zoals je de week terug haalt. En dan heb ik het nog niet eens over mijn blunders gehad.
Dus hele korte versie ervan.... Ik wilde de stal van Fayenne met beits bewerken die had namelijk op een houtje staan bijten (figuurlijk). Dus ik sta met die pot in mijn handen en wil en spinnenweb weghalen. Laat ik toch die pot uit mijn handen vallen.... Die valt vlak op de grond waardoor alles omhoogkwam. Gevolg mijn hele haar onder de beits (en de tegels en ramen maar dat kon me toen niet schelen) en ook mijn gezicht (gelukkig niet in mijn ogen). Achteraf lachen natuurlijk, maar pas toen ik de beits uit mijn haren had gekregen 😁. Dan mijn telefoongesprek met de pizzeria..... Ik had al 6x mijn postcode herhaald, 'PE, Pieter Eduard!' maar nog snapte hij het niet dus bedacht ik een nieuwe woorden die met de P en E begonnen. 'Pretpark, Erdogan!', hierop keek Chris me met grote ogen aan.... Dit bleek niet zo handig te zijn om te zeggen, maar echt ik had 't niet door.... Gelukkig smaakte het eten goed en zijn we niet ziek geworden....
10 uur alweer time to go to bed!!
Fijne avond