Dikke vinger.....

De mooiste V´s voor in je leven: Vriendschap, verliefdheid, verbinding, vriendelijkheid, vrolijkheid, verzoening, vrede en vrijheid.

Ik zal maar gelijk maar met de deur in huis vallen, het was een kl#te ochtend. Rond half 12 deed ik op stal de laatste staldeur dicht en op de één of andere manier kwam mijn vingers en vooral de middelvinger tussen de deur te zitten ik vermoed precies op het haakje van de sluiting. Geen idee hoe ik het heb gedaan? Ik deed met rechts de deur dicht omdat links nog in het gips zit. Wellicht blijft dat onwennig omdat ik links ben, anyway echt gewoon stom! Gevolg (afgezien van een enorme krijspartij 😊) het topje van mijn middelvinger eraf. Niet zo dramatisch als het klinkt niet een heel kootje maar echt een 3 mm. van het topje het losse stukje bungelde er nog aan. Ik deed de deur dus dicht, voelde de helse pijn (nooit geweten dat een vinger zo'n pijn kan doen) gilde, keek naar mijn vinger en was even stil, zag heel veel bloed en dat stukje bungelen en een hap uit het topje, en gilde naar mijn moeder die uiteraard schrok van mijn eerste gil dat mijn vingertopje eraf lag. En daar begon ik weer te krijsen ...het deed echt pijn. Ik liep naar de kraan, vroeg mijn moeder om een schone handdoek (oké niet normaal vragen ik bleef redelijk kalm maar snauwde wat af), mijn moeder trok alle kastjes open (terwijl ze alles normaal weet te vinden) en gaaf uiteindelijk een theedoek. Ik pakte mijn vinger erin (durfde niet meer te kijken) en zei dat ik naar de dokter of EHBO moest. Mijn moeder flipte echt (al vindt ze zelf van niet) en riep onderweg naar huis mijn vader al, die op kantoor zat en uiteraard niet snapte wat er aan de hand was 😊. Ze herhaalde alleen dat ik naar het ziekenhuis moest en pakte de autosleutel. Dus mijn vader op zijn Crocs met mij naar de auto. Intussen had ik Chris gebeld en gevraagd waar ik nu heen moest Huisarts of ziekenhuis die zei ziekenhuis. In de auto belde ik de huisarts voor eventuele doorverwijzing en gaf aan hoe het eruit zag. Omdat ik daar iedereen ook ken wilde ik "liever" (liever niet natuurlijk😊) heen. Eerst waren mijn vingers redelijk gevoelloos maar gaandeweg begon het kloppen. Bloed sijpelde toen ook door de theedoek en ik raakte best in innerlijke paniek. Tjesus, zelfs een botbreuk of operatie heeft volgens mij ooit zo'n heftige pijn veroorzaakt.... In Roggel aangekomen gelijk naar binnen waar ik direct door mocht lopen. Pap ging de wachtkamer maar in, verstandige keus! Dus in de behandelkamer eerst wat water gevraagd en toen moest de theedoek eraf. Gelukkig bloede het nog dus zat er niets vastgeplakt. Het bleek inderdaad echt het topje (gebied vingerafdruk) te zijn. Boven bij mijn nagel zat het stukje nog en heel klein beetje vast. Eerst werd het schoongemaakt, whoaaaa pieste bijna in mijn broek van de pijn. Ik huilde, lachte, brabbelde door elkaar heen. Raar hè, maak je zoveel ellende als ik mee en raak je totaal van de kaart als je een wond aan je vinger hebt??? Ik heb echt het half uur (langer duurde het niet volgens mij) met mijn benen zitten wiebelen (waarbij ik bijna de gehele behandelkamer onder de zwarte bagger uit mijn stalschoenen trapte 😊 sorry..) Het flapje huid was al wit en gaat het waarschijnlijk niet overleven maar toch is het met een hechting vastgezet naar beneden zodat het vuil er wel uit kan. Daarna ingepakt en konden we weer naar huis. Pfoe en daar begon de pijn... gelukkig heb ik een hele keukenla vol met pijnstillers waar ik echt vandaag gretig gebruik van maak. Dat zo'n 'stomme' vinger zo'n pijn kan doen.... Morgen terug om te kijken hoe het eruit ziet en verband te wisselen... Dussss dat was de maandag!

Dat terwijl ik echt hele fijne dagen heb gehad....Leuke uitstapjes, lieve mensen, mooie film en vooral niet echt pijnuitschieters! Ach ja, ik had zoveel leuks te typen maar nu beperk ik het maar even want dit stukje duurde al een eeuwigheid.... Niet heel handig links in het gips en rechts een kloppende vinger...Het is niet anders, hopelijk trekt de pijn snel weg!

Fijne avond!