Dinsdag 26 maart 2024...
Allereerst het gaat goed met Max! En dat is ongelooflijk fijn. Hij heeft nog wel aan de antibiotica gezeten omdat de wond geïnfecteerd was. Dit is ook goed genezen, het enige wat er van over is, is een stukje wild vlees. Geen probleem, geen last van happy dog again.
Samen met Kaya gaat het ook goed, ze spelen veel samen en soms vermaakt Kaya, altijd onder toeziend oog) zich met de eenden, katten of kippen. De enige die dit leuk vind is dan wel alleen Kaya 🤣. Uiteindelijk zal ze wel leren dat ze daar toch echt iets anders mee om moet gaan als met haar soortgenoten.
Dan puppycursus, les 3 inmiddels gehad. Eerlijk is eerlijk ik moet eigenlijk thuis meer oefenen maar ze doet het echt goed, intelligent dametje!
Dan hebben we uit de broedmachine, 4 kuikens en 1 eenden kuikentje. Helaas waren de andere eenden eieren niet uitgekomen. Dit waren de eieren van Tina voordat ze door haan Karel was aangevallen en daarna begrijpelijk van de leg was. Haan Karel en zijn 2 witte dames zijn inmiddels verhuisd naar hun nieuwe gezin en dat gaat super goed! Perfect match 😇.
Dan is Chris nog echt ziek geweest, geen man-flu maar echt ziek. Ik vond het zelfs soms eng. Mega hoge koorts en zweten als 3 otters. Na een dikke week hoest hij nu nog flink maat is hij niet meer ziek.
Uiteraard ook een update over mijzelf want geloof het of niet ik was uitgenodigd voor een pilot in de gezondheidszorg. Wat? Ja echt, ik deed mee aan een onderzoek op het vroegtijdig ontdekken van hart en vaatziekten en de kans daarop. We (de assistente en ik) heben er lekker om zitten lachen. Geweldig toch! Dat ik dot gewoon nog mag en kan meemaken! 7 jaar na dato 🤍.Onderzoek bestond uit bloedonderzoek, urine, bloeddruk, hartfilmpje en een doppler test. Uitslag was eigenlijk ook wel oké, gezien de omstandigheden van mijn lichaam. Nierfunctie sterk verminderd , maar niet dramatisch. Hoge bloeddruk, na thuis een weekje meten bleek dit in rust wel acceptabel. BMI te hoog, maar dat had ik zelf ook al in de gaten 🐖. Er was nog iets maar ik weet het zo even niet meer, dus heel indrukwekkend zal het niet geweest zijn. Voor de rest niet veel veranderd. Gesprekjes met psycholoog gaan door en de uitdagingen en moeilijke en soms zware momenten zijn er nog. Maar veel belangrijker de mooie momenten want die zijn er volop, van toerist in eigen woonplaats tot aan kroelen met klein eendje Piepie.
Nu zijn we onderweg naar Maastricht voor de controle bij de dermatoloog en volgende week de neuroloog en dan kunnen we hopelijk weer door zonder spanning en stress voor een tijdje. Denkende aan Wendy die vandaag alweer 6 maanden niet meer in het aardse is ✨️....
Fijne dag allemaal 🥰