Ditjes en datjes.....

17-11-2020

Hoe het had moeten zijn, dat telt nu niet. Kijk naar wat er is en maak daar het beste van.

Aldus VoorPositiviteit op Twitter. En wat mij betreft een waarheid als een koe! Hoofd omhoog en door, zij het in een aangepaste vorm. Terwijl ik dit typ moet ik stiekem al weer lachen. Natuurlijk vind ik dit nu... Want op de momenten waarop ik niet typ en pijntjes of klachten heb, geloof me dan denk ik daar soms héél anders over 😂!

Goed, afgelopen dagen, moet ik zeggen, gaan redelijk goed qua hoofdpijn, dat is een plus punt. Nadeel is wel de enorme gewrichtspijn en de pijn mijn rug. Dat ik gisteren even een rondje bos heb gedaan met Queen terwijl Chris in hetzelfde bos liep met de hondjes is denk ik ook niet echt bevorderlijk geweest. Maar... ik heb er lekker van genoten. Queen vond het ook geweldig volgens mij want ze maakte vreugdekreetjes en (gelukkig) mini bokkesprongen. Maar heerlijk ritje met zelfs een galopje op het lange stuk en last but not least een stukje off road. Er was namelijk een boom over het pad gevallen en daar konden we echt niet overheen, dus door de bosjes en dat vonden zowel Queen als ik best spannend!

Gisteren hebben we eindelijk Fayenne (paard) weer kunnen ophalen van de kliniek na een dikke week van röntgenfoto's, MRI's en een operatie. Voor een paard echt wel een hele impact en stiekem voor mijn zenuwen ook wel. Dus nu staat ze weer veilig in haar stalletje en moet daar voorlopig even blijven. Stalrust.

Ander dierennieuws... Max heeft onze KFC ontdekt en helaas houdt hij net zo van de kippetjes als ik ... maar dan net op een andere manier. De eerste keer had Chris hem aangetroffen met een haantje tussen zijn voorpoten. In zijn ogen een leuk speelkameraadje wat fanatiek mee doet met zijn versie van tikkertje. Die dag kwam de haan met de schrik vrij. De dag erna was het helaas de buizerd die vroeg in de ochtend een bezoek aan het kippenhok had gebracht. Max spotte de buizerd al etend van een kip naast het kippenhok. Dus de buizerd vloog weg en Max nam de honneurs waar. Het haantje was nog steeds leuk genoeg om mee te spelen ook al was het tikkertje spelen van de baan. En gisteren was het weer de buizerd die een haan te pakken had gehad en Max die er met de poten en een stuk romp vandoor ging. Bah, de eerste 2 keer had Chris de slachtoffers gevonden en ook opgeruimd. Maar nu..😱... was ik aan de beurt. Ieks...echt smerig... RIP haantjes.

En ik sluit vandaag af met het Tuchtcollege. Volgens mij heb ik daar niet meer over geschreven. Maar -tromgeroffel- ik ben in hoger beroep gegaan. En in eerste instantie niet eens omdat ik persé in hoger beroep wilde, maar het systeem faalt in mijn ogen. In de uitspraak stonden namelijk citaten bij een verkeerde arts. Hierdoor was ik natuurlijk wel een beetje verbolgen. Dus belde ik direct naar het tuchtcollege om de notulen op te vragen. Tijdens de zitting zit er een notulist die alles noteerde. En omdat het een openbare zitting is zijn deze notulen door mij (persoon waar het om gaat en niemand anders) op te vragen. Echter kreeg ik die pas wanneer ik in hoger beroep ging. Dus dat ging ik gelijk, puur om die notulen in eerste instantie in bezit te krijgen. Dus brief geschreven met het verzoek tot hoger beroep en een verzoek om de notulen. Wat denk je.... Ik krijg daags erna een brief met daarop de bevestiging van het hoger beroep maar helemaal niets over de notulen. Dus hing ik uiteraard direct weer aan de telefoon. En wat ik toen te horen kreeg maakte me echt zo gefrustreerd. De meneer gaf aan dat de notulen eerst door alle leden gezien en akkoord moesten worden bevonden. Waarop ik zei dat notulen een schets van de situatie zijn van wat er op dat moment door menigeen wordt gezegd. Daarbij, hoe kan dit nog niet gebeurd zijn terwijl er al wel een uitspraak is? Hierop kwam geen direct antwoord, het was de procedure. Waarop ik dus zei dat ik diezelfde meneer 2 dagen ervoor ook aan de telefoon had gehad en toen werd mij gezegd wanneer ik in hoger beroep zou gaan, dan pas zou ik de notulen ontvangen. Hier was ik het ook al niet mee eens want in mijn ogen is openbaar, echt openbaar en dat wil zeggen toegankelijk voor allen, toch? Maar die meneer wilde niet wijken en stelde toen voor dat ik een verzoek moest indienen bij de voorzitter van de zitting? Tjesus, weer een brief weer wachten. Chris stelde toen voor dat ik een WOB-verzoek (wet openbaarheid bestuur) moest indienen (slimme allessie van mij) en daar ging dus mijn 3e brief voor de notulen de deur uit.... Inmiddels is het een week geleden en heb ik nog niets ontvangen. Tijdens de telefoongesprekken met deze meneer zijn er nog meer dingen gezegd die redelijk tegenstrijdig waren maar mijn grijze massa is niet meer zo van het opslaan... ik heb wel alles van deze telefoongesprekken vermeld in mijn eigen dossier zodat ik het wel kan nalezen als het weer nodig is.

Gisteren heb ik ook een fijne ondersteunende conference call gehad met bestuursleden van Stichting Melanoom. De uitspraak is door hun grondig nagekeken en de conclusie blijft; er is een fout gemaakt door het hanteren van een bepaalde criteria en daar moeten we anderen mensen voor behoeden! Dus wordt vervolgd...

Fijne avond...😘