Doen we even....niet.....

13-05-2019

Onderschat nooit de kracht van je gedachte. Het bepaalt je hele koers!

OMG het is weer zo ver.... ik dacht vol goede moed; 'Laat ik eens een blog maken!'. Dus doe mijn PC op kantoor aan, juist diegene die ik denk 3 weken noet heb aangeraakt, maak de kattenbak op kantoor even schoon, toets mijn wachtwoord in, maak vervolgens de kattenbak in de gang schoon loop was mijn handen en ga zitten achter de PC. Op dit moment niets aan de hand dus ik start Word op en terwijl dat programma opstart betaal ik op mijn nieuwe betaalapp een paar rekeningen. Ik besefte me ineens dat er in mijn mailbox een herinnering was gekomen waarvan ik de rekeningen nog niet in de mail had gevonden.... altijd vervelend want ik wil niet dat ze denken dat ik niet wil betalen. Vooral als het een dienst betreft waarmee ik snel geholpen ben. Zo, Hoe maken we een eenvoudige zin ellenlang . Dus ik open de mail op de PC en wacht, en wacht en vloek en zucht en wacht...rammel op het toetsenbord, stel.je voor dat ze vergeten dat ik net een opdracht in heb gevoerd daarbinnen... zucht nog eens en kom tot se conclusie dat mijn PC vast is gelopen. Heb ik eindelijk de mood en puf om te "bloggen".... krijg je dat. Dus PC opnieuw laten opstarten. Maar even naar de keuken gelopen om was limonade te pakken, gelijk nog wat hoestsiroop naar binnen gewerkt en hoopvol weer terug naar de PC. En jawel hij was opnieuw gestart echter geen internet, oh wat zal ik toch blij zijn als die groene sliert naast ons huis gekoppeld word met ons netwerkje.... (kabel voor glasvezel is groen en is recentelijk geplaatst echter moet nog aangesloten worden. Dit ter info. Dus weer even slikken van frustratie in mijn toch al zere keel en door.... tenminste dat zou ik graag zo hebben gewild... de PC en Internet en zo ook mijn mobiele hotspot dachten daar anders over. Inmiddels zijn de gebeurtenissen van afgelopen dagen die chronologisch waren gesorteerd omdat ik wilde gaan typen verdwenen. Volgens mij komt er stoom uit mijn oren en voel ik hoorntjes op mijn hoofd. De PC ... heb ik gewoon uitgezet, het liefst smeet ik dat ding door de ramen naar buiten, maar ja dat is ook zo wat... ik ben wonderbaarlijk kalm naar de keuken gelopen alwaar ik nu op mijn telefoon dit stukje typ.
De rest.... best interessant.... laat ik voor nu maar weer achterwege ik ga eerst even in de Zen-modus kijken of ik echt kalm wordt.
Fijne avond!