Drukke dagen...wel heerlijke dagen

Het heeft geen zin om te mopperen en te klagen; Het is net zo goedkoop en makkelijk om blij te zijn....

Daar is weer een stukje van de dagelijkse beslommeringen van mijn leven op en om de boerderij. En nog leuker is, ook weer lekker op weg naar leuke dingen! Vrijdag was natuurlijk een geweldige dag en helemaal omdat ik niet echt had verwacht dat er geen groei zou hebben plaats gevonden. Stomme van mezelf is wel dat ik direct dacht dat alle problemen dan direct ook weg zouden zijn, maar zelfs een illusionist zou er niet meer of minder van kunnen maken. Het is zoals het is, ik schreef het nog mooi op Facebook een toch ging ik de fout in. Ik was namelijk van mening dat ik zaterdag direct de hele dag lekker naar Aken zou kunnen gaan. Maar in de ochtend eten wil zeggen kort daarna buikpijn en een wc bezoek. Dus helaas kon ik niet op tijd zijn om Zoë te zien rijden. Gelukkig wel via Clipmyhorse, dus dan maar vanuit thuis aangemoedigd. Daarna voelde ik me weer wat beter en hebben we met zijn vieren mama, Denise en Elly de kleine stalletjes uitgemest. Min of meer als verassing voor Chris die er tegenwoordig tijdelijk alleen er voor staat omdat "onze" Fonny in Indonesië stage aan het lopen is in een Wildlife Protection Resort en dus niet kan komen helpen. Gelukkig is Denise ook een grote hulp, echter die gaat dadelijk ook lekker een maand naar New Zeeland, wat een enorme bofferds allemaal! Maar super gaaf, al missen we ze wel en niet alleen voor het mesten! Dus stalletjes in orde gemaakt en snel eigen opfrissen en omkleden om vervolgens naar Aken te gaan. Tussentijds nog een bliksembezoek voor een hoera knuffel voor het nieuws van gisteren van Nicolette en met gierende banden naar Weert om Josje op te halen. Direct van plaats gewisseld omdat ik liever geen snelwegen meer rij en door naar Aken. Omdat we alle drie honger hadden eerst nog naar de Mc geweest, slecht maar heel lekker, op het parkeerterrein op gegeten omdat ik weet dat ik kort daarna zou moeten rennen. Zo gezegd zo gedaan. Op naar Aken waar we gewoon aankwamen toen Micky net de ring uit ging. Ik denk dat ik net te lang bij de Mc op de wc heb gezeten J. Maar goed, gelukkig kwamen er nog een paar Nederlanders in deze oh zo spannende baan. Er stonden ook echt heel veel lampen, spotjes, bloembakken, sleetjes, kerstbomen enzovoorts... Maar goed helaas voor de overige ruitertjes hele goede stukken maar toch ook wel een paar hele spannende momentjes waardoor de percentages direct flink kelderden. Na Aken lekker naar huis. Toen we naar de auto liepen hagelde het een beetje en bijna bij de auto enorm. Als het een overgang geweest zou zijn was het perfect precies zoals het zou moeten horen... progressief. Helaas voor een wandelingetje naar de auto, net niet wat je wil hebben. Omdat ik echt super moe was ben ik echt in no time in slaap gevallen. Toen we het erf op reden en de poort werd open gebeld werd ik wakker. Zo, dat was een lekker kort ritje (voor mijn gevoel dan). Thuis gekomen direct maar gaan zitten, want de vermoeidheid was echt wel een dingetje. Chris ging lekker sushi halen, waarna we heerlijk hebben gegeten, oké Jos iets of wat veel minder... En daarna hop naar bed. Waar ik snel sliep, helaas weer snel wakker werd en vervolgens pas om een uur of half twee weer sliep.

Vanmorgen om half negen de paarden, kippen, varkens en katten gevoerd en geknuffeld. Daarna weer even terug naar bed. Ik ben er achter dat de ochtend en de avond gewoon het ergste zijn voor mijn buik en dus mijn darmen. Dus tjee, wat een openbaring (NOT) om kwart over tien opgestaan en aangekleed omdat we besloten hadden toch maar even "onze" enige kür ponyruiter moesten gaan aanmoedigen tussen al dat Duitse geweld. En wow, die reed even een hele nette goed gedurfde kür! Ongelooflijk kleine topper en uiteraard de super charmante knappe Sco. Na de rit van Micky direct naar huis want de Formule 1 had zijn laatste race van het seizoen plus daarbij kregen we rond half drie visite. In de auto naar de resterende ritten gekeken via Clipmyhorse en geconstateerd dat Micky gewoon even vijfde werd! Echt super gedaan!

Thuis aangekomen, eerst weer een bezoek aan het kleine kamertje ik had geprobeerd in de auto niet teveel eraan te denken maar het laatste stuk naar huis was echt wel een klein drama voor wat betreft de pijn. Gelukkig alles goed gegaan en geen rotzooi gemaakt. Daarna even rustig gezeten. En daar waren Ina en Jan alweer. Helemaal vanuit Deventer! Ina en Jan hebben we ontmoet tijdens onze Noorderlicht reis direct na het slechte nieuwsgesprek in maart. In Stockholm hadden we dezelfde overstap van Stockholm naar Kiruna. Direct bij het zoeken naar een pinautomaat hadden we een klik. We zijn toen samen met zijn vieren wat gaan eten, nou ja fastfood naar binnen gewerkt, om vervolgens de reis door te zetten naar Kiruna (Noorderlicht). En daar hebben we ook nog met elkaar gegeten, echt heerlijk lekker eten, met als waanzinnig toetje die avond.... De eerste keer het aanschouwen van het Noorderlicht. Ook hebben we met hen de fantastische rit gemaakt met de hondenslee. Hierna scheidden onze wegen zich omdat zij naar huis gingen en wij nog naar een ander hotel. Maar het contact is gebleven, en ook echt wel een bijzonder contact!

Heerlijke middag gehad, en toen Chris uit zijn werk kwam hebben we met zijn allen (ook ons Deniesje uiteraard) de grote stal uitgemest. We zijn nog nooit ZO snel klaar geweest! Dat was dus echt vele handen maken licht werk. Na het uitmesten was er niets meer van mijn energielevel over en moest ik echt even rusten om ook alleen maar mijn avondeten te kunnen op eten. Ina en Jan zijn weer terug naar huis wij hebben de left-overs op van gisteren en nu zit ik met rode koontjes van de vermoeidheid dit stukje te typen. Uiteraard heb ik net weer de shitzooi van voor tot achter mee gemaakt, maar gelukkig is alles weer een beetje rustig in de buik. Dus ga ik lekker douchen en schoon ons schone bedje in.

Fijne avond nog!