En weer een schitterende dag....

01-03-2018

Als iets teveel wordt, leer dan om een pauze te nemen en een stapje terug te zetten. Niet om op te geven!

Zo, het is alweer donderdag en wat een heerlijke dag weer. Gisterenavond niet zo lekker gegeten, mijn vis was weliswaar goed dood alleen zaten er (alleen bij mij uiteraard) super veel graatjes in...Toen we 's avonds naar het hotel liepen was er een supermooie maan met een vorstring (Halo ring) er omheen in de vorm van een hart. Jammer dat de foto niet liet zien wat ik zag.... Vannacht kon ik niet slapen dus heb ik om half twee een pilletje gepakt wat resulteerde in een lange slaap en met hoofdpijn wakker worden. Ik was niet lekker ook misselijk dus bleef ik op bed en is Chris alleen gaan ontbijten. Heerlijk rustig aan de koffie even niets anders. Ik weet dat ik hem daar geen straf mee doe en voelde me er dus ook niet schuldig over. Nee, vanmorgen was ik voornamelijk misselijk met hoofdpijn. Dus rond negen uur wat ingenomen en daarna nog even geslapen. Na het slapen was Chris terug en had lekker schaaltje yoghurt met muesli en fruit meegenomen. Dus lekker gegeten, gelukkig voelde ik me na het wakker worden en vooral na het eten weer wat beter. Lekker in bad gegaan en Chris is naar het andere hotel gegaan waar ik na in bad in slaap te zijn gevallen (ik werd echt zonder overdrijven wakker in koud water) ook heen zou gaan. Haartjes had ik ook lekker gewassen echter hangt hier zo'n ouderwetse föhnmachine waar veel herrie uitkomt maar helaas weinig warme lucht... Dus kreeg ik die enorme bos van mij wederom niet onder controle... Jammer dan... Ik heb het maar laten drogen en af en toe dat blaasding erop gezet, achteraf gezien dus maar goed dat ik in slaap was gevallen want in die tijd was mijn haar al een beetje natuurlijk gedroogd (en laten die krullen nu dol zijn op natuurlijk drogen...ploing....). Dus rond twaalf uur ben ik naar het ander hotel gegaan en hebben we daar een lekker potje Skip-bo gedaan met zijn vieren. Tante Tien en ome Jac zijn niet te houden zo snel als die gaan en ongelooflijk hoe vaak die de jokers hebben.... Niet alleen ongelooflijk maar ook vooral irritant! Maar goed eerste rondje voor tante Tien en na het tussendoor lunchen in de vorm van een overheerlijke hamburger was het tweede rondje voor mij! Je begrijpt vast wel dat ik toen spontaan geen zin meer had om verder te gaan 😊. Gelukkig was het ook tijd om de berg op te gaan want om drie uur hadden de kindjes de vlaggenparade wat leuk was om te zien. Omdat tante Tien mijn vloeibare Morfine mee had in de auto lag het nog bij hun op de kamer en aangezien mijn handtas voorraad op was moest ik die eerst voor we gingen even snel naar onze hotelkamer brengen. En daar ging het even fout... Na het eten (en dat weet ik goed normaal gesproken ook goed in acht) moet ik gewoon echt even rustig blijven zitten. Nu echter ging ik eerst naar de kamer van hun trap op, gepakt, trap af, nog de hoteltrap naar de straat af en begon met lopen na 100 meter moest ik echt even stil gaan staan zo'n enorme krampen schoten er door mijn buik... Shitzooi, gelukkig had ik mijn moeder aan de lijn die ervoor zorgde dat ik rustig bleef.... Na drie minuutjes zakte het gelukkig weer en kon ik verder lopen. Spullen op de kamer naar de wc even snel wat gelukkig opluchtte (nog steeds in vaste vorm.... Unglaublich!!! Super Toll! 😊😊 Weer naar beneden en toen ik buiten kwam zag ik de auto al aankomen rijden dus door naar boven, zo'n mooi ritje en daar op de piste nog even heerlijk in het zonnetje gezeten en wat gedronken en daarna weer naar beneden met onderweg nog een tussenstop met zicht op de watervallen, love it 😊. En nu dus weer even voor een rustmomentje op de kamer.

Wat nog wel grappig is om te vermelden (wat ik dus al had getypt en weg was... We hadden speciaal een koffer meegegeven met kleding vooral de skibroeken... Doe ik woensdag mijn skibroek aan...redelijk strak... dus ik wil bukken om mijn schoenen vast te doen... met geen mogelijkheid zonder uit die broek te scheuren dat ik kon bukken. Had je thuis niet gepast dan vragen jullie je vast af.... Tuurlijk wel in de kamer bij mijn ouders zelfs, en op dat moment (zonder bukken of bewegen) vonden mijn moeder en ik dat hij heel mooi aansloot... Wat dus met een skibroek van dat soort niet hoort 😊😊. Dus dag twee hier begon weer met het shoppen voor een broek voor mij, domper... geen grote maken, ja die waren er wel maar dan alleen zwart... Maar ach ik kan bewegen, springen en dansen dus kom maar op met die aprés ski 😊 NOT... Vorig jaar had ik al een nieuw skipak gekocht voor Lapland, maar de prognose was toen gesteld op maximaal vijf maanden dus heb ik die in het hotel laten hangen om er een ander mee blij te maken... ik en kleding... blijft een moeilijke relatie... net als met mijn gewicht.... 😊 Maar... eerlijkheidshalve na mijn overheerlijke hamburger van vanmiddag zal ik mijn toetje er vanavond ook niet om laten staan... dus moet ik niet zeuren!

Fijne avond.