Er is er één jarig....

Het zullen er wel heel veel meer zijn vandaag die jarig zijn maar dat klinkt niet echt in het liedje.. Dus voor al die jarigen van harte proficiat! Have a good one! Vandaag 1 oktober is onze vader jarig (niet die van het gebed, maar de vader van mijn zus en ik) dus vieren we het op mijn vaders manier, te beginnen met een heerlijk dagje vissen (wat uiteraard weer slecht was, iets met leeftijd?) daarna een heerlijk middagje sport. Dit keer ook wel echt sport en spannende sport, wat ik bedoel te zeggen niet alleen maar "dat" stomme voetbal en daarna gezellig met de buren eten. Dus vaders is blij, op het vissen na kan zijn dag niet meer stuk! Mijn dag en nacht ervoor waren minder. Ik heb nog steeds last van erge hoofdpijn en spierpijn waardoor ik niet veel kan. Ik heb van 11 uur tot half 4 liggen slapen en gelukkig voel ik me nu wat beter. Nog niet helemaal top maar beter als voorheen. Dus we gaan braaf door met alle middeltjes in de hoop dat het niet meer erger wordt en dat het hier bij blijft! Mijn neef en Magda heb ik niet eens gedag kunnen zeggen doordat ik bijna de hele dag heb geslapen, gelukkig is het slapen niet voor niets geweest en voel ik me wel wat beter en heb nu toch semi gezellig mee kunnen doen met de rest van de dag.

Verder was er vandaag 1 oktober natuurlijk de dag van Max Verstappen. Wat een geweldenaar. Hij startte als 3e wist na de start Bottas (Mercedes) van zich af te houden. Kon vervolgens een hele mooie inhaal manoeuvre op Hamilton (Mercedes) waarna heel de race al leider kon domineren en gewonnen heeft! En wat een geweldige prestatie van de Nederlandse springruiters in Barcelona zij winnen "gewoon" even de Longines Nations Cup! Top voor Rob Ehrens en zijn team! Verder zijn er de Nederlandse volleybal dames die op dit moment de EK finale spelen helaas staan ze nu achter maar laten we hopen dat het goed komt. Op FB ook een paar hele mooie prestaties zien staan van dus voor de meeste is het een mooie goed sportief weekend geweest, chapeau!

Ik weet nog goed hoe gespannen ik altijd was voor ik moest rijden, had altijd bepaalde volgorde (toen al) van dingen vanaf het invlechten tot het rijden. En dan mijn bijgeloof nog met niet alleen de handelingen maar ook juist die onderbroek en dat paar sokken... Raar dat we daar zo aan vast houden, maar nog vreemder hoe wij daar ook resultaat mee kunnen halen! Een gerenommeerd psycholoog Paul van Lange geeft aan dat bijgeloof te maken met onzekerheid: "Sporters kampen voor elke wedstrijd met een fikse dosis onzekerheid, en die wordt alleen maar groter naarmate de tegenstander sterker en de wedstrijd belangrijker is. Vaste rituelen bieden dan houvast, en kunnen dus heel functioneel zijn. Het lijkt me goed als een trainer dat onderkent en die gewoonten respecteert. Dat kan de sportieve prestaties alleen maar ten goede komen." Ik ben er inmiddels achter dat echt (maar dan ook echt) bijna iedere sporter dit soort bijgeloof heeft, geweldig ik ben ook gaan zoeken naar de meest bizarre maar doordat ik niet lang op de pc wil heb ik niet door gespit. De vreemdste die ik tegen kwam was van een voetballer die op het veld in zijn broek moest plassen... Dit gaat wel heel ver vind ik dan. Verder vind ik het altijd intrigerend om te zien hoe en wat iedereen doet, ik denk zelfs dat en een boek vol mee kan komen wat best hilarische dingen aan de orde zullen komen. En ach, als het helpt, who cares altijd beter dan doping! Wist je zelfs dat ik nu als ik naar het ziekenhuis ga altijd mijn speciale spulletjes meeneem. Ook bijgeloof maar ik zou het niet zonder willen. Zo heb ik daar altijd bij me, de Boeddha die ik gekregen heb van dierbare vrienden die we ontmoet hebben in onze meest moeilijke week in de meest spectaculaire omgeving. Het was zelfs zo dat ik het ergens in de was waarschijnlijk het bedeltje verloren ben waarna ik kort erop gewoon weer een nieuwe kreeg gelukkig. Deze heb ik nu op het kaartje laten zitten zodat ik het in mijn tas heb en niet kwijt kan raken! Dan nog een paardje ook een bedeltje op een kaartje. Een engel van mijn zus. En een ketting met een stenen Boeddha van mijn lieve Vietnamese collega en zijn vrouw met daarbij een tekst (mantra) die ik regelmatig op dreun als ik pijn heb of niet kan slapen! En dat is Nam mo a di da phat in het Vietnamees Nam-mô A-di-đà Phật. Dit betekend I place my faith in Amida Buddha. Gewoon een soort gebedje, en ja dit werkt voor mij nu goed.

En nu is het tijd voor een overheerlijke massage van mijn bestie om mijn hoofdpijn te onderdrukken. Ik zeg fijne avond!!