Even een stapje terug....

08-10-2018

Kijk naar wat je wel kunt, niet naar wat niet, of wat niet meer!

En dat van der Meer (mezelf toesprekend) is zo! Dus word het tijd dat ik echt gewoon wat regels in acht ga nemen om het mezelf wat eenvoudiger te maken. Want.... Vannacht heb ik niet goed geslapen. Ik viel rond kwart over drie in slaap. Vooraf had ik wel geslapen (na thuiskomst Toverland zeg maar) tot een uur of negen. Ik denk dat mijn lichaam, hoe moe het ook is/was, even een communicatieprobleempje had met de zandmannetjes door dat stukje slaap. Dus heb ik gisteravond en vannacht, brood voor de kippen gesneden, Poes snoepjes gegeven, met Rolex gespeeld, gelezen in de Zeven Zussen en uiteraard gesnaaid en televisiegekeken. Daarna heb ik wel heerlijk geslapen. Zelfs niet wakker geworden van Chris die er vroeg uit ging om te werken. Wel werd ik wakker van de negen uur wekker voor de medicijnen en drong het ook ineens tot me door dat ook de beesten nog eten moesten hebben. Dus op mijn manier snel aangekleed, wat eigenlijk inhoud gewoon niet in de spiegel te kijken en naar beneden gaan. Alle ongeduldige bekken en monden gevuld en de stallen gedaan. Inmiddels was het kwart over tien en ben ik terug naar bed gegaan ik was gewoon weg te moe.... Om twaalf uur schrok ik wakker, gelukkig zag ik direct een appje van Denise die dus blijkbaar bij ons was en die alle paardjes en stallen al had gedaan. Dus ben ik mezelf rustig aan gaan kleden opgemaakt en toen ging het fout.... Ik moest wat printen vanaf mijn pc. Die voor de verandering weer eens super traag was. Dus hoe langer het duurde hoe chagrijniger ik werd. Ja, ik weet het hij wordt er niet sneller door, maar tjesus wat enorm irritant. Ik zou naar Uden gaan en ik wilde eigenlijk half één wegrijden thuis. Nou dat werd half drie. Na het opstarten van de pc was mijn printer helemaal van de pc verdwenen? Geen idee hoe? Nog een ingrediënt bij mijn al leuke humeur! Dus opnieuw geïnstalleerd en geprobeerd te printen, helaas hij deed het niet. Grrrrrrr, veel woorden zijn er door het kantoor heen geslingerd die niet gepast zijn en de bom in mijn hoofd was gebarsten. Ik was er klaar mee. En toch heb ik het op de een of andere manier nog klaargekregen om alles aan de praat te krijgen, pfff. En daar begon de reis voor mij alleen naar Uden. Een uurtje rijden. Dit is wat ik max nog doe in mijn eentje. Maar ik moet zeggen het viel me echt zwaar. Toen ik in Uden aan kwam heb ik eerst gezellig gezeten en wat gegeten maar ik moest gewoon echt even een uur gaan liggen. Na een uurtje heeft tante Tinus me wakker gemaakt en ben ik naar huis teruggegaan en ik was blij dat ik thuis was. Toen moest ik Kaat nog longeren en eten... oh.. Hier had ik echt moeten ingrijpen wat dat kon ik echt niet. Maar lekker eigenwijs, dat doe ik wel even... en daar kwam ik bedrogen uit. Huilend en vloekend stond ik in de bak met Kaat het ging gewoon echt niet meer nul kracht in mijn armen en benen en een hoofd zo zwaar als lood. Gelukkig was daar (as always) Chris die Kaat heeft overgenomen en haar gelongeerd heeft, daarna nog gestapt en samen met Denies die inmiddels weer bij ons was Kaat na verzorgt. Daarna nog even met PeeWee gezeten met Denise en daarna recht naar bed. Net heb ik even mijn ogen dicht gehad en toen was het even voor negenen dat de DA belde voor Kaat. Hierna make up van mijn gezicht gehaald (jaja buiten Heythuysen gaat er een dikke laag op 😊) en tandengepoetst. Nu stukje getypt en samen met Chris, bij de buren gehaalde 😊, negerzoenen op... Geniet momentje op bed voor twee, maar dan even net iets anders 😊.

Fijne avond.