Even teveel shit....ditmaal figuurlijk...

27-03-2019

De mensen die instinctief glimlachen wanneer je oogcontact maakt zijn deze werelds grootste rijkdom.

Oftewel met een glimlach maak je echt verschil. Ondanks er heel wat voor te zeggen is ben ik me wel bewust van het feit dat dit echt zo is. Hoe vaak kom je niet in een winkel en staat er een stuk chagrijn achter de kassa? Ik denk dan gelijk, pfffff.. Of loop je diezelfde winkel in en zeg je spontaan goedemorgen, mensen vinden dit tegenwoordig zelfs vreemd en kijken je aan of ze vuur zien branden terwijl - ook al voel je jezelf niet lekker of chagrijnig- je zelf ook een beter gevoel krijgt als dit vriendelijk wordt beantwoord. Maar ach, waar begin ik nu eigenlijk over... Ik lig op bed en heb een paar heftige dagen achter de rug (vind ik zelf dan😊) en als er iemand als een zombie met een boosaardig gezicht rondliep, yep dan was ik het!

Heftige dagen, wat dan? Gewoon die irritante onzekerheid, ik blijf maar malen, denken, huilen, dromen. Ik denk dat mede door dat vele denken de hoofdpijn getriggerd wordt. Wellicht ook de darmen? Ach, ik weet niet hoe het allemaal werkt en waardoor een pijntje hier of daarop komt zetten. Wat wel overigens nieuw is, is dat ik pijn in mijn kiezen en tanden heb (kaak?) echt een hele nare pijn. Ik (doctorandus in analyseren in kinderlogica vermengt met eigenwijze volwassen inzicht, hoewel inzicht??) had zelf besloten dat het komt door mijn tandpasta. Ik heb (uiteraard) een extra ultra super whitner in mijn tandpasta zitten omdat ik mooie tanden belangrijk vind. En nu heb ik dus bedacht dat het voor mij te agressief is en daardoor alles niet extra ultra super wit worden maar juist extra ultra super gevoelig? En dan zijn de reclames op tv toch wel handig want daar kwam Sensodyne voorbij. Dus dat gaan we mogen maar eens halen en proberen, in de hoop dat dit deze pijn weg neemt!

Dan heftig punt 1. De huisarts kwam maandag langs (ik had uiteraard weer een foute dubbele afspraak gemaakt... en de huisarts en de psycholoog...). Maar goed we zaten net te lunchen (wederom gezond door mij vervaardigd. Ik hou het al langer vol als het WII-en 😊) en toen kwam er een auto de oprit op. Mam zei:,, Hé, daar is de huisarts." Waarop ik aangaf dat het dan wel de auto van de praktijk zou zijn omdat ik toch echt een afspraak had met de psycholoog. Niet dus. Anyway de dokter was er en had breaking news! Voor mij slecht nieuws voor haar een mooie stap in haar carrière, ze gaat namelijk weg en gaat elders in het land een praktijk overnemen. Ik denk dat ik in mijn vroegere doen dit niet of nauwelijks mee zou hebben gekregen. Maar nu, hakt het er flink in. Het brengt ook weer onzekerheid met zich mee. Sinds ik ziek ben hebben wij regelmatig gesprekken ook over echt zaken die er voor mij natuurlijk op dit moment erg toe doen. Gesprekken over de dood, euthanasie de pijnen, de angsten en soms ook gewoon lekker over de diertjes of het leven, maken dat je (ik) toch een enorme band hebt opgebouwd. Ook heb ik in (beide trouwens) deze huisartsen het volste vertrouwen en ken ook geen angst of onzekerheid in hun handelen. Met haar vertrek komt er een nieuwe huisarts en of het daarmee klikt, tja dat zal de tijd leren. Ik weet wel dat die vertrouwensband voor mij essentieel is. Geen band betekend echt zoeken naar een andere huisarts, zij zullen uiteindelijk mijn laatste lijntje zijn.... Dus, dat!

En dan de ellenlange discussie met de juristen over de zaak met het ziekenhuis. Er was dus een expertise uitgevoerd door een onafhankelijke nucleair geneeskundige. Deze had beaamt dat er anders gehandeld had moeten worden. Waarop de fijne mensen van Centramed gewoon alles van de baan veegden. Er zouden gegevens gebruikt zijn van na het constateren van de uitzaaiingen en ik weet niet wat voor een argumenten nog meer. Het komt erop neer dat er daar gewoon zo'n mens zit wat alleen maar nee kan zeggen tegen alles. Hiermee wordt de zaak natuurlijk gerekt en hopen ze dat in dit geval ik afdruip. Nou, lieve mensen dat gaat echt NIET gebeuren! Gelukkig heb ik een fantastische jurist die zich er vol voor inzet en zich niet laat afschepen door deze taaie nee-knikker. Collega's hebben hem ook al meegedeeld dat deze persoon zich niet zal buigen. Vandaar dat 'we' nu op een andere manier zullen doorgaan. En dan niet op de manier welke zij bepalen! Want als jullie eens wisten hoe het nu al bijna 1.5 jaar gaat, werkelijk tenenkrommend! Laat ik er maar verder niet op in gaan want dat vliegt mijn bloeddruk gelijk omhoog en aangezien het echt al laat is en ik op bed lig is dit niet zo'n goed idee.

Ik zie trouwens dat het echt al laat is 😊, dus ik ga er een eind aan maken... mijn blog dan 😊. Welterusten, of goedemorgen!

Fijne nacht of dag.