Fijne (not) primeur...wortelkanaalbehandeling.....

Soms is een knuffel van de juiste persoon alles wat je nodig hebt.

Nou en die knuffel kwam vandaag meerdere malen van ..... Jawel mijn lieve tandarts! Jongens, jongens wat heb ik net een doodsangsten en pijn doorgaan. Tevens een nieuwe mijlpaal want mijn eerste wortelkanaalbehandeling is een feit! Hoewel het nog niet helemaal achter de rug is hoop ik dat ik het ergste wel heb gehad.

In Italië was er een stuk (bijna de helft) van mijn kies afgebroken en daarvoor had ik al een paar keer kiespijn gehad aan mijn pas gevulde kies. Ik had voor ik naar Italië ging al een mailtje gestuurd naar de tandarts maar nu blijkt dat dit een 'no-reply' mailadres was... Anyway, eergisteren kwam ik de tandarts tegen en heb gelijk gezegd dat ik zou bellen voor een afspraak. Dus donderdag direct gebeld. De vriendelijke assistente gaf aan dat ik die dag al gelijk kon komen. No way, dat gaan we dus mooi even niet doen! Ik moet me psychisch voorbereiden en ik had die avond een etentje staan. Tel daarbij ook nog het feit dat de tandarts daags ervoor had gezegd dat ze die donderdag niet aanwezig zou zijn en de uitkomst is dat ik (die dan lichtelijk autistisch ben) niet zover kan komen dat ik dan ook daadwerkelijk die dag ga.

Daardoor had ik gisterenavond een leuke avond met Jolanda door te gaan eten in Beringe bij de Vriendschap. En hoewel we hier al ruim 10 jaar wonen en redelijk vaak uit eten zijn geweest was ik daar nog nooit geweest. Ook weer een belevenis! We hadden het menu 'reis om de wereld' besproken, oftewel dat had Jolanda gedaan. En ik moet zeggen wat een succes! Ik heb heerlijke gegeten in een gezellige ambiance met uiteraard leuk gezelschap. Het toetje was (zoals vaak bij mij) mijn grote favoriet, vooral de aardbeienbavarois taart met zandbodem. Gekscherend vroeg ik of er niet nog meer was. En dat kreeg ik dus ook, gevolg strontmisselijk van de enorme hoeveelheid aan zoetigheid. Maar al met al een zeer geslaagde avond.

Ik was die avond ook eerlijk gezegd niet bezig met de tandarts en had ook echt geen flauw benul dat de staat van de kies zo slecht zou zijn. Dit bleek vandaag rond 11 uur. Onder de derde wortel (weer wat geleerd die kies heeft 3 wortels) zat een fikse ontsteking. Tevens lag er een zenuw bloot. Dus het verdoven als eerst was al een flinke uitdaging ik geloof dat we in totaal wel 7x hebben bijgespoten en op andere plaatsen, waarbij de laatste verdoving achter in mijn kaak ging. En ondanks dat ik al zo verdoofd was deed dat echt enorm pijn. De kies kon er ook gelijk uit maar dit proberen is altijd beter, dus doorgezet en anderhalf uur later was ik klaar voor vandaag. Er zitten nu in de drie opengelegde kanaaltjes medicijnen die de ontstekingen weg nemen en de kies de kans geeft zichzelf te herstellen. Ondertussen heb ik thuis op advies van de tandarts al paracetamol in genomen en lig ik nu op bed. Wat ik was en ben helemaal leeg, zo enorm moe dat niets meer gaat. Dus even een stukje typen voor de trouwe lezers en daarna even de ogen dicht.

Reden om toch eerste even te typen is dat ik nadat ik thuis ben gekomen van die mooie week in Italië nog niets heb laten weten. Ik moet ook zeggen dat ik echt een paar rotdagen heb gehad. Maandagavond om half 11 of zo landen we op Eindhoven ik was dolblij mijn mannetje weer te zien. Die stond aan de deur in uniform al op mij te wachten. Helaas in uniform wat een kusje en een kleine omhelzing tot gevolg had. De rest moest maar wachten tot we in de auto zaten. Heerlijk om weer thuis te zijn. Ik was te moe om naar stal te gaan dus heb ik paps en mams gedag gezegd, de diertjes binnen en ben naar bed gegaan. Uiteraard weer om 3 uur wakker en rond half 6 weer in slaap gevallen. Toen ik wakker was die nacht had ik al een zeurderig gevoel in mijn hoofd dus had ik wat gegeten en gedronken om vervolgens wat in te nemen tegen de pijn. Helaas werd ik om half negen wakker met nog meer hoofdpijn en was ik daarbij ook misselijk. Na een dik uur was het kassa en zette een hevige migraine zich voort. Niks is zo verschrikkelijk als overgeven als je leeg bent en overgeven als je al zo'n enorme hoofdpijn hebt. Niets hielp ook mijn smelttabletten Maxalt van 10 mg boden geen verlichting. Ik bleef spugen en hoofdpijn houden. Net toen ik op het punt stond Chris te vragen of hij 112 wilde bellen zodat iemand de pijn kon wegnemen door weet ik veel wat toe te dienen viel ik gelukkig in slaap. Slaap is het beste medicijn en gelukkig werd ik een dik uur later wakker met een beetje hoofdpijn en een bibberig gevoel. Dit was logisch omdat ik helemaal leeg was. En als dit lichaam iets niet aan kan is dat geen voedsel tot zich krijgen 😊. Dus wat gegeten en toch maar opgestaan. Want La Fayenne (paard) zou die dag weer thuis worden gebracht.

La Fayenne stond bij de familie van Baalen omdat ik toen ik net hoorde dat ik ongeneeslijk ziek was niets zag in verkopen aan iemand die ik niet kon en ze bij de familie van Baalen de beste opvoeding en kansen zou krijgen die ze waard was. Maar ja, ik ben er dus nog en hoewel ik nooit zou hebben durven vragen of ik haar terug mocht hebben kwamen zij met deze fantastische kans. Het is namelijk een zeer lieve aanhankelijke merrie en dus.. Jawel... ik ga nu zelf weer het zadel op om te kijken of het nog lukt en gaat! Hoe gaaf is dat! Gisteren heeft Anke al op haar gereden en ze was super braaf en werkwillig en bovendien heel belangrijk cool in het hoofd en niet schikachtig! .... Wordt vervolgt.

Voorlopig lig ik dus nu op bed waar de verdoving gedeeltelijk uitgewerkt lijkt te zijn en het toch wel enigszins pijnlijk lijkt. Even af kijken hoe of dit verder gaat, want man man ik ben zo bang voor de tandarts terwijl ik echt de liefste en geduldigste heb die je maar kan wensen!

To be continued....