Freaky busy friday

Voordat je praat, luister....
Voordat je oordeelt, denk...
Voordat je uitgeeft, verdien...
Voordat je opgeeft, probeer..
Voordat je sterft, leef...

Nou, daar kunnen we niet lang over hoeven nadenken Geweldige quote helemaal waar. Welnu, vannacht echt heerlijk geslapen, echt zo anders hoe ik nu wakker werd! Vannacht om kwart over twee en om kwart voor zes wakker één keer door krampen naar de wc gegaan en probleem opgelost en de tweede keer best grappig werd ik wakker door mijn buik die echt enorm tekeer ging. Geen pijn maar knorren, rommelen hoe je het ook wilt noemen het gromde en donderde aan alle kanten echt zo hard dat ik wakker werd. Naar de wc gegaan waar een enorm luchtsalvo plaats vond en een klein beetje derrie. Gisterenavond voor het slapen gaan had ik dus twee Immodium smelttabletten genomen en toen ik op bed lag nog een vloeibare Morfine. Of het daardoor kwam of omdat Chris naast me lag, geen idee eigenlijk ook helemaal niet belangrijk ik heb echt een lekkere nacht gehad. Ik was ook om kwart over acht tegelijkertijd met Chris (gewekt door Suka, gelukkig doet ze dat altijd bij Chris en nooit bij mij 😊) wakker, eten medicijnen alles gewoon netjes op de tijd waarop het hoort! Laatste tijd ben ik echt wel laks in het in nemen, beetje recalcitrant zullen we maar denken. Maar nu dus op tijd en ik ga proberen mezelf weer op de rit te krijgen met tijdstippen want het komt qua pijnstilling echt wel nauw en er is er maar één die daar last van ondervind en dat ben ik. Dus schop onder de billen en door. Op bed had ik vanmorgen nog wel een herhaling gekeken van het programma over mijn lijk. Voor ik ziek was keek ik daar al vaak naar toen met medeleven en dankbaarheid dat het ons bespaard is gebleven, maar dit was de eerste keer dat ik keek terwijl ik weet dat ik zelf ongeneeslijk ziek ben. Ik moet zeggen het deed me eigenlijk net zoveel als eerst toen ik keek. Ik vind het verschrikkelijk voor deze mensen, vind ze dapper en moedig en bovenal is het spijtig ze zijn echt nog zo jong één meisje is zelfs zestien jaar oud. Mijn hemel, dat is toch verschrikkelijk. Zij heeft kanker in haar weke delen (ik het uitzaaiingen ook in mijn weke delen) en bij haar is er ook niets aan te doen, ze heeft wel chemo gehad naar ik begreep maar de artsen geven haar een paar weken als ik het goed gehoord heb. Verschrikkelijk, wat kan het soms toch hard zijn het leven. Wel mooi om te zien, dat zij hoe jong ze ook is ook niet bang is om dood te gaan. Wel om achter te laten, dit voel ik ook zo. Maar wat ben ik dan gezegend dat ik gewoon alles toch wel heb meegemaakt en daarmee bedoel ik, verliefd, verloofd, getrouwd, carrière en een geldig huis. Maar goed niet te lang bij stil staan. Tel je zegeningen is niet voor niets een uitdrukking. Maar wat ik zag ik krap 40 minuten gaf mij op een harde manier toch wel weer meer "ballen". Ik ga ervoor, deed ik al maar nu weer even bewuster! Nadat het afgelopen was heb ik mezelf aangekleed en mijn krullende haren enigszins naar beneden gedwongen met spraylak en verder lekker niets (kanttekening ik had toen niet door dat het weleens druk kon zijn bij de winkels waardoor ik later thuis zou zijn als de visite er is..) en naar beneden. Moeders en ik hadden namelijk een kerstboodschappen-date.

En dat heb ik geweten, wat een hel. Het lijkt wel of er één of ander voedsel tekort wordt verwacht waardoor iedereen gaat hamsteren als een "idioot", en nog erger moeders en ik deden net zo hard mee. Een paar keer trapte ik op de rem als mijn moeder doorsloeg (in mijn ogen dan) en mijn moeder die liet mij gaan... fout.... Die dacht namelijk dat ik wel wist wat ik deed. OMG ik heb voor het toetje 6 verschillende elementen voor op één bord... hallooooo.... En dan al die mensen in die veel te smalle gangpaden, pfff ik doe normaal echt nooit boodschappen omdat ik er niet zo goed tegen kan (oké ik ben er ook gewoon niet zo goed in ik pak gewoon waar ik zin in heb en vervolgens gooi ik het rottend onaangeroerd weer weg, dus doe ik het maar niet meer) al die mensen met die wagentjes. Nee, niet echt mijn ding. Maar zoals nu (kerst bij ons in huis) kan ik het moeilijk uit handen geven want ik ben van mening dat ik het moet doen omdat het anders niet goed komt, belachelijk ik weet het maar toch het moet nu maar zo als ik het wil... bad person!! Nou, we hebben in totaal vier winkels gehad (de ergste volgens mij) te weten als eerste de Aldi daar haal ik altijd flessen jus d'orange (vind ik lekkere) en verse gember en tijm om voor Chris een kruidendrankje te maken (heks hihi) vervolgens uiteraard nog een hoop (hele hoop) meer dingetjes om te eten, vervolgens gingen we naar de Lidl daar heb je altijd heerlijke toetjes van Delicieus maar ook daar uiteraard weer meer gepakt als nodig toen naar de Jumbo voor de 'echte' boodschappen. En last but not least naar het Kruidvat voor hoestdrank voor Chris en Immodium voor mezelf. Nog snel even naar het leukste cadeau winkeltje van Heytse daar mijn eigen kerstcadeautje uitgezocht en mijn moeder (die eerst geen kerstboom wilde zetten en nu maar negen nep boomachtige heeft gekocht) en daarna naar huis want Chris had al gebeld waar ik bleef, want we hadden hoog bezoek te weten een dolle tweeling en collega's van Chris.

Thuis aangekomen snel alleen maar even de taart uit de auto gepakt en naar binnen, de rest zou later wel komen het is gelukkig buiten ongeveer dezelfde temperatuur als buiten dus... no problem. Gelijk even neergeploft in een stoel want we hebben dus gewoon drie en half uur puur boodschappen gedaan, ik was gesloopt. Maar moest door, en door gezellige mensen en de geweldige tweeling (waar ik gewoon echt meer als een uur voor nodig om te weten wie wie is zo onwijs identiek) vergeet je je vermoeidheid en merk je er niets meer van. Heerlijk met de tweeling eerst binnen met de katten gespeeld. Micky is echt een charmeur en speelt, ligt op zijn rug om gekroeld te worden en zelf Spyker (de schijter) liet zichzelf zien en speelde met de meisjes (Lisa & Demi) en ik moet eerlijk bekennen op de foto's zie ik nu weer niet wie wie is....

Na even binnen, wilden de meiden heel graag naar ... de paardjes... dus naar buiten waar we eerst Tom & Poes tegen kwamen dus maar eerst naar stal om de katten hun trucje te laten doen met de pudding (thnx Fleur ze doen het nog steeds) helemaal geconcentreerd stonden Demi en Lisa 'hun' kat pudding te voeren. Zo schattig om te zien 😊. Vervolgens even de varkens eten gegeven en geaaid (bijna dan) en toen naar de paardjes. Eerst de meiden Coco & Chanel en Happy wat snoepjes gegeven en toen naar publiekslieveling Bas en ja tegen twee van die lieve smoeltjes kun je toch geen nee zeggen. Dus ondanks dat ze super stoere leuke kleertjes aan hadden gingen ze op 'dirty deken" Bas, heerlijk om te doen en geweldig om te zien. Ook het hoofd en hals verdwijntrucje viel goed. Bas mag dan even wat gras eten en als je als klein kindje op zo'n grote pony zit met eerst een hoofd en hals voor je, is het net of dat ineens weg is als ze het hoofd aan de grond zetten. Maar deze stoere chicks zijn niet bang uitgevallen en hadden de grootste lol. Na een paar rondjes werd ik toch echt wel moe en deden we de paardjes naar binnen. Daarna heb ik met mijn allerlaatste energie nog een potje gevoetbald, waarbij ik gruwelijk werd ingemaakt door die twee. Jawel ik heb met drie tegen tien verloren. Daarna binnen nog één drankje en toen gingen ze weer terug naar het Brabantse land.

En ik lieve mensen direct naar bed, waar ik net heb geslapen en nu mijn stukje typ. Het was een heerlijke dag, gevolgd door een heerlijke dag!

Fijne avond.