Frosty morning

Moge je ontwaken als de zon schijnt en je armen uitstrekken om de dag te omarmen.

Beetje een zweverige.. Gewoon ierdere dag ook als de zon niet schijnt op staan en ervoor gaan!

Gisterenavond rond half negen in slaapgevallen met mijn hittepitten. Half twaalf werd ik weer wakker, snel naar de badkamer (het zou ook eens niet) en toen weer naar bed. Had mezelf voorgenomen geen tv en geen telefoon of boek. Dus daar lag ik.. te liggen.. Ik kreeg honger en ging maar naar beneden, even op strooptocht. Beneden aangekomen (nog niet in kilo's dat volgt later) zag ik niet echt iets van mijn gade. Toch maar een stukje chocolade van Tony Chocolonely (karamel & zeezout ter info) en toen bedacht ik me ineens dat er nog een halve beker Ben's en Jerry's in de vriezer moest staan. Meestal als alles teveel is kan dat een enorme oppepper voor me zijn. Nu echter was het helemaal niet zo lekker als ik me had voorgesteld. Mijn favoriet Coockie Dough was in een aangepaste versie met s'wich up. Bah, helemaal geen lekkere ijssmaak gewoon meer koek en chocolade. Dus na drie happen weer terug de vriezer in. Koelkast opengedaan en toen maar een paar plakjes cervelaat gevuld met een augurk (nee, niet zwanger) ja dat smaakte wel. Nog wat gedronken en weer naar boven. Het was inmiddels zo'n half één. Weer gaan liggen, en draaien en de draai niet kunnen vinden. Op naar YouTube om meditatie muziekje op te zetten. Eerste liedje vogeltjes, alleen maar vogeltjes en verder niet, na tien minuten wilde ik ze desperate wegjagen dus volgende, hierin werd gepraat. Een monotone mannenstem vertelde mij één te worden met de grond en te letten op mijn ademhaling, zwaar wordende ledematen en toen kreeg ik de slappe lach. Nee, ook dit was niets voor mij. Via mijn stoere strijdster had ik een spreuk gekregen van Ho'oponopono. Dus opgezocht en gevonden, er stond zelfs bij before sleep, dus dit zou goedkomen! Dus snel aangezet. Hier werd onder een rustgevend muziekje (dat dan weer wel) constant een mantra herhaald. Een mooie mannenstem die herhaaldelijk zei; ,,I love you, I'm sorry, Please for give me, thank you". En dit was het.. Nee, dit was het ook niet voor mij... NEXT. Verder gezocht tussen de vele relaxing video's en uiteindelijk gekozen voor eentje met palmfluit, volgens, water en golven. Die heb ik laten aanstaan. Ik had geen idee hoe lang maar na een tijdje werd ik moe en deed ik het uit. Vanmorgen zag ik dat de speeltijd op 1 uur en 56 minuten stond, waarschijnlijk heb ik tussendoor wel liggen dommelen want ik kan me niet voorstellen zolang te hebben liggen luisteren.

Afijn, kwart voor zes weer wakker. Chris was ook wakker die zijn wekker zou kort daarna afgaan. Even liggen kletsen (ja, echt) en toen hij eruit. Ik ben toen niet meer in slaap gevallen en heb tv liggen kijken. Kwart voor acht er maar uitgegaan om de paardjes te voeren. Buiten was het echt mooi door de nachtvorst, wel koud maar niet waterkoud gewoon een winterochtend leek het wel. Lekker even wat foto's van de kristallen (ijs) gemaakt en daarna op stal wat gerommeld en uiteraard even met Tom en Poes geknuffeld. Die heel stoer weer een muis hadden gevangen (gewoon vermoord) en deze hadden ze in één van hun mandjes als trofee gelegd. Dus goedemorgen... Muisje opgeruimd en poezen toch maar gewoon eten gegeven. Om een uur of negen weer naar binnen gegaan en lekker even op bed tv liggen kijken (afgewisseld met badkamer bezoeken want ik had natuurlijk mijn ontbijt op) weer de hittepit gepakt omdat de krampen aanhielden. Om half elf opgestaan en paarden samen met Elly en mijn moeder naar buiten gedaan en stallen gedaan. Dit hadden we in no time klaar, top team! Het was inmiddels geloof ik zo'n twaalf uur dus tijd om te eten. Ik was eigenlijk van plan om eerst wat administratie te doen en daarna te douchen om vervolgens mijn nagels te laten doen. Maar het ging uiteraard weer anders.. Ik heb afgezien van de paarden binnen halen gewoon de hele middag achter mijn PC gezeten. Zo was daar het bezoekersverslag van het ziekenhuis. Dit moet ik uiteraard zorgvuldig doornemen. Hier heb ik nog wat onjuistheden uitgehaald. Toen mijn vrienden van de belastingdienst maar weer eens gebeld. Het is echt ongelooflijk na twee aangetekende brieven, kreeg ik nu een dwangbevel in de naam van de koning! Nooit is er inhoudelijk  een reactie geweest op mijn schrijven en alles rolt geautomatiseerd uit het systeem en wordt verstuurd. Ik belde naar de meneer die ik hier al eerder over heb gesproken en die bood direct zijn excuses aan. Er komen op dit moment heel veel klachten binnen, omdat er niet meer door mensen overheen wordt gekeken. Die arme man, volgens mij zat hij er echt helemaal doorheen. Maar goed, mailadres gekregen en alles nogmaals gemaild. Hiermee komt de stand op twee aangetekende brieven, 5 telefoongesprekken en 1 email. En het bedrag waar het over gaat, ja nu ga je echt lachen... 226,00 Euro! Met daarbij de boetes en overige kosten die niet (echt niet) terecht zijn hebben we het over 341 Euro. Werkelijk, zo zit het Nederlandse belastingstelsel het zichzelf heel moeilijk te maken. Vandaar dat ze al die medewerkers die ze met een gouden handdruk naar huis stuurden, nu weer moeten inhuren tegen een factor van waarschijnlijk 2.5%! Na dit telefoongesprek nog één en ander uitmoeten zoeken voor ander gezeur en nu is het vijf uur en ben ik er echt helemaal maar dan ook helemaal klaar mee!

Dus, dat was mijn woensdag. Niet echt één om over te schrijven eigenlijk. Maar ja, je moet wat te schrijven hebben zullen we maar denken. Morgenochtend eerst een afspraak en daarna een paar dagen naar CDI Roosendaal. Dus dan worden de stukjes vanzelf een heel stuk leuker!

Fijne avond.