Gemengde dagen.....

Bedank degene die het verschil maken. Waardeer degene die voor je zorgen. Houd van degene die er voor je zijn.

Doen we, deal! Alleen de mensen die me dierbaar zijn en waar ik van hou hebben alle drie deze eigenschappen voor mij! What ever 😊.

Gisterenavond was er een storing op de website, wat helemaal niet zo vervelend uitkwam gezien ik ook een kleine storing onderging. De nacht ervoor was goed, de ochtend en middag ook dus niets te klagen en lekker (zelfs licht actief) bezig geweest. Rond de middag alle paarden geënt en toch ook maar de dekens weer opgedaan. Het waaide toch harder dan eerder die ochtend en de zon was het aan het verliezen van de wolken dus, enten en deken erop. Ook van Chanel bloed laten trekken omdat ze niet lekker in haar vel zit, letterlijk een slechte doffe vacht en figuurlijk beetje slomer dan gebruikelijk normaal in de stapmolen loopt ze achter het hek aan te sjezen en nu hangt ze echt tegen het achterste hek aan dus voor de zekerheid een bloedje. Daarna geluncht en snel naar bed want na iedere wei te hebben moeten doorkruisen en alle paarden te hebben gepakt (oké het zijn er zeven maar verdeelt over drie weiden) en dekens op te hebben gedaan voelde ik me uitgeblust. Half tv liggen kijken en half geslapen stond ik uiteindelijk op met mega hoofdpijn wat na Paracetamol en Morfine helaas niet wegging. Gezien ik een paar dagen kook om mijn vader zijn suiker naar beneden te krijgen en zelf wat gezonder (grappig) te eten moest ik toch de keuken in. Mijn moeder had gisteren al volgens mijn lijstje de meeste ingrediënten gehaald, maar uiteraard ontbrak er ook het nodige dus Chris snel boodschappen doen. Gezien het al kwart over vijf was had Suka besloten dat het echt etenstijd voor haar was en dan is er echt geen land mee te bezeilen, blaffen en om je heen springen en vooral niet stoppen.... Dus moest ik voor ik met het eten begon de dieren ook nog eten geven, ik denk uiteindelijk dat dat net teveel was. Ik heb het eten wel gemaakt en we hebben het gezamenlijk opgegeten alleen aan tafel kreeg ik enorme buikkrampen erbij cadeau. Fijn, daar zat ik ook nog net op te wachten. Dus van tafel en direct naar bed.... Yes, weer onder de afwas en afruimen uit gekomen 😊 nee hoor, dat hoef ik gelukkig nooit te doen. En ging dus met een gerust hart, enorme koppijn en mega buikpijn naar bed. Maar toen ik eenmaal op bed lag, moest ik gelijk naar de wc. Oké, komend stukje is niet voor de zwakke magen dus stuk dan nu.... Mijn darmen zijn, uiteraard, na al die maanden diarree en de laatste week wat brei niet meer gewent aan normale ontlasting door te laten en volgens mij veroorzaakt die nu zo'n enorme pijn. Werkelijk het is net alsof er een messen langs en door mijn darmen glijden. Zo tjesus wat een heftige steken, daarna volgde een zware bevalling gevolgd door diarree.... En dat kort geschreven zinnetje duurde in het echt gewoon anderhalf uur, ik was gesloopt.. om over de bonkende pijn in mijn hoofd maar niet te spreken. Dus weer Morfine en naar bed, gelukkig snel in slaap en tot een uur of half elf geslapen. Ik weet nog half half dat Chris me wakker maakte voor de medicijnen van negen uur maar ik (mijn hoofd en lichaam) weigerde daar gehoor aan te geven. Dus toen hij naar bed kwam half elf nam ik braaf mijn pilletje en was klaar wakker. De hoofdpijn was gelukkig gezakt en de buikpijn te handelen. Even televisie gekeken en een slaappilletje gepakt waarna ik heerlijk heb geslapen.

Vanochtend uitgeslapen wakker geworden, zelfs voor de wekker van acht uur! Helaas wel pijn in de buik en vooral in mijn rechter zij.. shit, dit in combinatie met de stress voor de uitslag van de CT scan maakt alle boosaardige stemmetjes in mijn hoofd hyperactief... shut up..... Heel de week had ik eigenlijk het gevoel dat alles dit keer goed zou zijn, tot vanochtend.... Bijna bij iedere scan die ik sinds ik het weet heb gehad, denk ik dat het niet goed is... en dan is het goed. Dus ben ik nu, voor zover dat nog kan, mezelf aan het gek maken dat het nu wel omgekeerd zal zijn..... en dat is niet zo fijn... Anderzijds blijven er wel een paar hersencellen vasthouden aan het positieve wat toch nog resulteerde in een redelijk goede dag. Lekker met de diertjes bezig geweest. Om drie uur paarden naar binnen droge dekens op gedaan en ben ik naar bed gegaan. Vermoeidheid en steken in mijn buik kregen me toch weer op bed... helaas.

Zo net klaar met eten keuken samen opgeruimd nu nog even naar stal en dan ga ik toch echt weer mijn mandje in... Hopende op morgen een goede dag!

Fijne avond.