Gezinsuitbreiding....

Wherever my story takes me, however dark and difficult the theme, there is always some hope and redemption, not because readers like happy endings, but because I am an optimist at heart. I know the sun will rise in the morning, that there is a light at the end of every tunnel.

Zo, ik heb er maar eentje van internet gehaald... Die van de kalender was zo gezegd niet echt happy! Vannacht een goede nacht, uiteraard met pilletje. Dus Chris ook helemaal blij J. Na het eten kreeg ik buikpijn en moest ik naar de wc en geloof het of niet ik had gewoon het morfine pilletje van de avond ervoor in zijn geheel uitge.... Geen idee hoe ik het bij mij moet noemen... Poep kun je het namelijk niet noemen. Het is echt op sommige momenten dat het precies zo eruit komt als dat ik et gekauwd naar binnen heb "gewerkt". Dit maakt mij altijd heel bang, want dan werkt er niets tegen de pijn op die dag (ja, als ik meer vloeibare pak wel maar toch...) en nemen mijn darmen dan wel genoeg voedingsstoffen op? Ik maak me hier al vaker zorgen over maar de oncoloog heeft hier geen verklaring voor... Maar om mijn eigen gemoedsrust te kalmeren toch maar een mailtje naar oncologie gestuurd, wat ik nu moet doen? Dus wordt vervolgd.

Vanmorgen kregen we bezoek, dus moest ik er uit. En helemaal niet vroeg want dat spreken we sowieso nooit af, maar toch ik moest er dus uit. En dat gaat echt met een hoop gekreun en gepruttel (letterlijk en figuurlijk). Maar nadat ik aangekleed was en mijn haren had geharkt begon ik weer gewoon een beetje mens te lijken. Buiten was het super mistig en dat vind ik altijd iets griezeligs en kils hebben, dus bleef ik liever maar binnen. Nadat de afspraak weg was trok het buiten helemaal open en ontpopte zich een mooie dag, met volop zon! Heerlijk, lekker met zijn vieren bezig geweest in de tuin. Toen ik op stal de varkens los ging doen keek ik onder de twee broedende kippetjes dat is een (slechte) gewoonte van mij maar ik ben zo verrekte nieuwsgierig, sorry can't help it! En jawel, we hebben 'gezinsuitbreiding' en heel klein snoezig geel met een paar zwarte streepjes kuikenbeest. Hij of zij was al wel een paar uur uit het ei denk ik want het was helemaal warm en droog en kon al heel hard piepen! Maar wat nu, dit was een kip die in de voerbak van een lege stal haar eieren heeft gelegd, veilig voor de andere kippen (want dat zijn echt niet zo'n lieve beesten voor elkaar) maar we hebben nu natuurlijk ook Tom & Poes rondlopen en die vinden zo'n ieniemienie kuikentje uiteraard leuk om mee te spelen en ik denk dat een kuikenborstje er ook wel bij ze in gaat. Dus ik het konijnenhok van buiten naar binnen gesleept en het eerst schoongemaakt en daarna bodempje stro erin gevolgd door het stro uit de voerbak (het zelfgemaakte nestje). Mijn moeder stond ondertussen geduldig met moeder kip en het kuiken in haar handen (vond het dus helemaal niet erg J) en toen het erin lag zijn moeder kip en haar nog vier resterende eieren en het kuikentje (Mc Chicken II) onder mijn begeleiding geëvacueerd naar een afgesloten ruimte, veilig voor het grove geweld van de buitenwereld. Tja, en nu ik dit typ denk ik dat ik eerlijk moet zijn want dat zijn ze daar ook niet, hiermee bedoel ik veilig. Want ik ben altijd super ongeduldig en meen dat ik de natuur kan regelen en helpen.... Niet dus. Maar goed, één eitje zat een gaatje in en door dat gaatje zag ik een snaveltje dus eerst gewoon onder moeder kip gelegd maar het bleef knagen aan me... stel dat het kuikentje het niet open krijgt? Dan gaat 'ie dood, laat ik maar helpen dan... Eitje gepakt en een stukje om het snaveltje weg gepeld toen ging het piepen, dus ik in paniek (ik was niet ver met pellen echt maar klein stukje) wat moet ik nu doen? En toen snapte ik pas, dat ik het niet kan regelen, dit gaat zoals het moet gaan... zo is het leven nu eenmaal. Dus het eitje toch maar weer onder moeder kip gelegd en daar piepte het kuikentje en het ei-kuikentje vrolijk verder. In de middag had ik natuurlijk een schuldgevoel dus ben ik weer terug gaan kijken, maar gelukkig het zat nog steeds in het eitje en het piepte nog steeds... het zal wel goed komen...

Verder vandaag nog naar Heythuysen geweest. Moeders moest boodschappen doen en ik had zin om iets nieuws te kopen. Dus maar wat kleding gekocht voor de verandering. Tja, nu we toch wat langer de tijd lijken te krijgen begint ook weer die drang naar nieuwe leuker dan leuke kleding. Eerst naar Gaya een paar leuke 't shirts en een jurk gekocht en bij Hannie Deckers nog een leuk jurkje. Allemaal alvast voor de vakantie waar ik nog steeds geen idee heb wanneer en waarheen we gaan. Thuisgekomen paarden gevoerd en nog even naar het kuikentje en ei-kuikentje gekeken, alles leek in orde gelukkig. Daarna de kleding uitgepakt en opgehangen, ik word daar zo blij van....

Nu is het bijna half acht en is het tijd om hooi te gaan voeren, ik heb rode wangen van de hele dag buiten te zijn geweest en ben redelijk moe. Vandaag weer proberen zonder pilletje te gaan slapen. Dus fingers crossed.

Fijne avond.

Oh ja, bijgaand nog een foto van de wants....de rotzakjes...