Go with the flow.....
De Diepere bron van innerlijke kracht en zelfvertrouwen is een warm en liefdevol hart.
Tja, daar zit ik dan weer, na dagen stilte op mijn blog. Ik ben in kantoor gaan zitten met al helemaal de verkeerde instelling namelijk ik moet een lieve blog maken voor en over Chris. Die is morgen namelijk jarig. En laat ik je nou vertellen dat als ik iets 'moet' (ook al is het van mijzelf) dan gaat het niet... Geen idee waarom ik dit heb. Het is zeg maar het idee van een 2-jarige peuter; Ik ben twee en zeg nee.
Maar goed ik moet eerlijk bekennen, nu ik bovenstaande regels afmaakte kwamen er al weer nieuwe stukjes voorbij mijn netvlies over wat ik dan wel of juist toch niet kan melden in mijn verhaaltje. Ik zal eerst even een korte up date doen over hoe het gaat. Geen ellenlange verhalen maar gewoon de zinnetjes die ik bij houdt in mijn telefoon, die eureka momentjes 'Oh, dat moet ik niet vergeten.'
Ik: Vind je me veel veranderd ten opzichte van vroeger? Hij: Niet echt, ja je hebt wel wat meer groeven in je gezicht! Ik: Groeven... groeven, wat bedoel je? Hij: Nou gewoon lijntjes.... Oftewel hij vind dat ik rimpels heb....
Ik heb eergisteren mijn persoonlijke record draaikonten en woelwateren verbeterd! Ik lag van half 1 tot half 7 te draaien... Rolex is hard bezig dit record te verbeteren en daar wordt Chris (en ik als ik dan eindelijk slaap) niet blij van.
Het moment dat je beseft dat je zoveel leuke en lieve mensen om je heen hebt maar dat je dan toch nog zo alleen voelt.... Ik haat dat echt....
Nou dat is ook niet om over naar huis te schrijven... Maar goed we zijn inmiddels 1 glas water, 1 flesje vitaminewater, 1 stroopwafel en een bakje yoghurt met honing verder. De klok heeft ook niet stil gestaan en geeft nu opeens 10 uur aan. Dat wil zeggen dat ik al een uur in kantoor zit met de pc voor me die aanstaat en ik die bezig ben op de IPad op YouTube.... Tja, dan kun je net zo goed besluiten om de pc uit te zetten toch?
Mijn ode aan Chris laat ik ook maar voor wat het is. Want wat moet ik zeggen, schrijven? Alle woorden zouden teniet doen aan mijn gevoelens. En natuurlijk kan ik ook op Google zoeken naar de meest romantische gedichten, de allerliefste quotes maar dan is het toch niet van mij aan hem? Het enige wat ik kwijt kan op dit moment is dat ik zonder Chris niet zou weten hoe dit avontuur verder zou moeten. Ik kan alles aan omdat hij naast me staat, zonder Chris geen Maris. Ik denk dat sommige van jullie het gevoel wel kennen, gewoon je allessie, je soulmate. Het beste van mij is zijn deel! Ik hoop dat we samen nog een berg tijd extra krijgen. Thanks for just beiing you!
Dat dus....
Fijne avond.