Hemelvaartsdag 2018.....

Happiness cannot be traveled to owned, earned, worn or consumed. Happiness is the spiritual experience of living every minute with love, grace and gratitude.

Wat een vreemde gewaarwording vanmorgen of eigenlijk vanmiddag. Ik schrok om kwart voor één in de middag wakker, helemaal gedesoriënteerd en verward. En het allerergste nog steeds moe, vreemd dat was het echt. Gisteren had ik nog willen typen maar door de agenda en een niet goede nacht daarvoor kwam daar niets van. Omdat ik in de middag naar de zaak moest met mijn oompje wilde ik dinsdagavond geen slaappil nemen. Ik moest immers scherp zijn vond ik. Gevolg uiteraard vooraf al bekend, niet slapen en die dag moe en hoofdpijn. Maar goed het was heerlijk weer dus lekker naar buiten en voor we naar de zaak gingen heb ik eerst nog met tante Tinus gezwommen. De enige diehard die met me wilden zwemmen. Daarna omkleden en op naar Helmond. Het gesprek was vermoeiender dan ik had gedacht en ik denk dat het beter is dat ik me er helemaal niet meer mee ga bemoeien. Dus volgende week maar eens rondbellen wie, wat, waar en hoe. Het zal allemaal wel goed komen maar voor mij, voor nu op dit moment te veel en te negatief om me mee bezig te houden. Dus toen we terug naar huisreden kwam de hoofdpijn weer op zetten en bij thuiskomst ben ik gelijk met een pilletje gaan slapen. Om kwart voor zeven werd ik wakker, shit, dacht ik, dat wordt opschieten want om acht uur waren we uitgenodigd voor een bruiloft dus eerst iedereen maar even opzoeken (iedereen is Tante Tien en ome Jac, Elly, pap en mam en uiteraard mijn mannetje) die bleken gewoon achter te zitten en ook nog niet gegeten te hebben. Maar het eten was klaar dus aan tafel en smullen maar... op tafel stonden namelijk heerlijke asperges... jammie ze zijn zó lekker!! Als toetje nog lekker verse aardbeien en daarna snel naar boven om mezelf om te kleden en een beetje op te maken. Helaas was de hoofdpijn nog niet weg en heb ik toen we in de auto zaten nog vloeibare Morfine gepakt. Het feit dat wij (Chris en ik) dachten dat wij een snellere en betere weg wisten als de navigatie maakte het er ook niet beter op. Ik geloof dat ik nog nooit in een uur rijden zoveel bochten, verkeersdrempels en rotondes gehad ik werd echt met de minuut meer beroerd. Ook daarbij nog een stekende voet, want ik wilde er natuurlijk leuk uitzien en deed mijn hakschoenen aan, hakschoenen aan mijn vastgezette voet is niet zo'n goede combi dus die had ik snel uit, om vervolgens na de rit met moeite (zonder schoenlepel voor senioren is dat voor mij een hele opgave) weer aan te krijgen. Maar goed het lukte, alleen moest ik doordat ik het aan moest doen mijn spulletjes, waaronder een boeddha voor het bruidspaar, aan Chris geven en jawel hoor die liet de boeddha vallen, tja die ga je dan niet meer geven natuurlijk dus teruggelegd in de auto. Afijn aangekomen op een mooie locatie (De Watermolen in Nuenen) was al het ongemak even verdwenen toen we het stralende en mooie bruidspaar zagen. Mooi is dat altijd om te zien, ook grappig dat je bij ieder huwelijk na je eigen huwelijk alles weer op rakelt. Na een paar uur zijn we naar huis gegaan want Chris had nachtdienst en ik was kapot (letterlijk en figuurlijk). Rond een uur of elf waren we thuis en ben ik na een ronde op stal (er waren vijf musjes uit het nest gevallen die ik en mijn vader in een emmertje met stro hadden gezet) waar alles in orde was naar bed gegaan. Wel met slaappil want zonder is gewoon echt niet fijn en mijn dagen zijn er minder goed door dus, ach ik geef me daar ook maar echt aan over nu (in ieder geval zo denk ik er nu over 😊). Vannacht twee keer wakker gelegen en televisiegekeken en toen dus opeens was het kwart voor één. We (Chris ook) zijn er toen snel uitgegaan want vandaag kregen we visite, de fokkers van Kaatje kwamen langs om een hengst uit te kiezen die goed bij haar en de bloedlijnen past. Dus die zijn net weg, het was een hele leuke middag waarbij het ook zo maar ineens kwart over zes was. Dus snel paardjes binnen gezet alles gevoerd en afscheid genomen. De keuze van de hengst is trouwens gevallen op Desperado. Dus gaan we dat morgen maar eens in werking stellen!

Nu is het kwart voor acht en zit ik in mijn eitje (de hangstoel) snel dit stukje te typen. Ik zit nog steeds in mijn korte broek en heb echt mega kippenvel. Dus tijd op te stoppen en hooi te gaan voeren om vervolgens.... Juist, wederom naar bed te gaan! Het was een mooie dag!

Fijne avond.