Het leven is mooi.....

Het leven is plezier, het leven is geluk, het leven is blijdschap, het leven is liefhebben, het leven is helpen, het leven is zachtheid, het leven is lachen, het leven is mooi!

En nu komt het, ik kan me daar helemaal in vinden. Sommige van jullie snappen wellicht niet waarom. Hoe kan ik, diegene met uitzaaiingen op meer dan vijfentwintig plaatsen, ongeneeslijk en dus terminaal (ik ga volhouden tot het chronisch wordt J) het eens zijn met zo'n über positieve quote?

Ik zal het proberen uit te leggen. Voor ik ziek was zou ik mijn (ons) leven echt al een zevenenhalf of zo hebben gegeven. Ik was vijfendertig jaar oud toen ik gevraagd werd in te kopen op de zaak. Redelijk jong, altijd al ambitieus en ook gedreven om te bereiken wat ik wilde. En het is echt niet zo dat ik de top wilde bereiken. Nee, ik wilde mijn boerderij met paarden aan huis, mijn man en mijn werk. Sinds ik jong was riep ik altijd al dat het eerste huis waar ik zou wonen een boerderij zou zijn, hoe anders was mijn eerste flatje. Dit in tegenstelling tot mijn (destijds) stadse zus. Ten eerste was het een huur woning en dan ook nog in Helmond, wie had dat van deze Hagenees verwacht? Niet veel denk ik, vooral diegene van héél ver terug, de tijd dat ik niet eens een bakkerij in durfde om een brood te kopen. Ik zat ineens in een 'grote' stad. En ook nog niet de meest groene hardwerkende mensen stad, van buitenaf kreeg ik altijd te horen dat Kattenmeppers liepen in joggingbroeken en slippers en een grote mond hadden. Wellicht kennen jullie ook de moppen. Waarom wordt een 'Hellemonder' met zijn mond dicht begraven? Het antwoord luidt dat scheelt een halve kuub grond. Zo flauw... Of deze; Een Helmonder doet mee aan Wedden Dat. Hij had heel zijn leven nog niet gewerkt. Hij deed de weddenschap dat hij uit honderd deurklinken geblinddoekt de deurklink van het UWV eruit zou halen. Als tegenprestatie zou hij wanneer hij het niet zou raden een maand gaan werken..... Dus, daar woonde ik en een paar jaar later woonde en werkte ik er. En ik kan met alle oprechtheid zeggen, het was een wereld tijd! Wat sommige mensen niet van Helmond weten is dat het een stad is met een rijke historie aan industrie en handel en zeker niet te vergeten innovatie! Het klimaat voor ondernemers is er goed, en ik kan zeggen dat ik trots ben/ was op onze organisatie. Na mijn flatje ben ik een paar jaar naar een bungalow in Beek en Donk verhuisd, heerlijk wonen dicht bij het kanaal, rustig en een grote tuin. Maar ja, toen kwam Chris... Ons eerste huis was in de J.A. Carpstraat, een echte volkswijk hier voelde ik me echt niet thuis en begon na zes maanden al dat ik wilde verhuizen, dit tot grote ergernis van Chris. Uiteindelijk zijn we na een dikke anderhalf jaar verhuisd naar de Gelderlandhof. Een fantastische tweekapper aan de bossen, heerlijk woonden we daar. Totdat ik na drie jaar mijn hobby 'de paarden' weer oppakte. Ik maakte veel uren op de zaak en als ik thuis kwam wilde ik direct naar de manege waar mijn lieve pony Bas gestald was. Dus na een jaar waren zowel Chris als ik het wel zat. We zagen elkaar alleen in bed of de manege. Dus gingen we zoeken naar een huis met stallen en een weiland. En dat vonden we hier in Heythuysen. Terugkomend op Helmond, wij hebben er heerlijk gewoond en ik heb er ook fijn gewerkt, ook de onderlinge verstandshouding tussen de bedrijven, het elkaar willen helpen en informatie doorspelen, echt gewoon goed geregeld. En de mensen die ik ken, hartelijk, hard werkend en sociaal! En uiteraard, kan ik zat verzinnen wat niet oké is of was, maar wat voor een zin heeft het? Overal is er wel iets, ook in Helmond maar ik heb er een hele mooie tijd gehad.

Ik ben zo opgegaan met het promoten van Helmond naar het lijkt dat ik helemaal vergeet wat ik nu duidelijk probeerde te maken. Oh ja, het leven is mooi... Ik ben van mening als jezelf, je eigen naar beste kunnen presteert en tevreden bent met wat je hebt in plaats van altijd meer willen. En ik denk dat dat het grootste probleem is waarom mensen niet gelukkig zijn. Meer willen, meer hebben, kijken naar wat de buurman heeft? Waarvoor? Er zullen altijd mensen zijn die het beter voor elkaar hebben maar ook die worstelen met problemen op andere gebieden. En het is echt niet zo dat ik denk hosanna in de hoge, en ik vloek en tier echt wel met grote regelmaat (altijd al gedaan, is gewoon genetisch bepaald J) maar ik heb en zeker sinds ik ziek ben een tevreden gevoel. Nu ook, het gaat naar alle kl#t* omstandigheden eigenlijk super goed en ik heb nu ik elf maanden thuis zit, heel veel quality time gehad met mijn man, mijn ouders, familie, paardenvrienden, gewone vrienden you name it! Het kan voor iedereen zo maar in één keer allemaal anders zijn, daar zijn sommige van jullie misschien al op een heel harde manier achter gekomen. Dus, ben blij met kleine dingen, dingen waar ik al vaker van heb gezegd dat ze onopgemerkt voorbij gaan terwijl het juist zo waardevol is. kortom kijk, aanvaard en LEEF!

Over vandaag kan ik nog niet echt wat typen, ik schiet vol en heb verdriet, verdriet om wat was. Wellicht kom ik er morgen op terug, het was een goede bijeenkomst maar voor mij persoonlijk een hele hele zware.

Fijne avond.