Het regent, het regent......

You don´t always need a plan. Sometimes you just need to breathe, trust, let go, and see what happens!

Vrijdagavond alweer... Wat gaat de tijd toch snel. Ik heb twee redelijk goede dagen gehad. Ik denk dat ik steeds beter word in het doseren 😊 van mijn energie. Gisteren was het eindelijk zover, REGEN. En hoewel ik er super blij mee was, net zoals het gras en al het andere groen, heb ik lekker staan vloeken. Eerder gaf ik aan in de regen te zullen dansen, nou dat heb ik gedaan maar dan meer een soort van klompendans omdat ik stond te stampen van woede zeg maar... Ik had gisterenochtend niet zo een goede start. Mijn darmen waren opstandig en ik had last van mijn zij. Gelukkig had Denise in de ochtend de paarden al buiten gezet (Chris had vroeg) dus kon ik wel op mijn eigen slakkentempo op gang komen. Om een uur of kwart over tien was ik op stal om de stallen te doen en de beesten te verzorgen. Dat ging met best goed omdat ik dit keer luitsterde naar mijn lichaam. Een stal doen en dan even zitten, slokje drinken en weer verder! Nou moet ik zeggen dat ik gisteren braaf deed, echter vandaag vergaloppeerde ik me weer door dóór te blijven gaan, dus dat stukje van beter worden in doseren is een beetje een twijfel gevalletje... Maar goed, ik dwaal weer af, as usual. Om een uur of 11 werd het donker buiten de stallen waren klaar en ik moest alleen nog vegen dus ik dacht dan haal ik de paardjes alvast naar binnen. Die verwende apen (let op ik bedoel hiermee de paarden 😊 helaas hebben we geen apen 😊) van ons zijn het na 3 uur buiten echt zat (er valt natuurlijk niets te eten voor onze obesitas beestjes....dat heeft er zeker mee te maken). En ik had de eerste (Diesel) binnen en toen begon het te regenen. Dus ik naar de volgende wei en inmiddels was de regen overgegaan in een hoosbui. De wei (Chanel, Coco en Happy) stonden blij te hinniken en liepen ook zo mee, heel fijn. Maar toen... Bas en Kaat, juist die twee die al een tijdje voor het hek stonden te dralen, gingen met hun kont naar de wind en regen staan en wilden niet op of om.. Het begon ook gezellig te onweren dus ik was nat, beetje bang (ik haat onweer als ik buiten in open veld ben) en daarbij moe dus niet echt in om een extra stuk te lopen. Inmiddels bij Kaat aangekomen die vast gepakt en aangelopen. Bas gaat altijd (normaal dan) zelf naar stal, dus ik met Kaat in stal en Bas was nog niet aangekomen. Dit behoeft natuurlijk even een korte uitleg (it's all-in the details) Kaat is groot en daarmee lopen we om de tuin heen over het grint-pad en de kleintjes en Bas gaan door de tuin over het gras en dat scheelt denk 80 meter. Die lopen het gras niet kapot, de grote paarden ploegen het in no-time om, dit dus ter info.. Als Bas nog niet in zicht is heeft Kaat zoiets van 'als Bas er niet is, wil ik mijn stal ook niet in' dus daar stond ik wederom heel stout op mijn slippers, zeiknat van de regen midden in de stal met een paard wat opeens eens zo groot leek... Gelukkig luisterde ze toen ik zei 'kom op, niet zo flauw' maar dat had echt heel fout kunnen aflopen... met mijn slippertjes... Dus, ik ga NIET meer met mijn slippers naar stal! Benieuwd hoelang ik dat volhou... Bas stond nog tussen de weides in op haar gemakje een beetje te grazen. Wat echt onzin was want er staat helemaal niets te grazen waar ze stond. Dus daar ging ik wéér de hoosbui en het onweer in, eigenwijze Bas halen. Pfff, gelukkig alles binnen.. oh oh, wacht de grotere kuikens stonden midden in de tuin hulpeloos om zich heen te kijken. Wat een sukkels, dus daar ging ik weer kip, kip, kip, kip. Normaal hoef ik maar een kick te geven of ze komen aangesneld, helaas dit keer niet. Geen idee waarom ze daar zo verslagen stonden. Maar ik ben uiteindelijk echt kip voor kip (negen stuks, waarvan ik 2 keer 2 kippen tegelijk had) die beesten naar stal gaan brengen. Je snapt nu wel waarom ik heb staan stampvoeten van 'woede'. 3 Kwartier later en heel wat milliliters water, stond alles op stal, hadden ze allemaal schone stal, vers water en wat te knabbelen (ze zullen hier echt niet afvallen 😊). En ik.... Drijfnat zelfs het onderste naadje van mijn onderbroek, de voorgevormde cups van mijn BH waren volgezogen met water dus had ik gewoon even een paar cup maten groter (brings back memories). Ik kon in iedergeval met een gerust hart naar binnen, douchen en op de IPad naar Kiki en Micky (EK ponies) kijken die gewoon fantastische proeven reden (alle vier) en een super mooie bronze medaille behaalden!! TOP!! Daarna mijn middagdutje nog gedaan! Ik had 'm echt verdiend!Verder die dag heb ik echt niets meer gedaan als wat slapen, lezen en oh ja...eten!

Vannacht niet goed geslapen, veel buikpijn (een 6 dus niet dramatisch maar wel zo dat ik er wakker van bleef) Om half zes toen Chris eruit ging ben ik opgestaan en heb ik de paarden hooi gevoerd zodat ik nog even rustig een paar uur kon slapen. Het weer is gelukkig dusdanig dat ze niet meer heel vroeg naar buiten hoeven waardoor ik dit gelukkig kon doen. Rond half tien, na een paar uur lekker geslapen te hebben, eruit gegaan en op het gemakje alles gaan doen op stal. Wel om vijf voor tien de Ipad aan (lang leve mobiele hotspot) om naar Micky te kijken (EK ponies) en wat een geweldige proef zet die neer, 13 jaar...pffff zo knap! Daarna weer vrolijk verder.. daar deed ik de jonge paarden immers voor...de jeugd, hoe anders is het gegaan! Toen ik klaar was een lekkere pizza gegeten (gedeeld met de honden... ik kan niet meer zoveel eten als vroeger... dan zou je denken dat er kilo's af vliegen... helaas is dat ook niet zo... ik eet niet in een keer zoveel maar wel eens zoveel keer... snap je het nog? Na de pizza even ontspannen gezeten en toen bedacht ik me dat ik de ramen van stal ging schoonmaken, en juist daar ging ik weer te ver... jammer... Aan de ene kant jammer omdat ik vervolgens van vier tot half negen heb liggen slapen maar aan de andere kant... de ramen zijn weer heerlijk mooi schoon!

Fijne avond!