It is what it is.....
En laat ik dat zelf nu ook even net nodig hebben 🤣. Oh jongens, het was vanmorgen weer zo'n ochtend waar niets gaat zoals je het graag zou willen. Iets met wellicht te hoge verwachtingen? Immer het is wat het is, tenminste dat roep ik altijd wel maar van wat vanmorgen was wilde ik toch echt heel graag meer, beter, mooier en leuker maken. Maar ja, keiharde feiten hè.... Het is wat het is.
Dit behoeft natuurlijk iets meer uitleg. Vanmorgen 7.30. Er gingen twee wekkers. Die van Chris en die van mij. Chris veert vervolgens soepel (oké ook niet meer zo soepel als 5 jaar geleden, mijn jonge god is immers ook al 40 🤣) uit bed. Ik blijf gedesillusioneerd stil liggen. 'Nee, dit kan toch niet ik ben nog zo moe. Ik slaap net, néé ik wil er echt niet uit', aldus mijn innerlijke godin al spinnend op haar sofa.... Vervolgens 10 minuten complete ontkenningsfase en daarna, juist weer die wekker. Oké geen ontkomen meer aan. Ik moet eruit! Vandaag krijgt Chris zijn diploma dus gaan we gezellig saampjes naar Apeldoorn. Chris is al lang en breed beneden en volgens mij zelfs al op stal. Ik daarin tegen staar naar mijn spiegelbeeld en vraag mezelf af hoe ik mijn gekreukelde gezicht en ontplofte haardos in 30 minuten van niets naar enigszins iets moet krijgen... Oké nu zou YouTube met Nikki Tutorial best handig zijn geweest om eens te raadplegen....helaas geen tijd voor. Al smerend en vegend breng ik wat laagjes stuc op mijn gezicht aan. De blaar onder mijn lip, eerder prominent aanwezig, laat zich gelukkig eenvoudig ondersneeuwen door de BB crème van Pupa. Ook de concealer van Youngblood doet zijn beloofde werk en de kreukels worden resoluut verminderd. Beetje kleur boven mijn ogen en voilà dat ging best vlot! Ondertussen zijn de rollers om mijn haar te temmen warm en draai ik die als een professional in 7.5 minuut in mijn haar. Wow, so far so good! Optimistisch loop ik naar mijn kleedkamer. In gedachten had ik mijn outfit al samengesteld dus, hé wat kan er misgaan. En dat lieve mensen, dat was een groot inschattingsfout. Nadat ik mezelf in een panty en correctie hemdje had gewurmd trok ik mijn jurkje aan. Knoopjes dicht en ik staar naar mijn spiegelbeeld. F#ck, het ziet er echt niet uit. Niet een beetje niet maar gewoonweg echt afschuwelijk. Ik lijk in mijn eerder zo goed en leuk bevonden jurkje met bloemenprint net Ma Flodder. Gefrustreerd trek ik alles uit en laat het liggen waar het neer ploft. Oké, nog enigszins positief ingesteld pak ik een ander panty met stoppels mijn zwarte leren rokje en mijn recentelijke gekregen trui. Met de trui aantrekken voel ik minstens de helft van de rollers uit mijn haar schuiven om vervolgens hard op de grond te kletteren. Tegelijkertijd keldert ook mijn positieve houding. Mijn spiegelbeeld liegt net en zegt gewoon kei hard, 'oude vrouw probeert zich jong te kleden!'. Dus woest trek ik alles uit, wat ook op de grond beland, een grote veeg make up op de crème mohair trui achterlatend. Natuurlijk, waarom ook niet. ... in mijn onderbroek en hemd Loop ik vloekend naar de badkamer waar ik de rest van de rollers uit mijn haar haal, de stuc laag op de plek onder mijn lip herstel en weer naar mijn kleedkamer hobbel. Kleine opmerking daarover, dit allemaal zonder telefoon waardoor de waarschijnlijk 1000 stappen ook nog eens niet op mijn stappenteller komen..... afijn, ik staar in het rond en besluit mijn horloge en armband maar eerst aan te doen. Die keuze is tenminste snel gemaakt. Vervolgens pak ik een zwarte broek, een okergeel blouse en zwart vest. Ik heb nog 5 minuten en kijk in de spiegel. Ik kijk gefrustreerd naar wat ik zie. Ik ben net een vrouw van middelbare leeftijd met een schilderschort. Tjesus, dit heb ik eerder aangehad en toen vond ik het echt leuk. Chris komt inmiddels de trap oplopen om zijn stalkloffie te wisselen voor zijn officiële uniform. Voor ik me bedenk vraag ik of hij de knoopjes op mijn rug wil vastmaken. Geen tijd, dit is het. Snel de badkamer in om mijn haren te harken. Mokkend handel ik dit klusje af, uiteraard niet tevreden met het resultaat. Chris is inmiddels alweer beneden en wacht op mij....
Het is zoals het is.....