Just a Friday night.....

18-10-2019
Het leven is beter als je veel lacht, soms goed huilt en dankbaar bent voor alles wat je hebt.


Dus dat! Nadat we woensdag uit Maastricht kwamen volgde een heerlijke spontane avond in Weert met daarbij heerlijke tapas gerechtjes en gezelligheid. Zo zie je maar weer hoe spontane acties het leven kunnen beïnvloeden. Dagen ervoor uiteraard met tijden in zak en als vervolgens een gesprek met de oncoloog, waarbij eigenlijk nog niets is te zeggen over de inwendige tumoren in mijn lichaam. Dit moet de ct scan uitwijzen komende woensdag, waarvan ik dan vrijdag de uitslag van krijg. De oncoloog gaf aan dat de tumor onder de oksel een reeds bekende was en zolang die er zit en niet groter wordt is er geen reden tot paniek. En als het wel zou groeien dan gingen we gewoon weer verder met kuren! Tja, altijd positief om te horen natuurlijk maar stiekem zit het demoontje Mariska op mijn schouder snuivend en smalend mee te luisteren. Gelukkig is er ook nog mijn lieve innerlijkheid die daar weer juist gelukkig tegenin gaat. En zolang ik die twee in balans hou dan ben ik allang blij ☺️.


Maar goed ik dwaal weer lekker af. Toen we uit Maastricht kwamen was het half 6 toen we de oprit opreden. Aangezien we tegenwoordig Hello Fresh hebben 3 dagen in de week kook ik weer graag. Het is best leuk om al die anders dan andere gerechten te maken en moeders heeft altijd voor ons gekookt dus kan ik zo wat terug doen. Maar het koken en bereiden van de gerechten duurt vaak best een tijdje. Tel daarbij op dat we in Weert de auto moesten ophalen die die dag een beurt had gehad en wij kwamen tot de optelsom dat we daar (in Weert) reeds waren en de keuze voor een hapje te eten was snel gemaakt. En zo zaten we op woensdag avond in tapasbar Fiësta waar het stampvol was (lees geen vrij tafeltje te vinden) en was het heerlijk eten en drinken. Hoewel het een avondvullend programma was waren we toch voor negen uur alweer bij de uitgang. Thuis snel de paardjes nog hooi gevoerd, stallen gedaan en hop hop naar bed. Geslapen van 22 uur tot 1 en toen besloot Terror dat ik het liefste wezen op Aarde was en me daarom trakteerde op een uitgebreide voetmassage en een dry needling behandeling. Hm, niet zo geslaagd. Na 20 minuten, waarbij de liefde toch snel over was, begon hij te klieren en ben ik er maar uit gegaan in de hoop dat Chris toch kon slapen. Om half 5 ging ik weer naar boven. Wederom ijskoud maar nu in de wetenschap dat ik me niet onopgemerkt kon warmen aan mijn Chris....gelukkig bood het dubbele dekbed genoeg warmte om me snel in slaap te krijgen. Ik heb dan ook Chris niet weghoren gaan en werd om 8 uur door de wekker wakker. Na de dieren allemaal te hebben gevoerd en de stallen te hebben gedaan keerde ik moe en nat (wat een takkeweer!) Ik was van plan nog even wat te zitten lezen en eten maar kreeg één of andere opleving en ben de keuken een grote beurt van geven. Uiteraard had ik halverwege de job al spijt dat ik hier zo overijverig aan begonnen was máár ik heb het afgemaakt. Heerlijk gevoel en zichtbaar resultaat. Tijd om uit te rusten had ik echter niet want het was even droog dus konden de paarden naar buiten en kon in samen met Evi (helpt gelukkig in de vakantie) de stallen doen. Ik had die middag een afspraak om naar Queen en Luus te gaan kijken dus wilde ik de paarden nadat we klaar waren weer naar binnen doen. En wat denk je.... Fayenne was koliekerig. Shit, altijd zo naar. Gelukkig mestte ze nadat ik haar eerst Colosan (krampstillend middeltje) had gegeven en haar had gestapt en los in de bak had gedaan. Haar hartslag was weer gedaald, de buik maakte weer goede geluiden en ze stond weer rustig. Pfffff, gelukkig ik vind koliek echt altijd zo naar.... 

Dus ik met mijn ouders de auto in en op naar Heel. Ondertussen de camera goed in de gaten houdend of Fayenne goed bleef. Wat gelukkig het geval was. Bij en met Queen en Luus ging het goed wat altijd leuk is om te zien. De nacht die volgde was niet anders als anders en ik heb een paar uur beneden gezeten. Nu weet ik dat ik even wat moet vermelden. Onze benedenverdieping is helemaal open op de deuren in de gang, keuken en kantoor. En deze 3 ruimtes zitten precies onder onze slaapkamer. En voor je denkt ja, en? Nou we hebben al een paar keer geprobeerd Terror Rolex daar op te sluiten maar hij breekt hij zo hard de tent af dat we er alsnog wakker van worden. Daarbij spring hij ook op de deurklink waardoor hij weer de boel kan terroriseren. En om de hal, kantoor of keuken leeg te gaan halen... nope geen optie. Dan de kattenkamer die is boven waar wij slapen en als hij daarin zit is hij een paar uur zoet om vervolgens de verf van de deur af te krabben. Wat nog niet eens zo erg zou zijn als het geen lawaai maakte.... Ach, laten we hopen dat hij snel uit de puberteit is en een luie dikke kat wordt zoals al onze katten 🐱.

En zo is het nu alweer bijna half 10 hebben Chris en ik net samen Flikken Rotterdam gekeken en ga ik nu lekker in bad. Oh ja, korte update date diverse dingetjes...

- Kies is nog steeds niet goed ik kauw al volgens mij 2 maanden alleen aan de rechterkant....

- Ben ik vandaag sinds lange tijd met trailer en pony op pad geweest...

- Ook met Ellen die bij de pony hoorde....

- Ik best trots op die 2 ben...

- Er vanmorgen weer een muizenkop en een muizenlijk voor de deur lag...

- Deze kattenoffers lief bedoeld zijn maar slecht vallen op nuchtere maag...

- Ik heel de dag in een mannentrui heb gelopen....

- Ik het heerlijk vond in Chris (de eigenaar) zijn trui....

- Ik vroeger veel in mezelf praatte,.nu blog ik...

Fijne avond!