Kappersbezoekje en niet meer....

Gelukkig zijn doet zich alleen voor in het hier en nu. Als je nu gelukkig bent, valt er niets anders te bereiken. Sterker nog; als je je zorgen gaat maken over de vraag of je morgen gelukkig zult zijn of over vijf minuten, dan vergeet je gelukkig te zijn.

Ik gooi het er direct maar uit.... wat een kl#t# nacht. Het neigt gewoon naar obsessief gedrag. Vandaag maar gelijk een mailtje naar oncologie gestuurd. S.v.p. slaappillen voor mij. Dus wacht ik af op een reactie. Als tegenprestatie voor de nacht heb ik tot één uur geslapen. En dat vind ik echt super zonde van de dag! In tegenstelling tot gisteren had ik nu niet vooraf geslapen juist om tegen te gaan dat ik niet zou slapen. Dus gisteren gezellig al knikkebollend bij Chris televisie zitten kijken in plaats van op bed wat tegenwoordig gebruikelijk is voor mij. Maar ja, helaas heeft deze strategie niet mogen baten en zag ik de wekker voor het laatst om half vijf.Laat wakker dus. Overigens wel om negen uur ontbeten in verband met de medicijnen waarna weer gewoon verder geslapen. Helaas is er qua buik (darmen) helemaal niets veranderd het lijkt zelfs iets erger te zijn. Theoretisch klopt dat ook wel omdat ik natuurlijk vrijdag weer infuus heb gehad. Dus even tanden op elkaar en proberen er niet teveel mee bezig te zijn. Klinkt natuurlijk leuk maar iedereen die weleens buikgriep heeft gehad weet dat het je wel degelijk bezig houd . Na te hebben gegeten (lunch), heb ik de kapper gebeld. Gelukkig kon ik daar gewoon vandaag terecht. En zodoende zit ik nu lekker bij de kapper. Bij het inzetten van de verf, ja zilveren engelenhaar is natuurlijk wel het toppunt van kerstsfeer MAAR ik heb toch liever mijn donkere kleur nog... en ach engeltje ben ik ook niet dus... wat maakt 't ook uit! Maar wat ik wilde zeggen, bij het inzetten van de verf zat ik dus gewoon echt te slapen en toen ze klaar was zat ik ook nog echt te slapen. Totdat er ineens een enorm gekwebbel om mij heen ontstond. Ik zit ineens middenin een personeelsuitje! Ik moet zeggen super leuk en origineel dat ze dat hebben! Nadeel voor mij weg rust en zen modus... ik heb nog geen idee wat ze voor een werk doen want ze krijgen momenteel uitleg wat de bedoeling is. Echt super leuk ze krijgen een mini metamorfose! Ze zijn heel druk, logisch ze zijn uit! Maar mijn innerlijke eeuwige chagrijn vindt ze enorm irritant 🤣. En hoewel ik zelf in Limburg woon en het enorm naar mijn zin heb EN daarbij de mensen aardig vind, irriteer ik me nu aan dat plat Limburgse accent. Ik ga me er zo gewoon maar eens mee bemoeien dan zal ik het vanzelf wel weten waar ze vandaan komen en wat voor soort bedrijf het is.

Welnu, we zijn erachter... Het zijn de vrouwen (medewerkers) van een zorginstelling uit de buurt. En uiteindelijk waren ze natuurlijk best wel aardig, maar ja ze zaten gewoon even te dicht in mijn aura.. whoaa. Het is trouwens geen metamorfose die ze krijgen maar les in haren föhnen of stylen en make up. Desalniettemin ik vind het een super leuk gevonden bedrijfsuitje! Bij onze kapper zit inpandig een wijn bar, dus je snapt wellicht dat dit de vrouwen ook nog iets wat rumoerig maakten. Maar goed, toch even gezellig gesocialiseerd. Tijdens het föhnen viel ik echter weer iedere keer in slaap. Ongelooflijk irritant. Ergste is dat ik nu natuurlijk niet moet toegeven aan de slaap tot vanavond een uur of tien. Anders wordt het vannacht weer niets...

Inmiddels weer lekker thuis, we hebben net gegeten. Mijn moeder had op tv een heerlijk gerecht gezien met makreel uit de oven met groente en de hele mikmak en dus hadden mam en pap besloten dat te gaan maken. Helaas was er geen verse makreel bij de visboer en kozen ze voor forel die daar qua smaak het best bij in de buurt zou komen. Het zag er echt uit alsof het uit een top restaurant kwam. Bij het binnenkomen rook het ook echt geweldig lekker. En toen lag hij op mijn bord, zielig mij dood aanstarend. Lekker te ruiken en te liggen... Hmmm, dat hoofd heb ik nooit echt iets mee dus als eerste dat hoofd ergens onder gestopt. Visje open geklapt, lekker citroentje erover. Eerste hap, vol met graten, tweede hap ook helemaal vol met graten. Oké, ik ben er klaar mee... Normaal kan ik echt wel goed een vis fileren maar die stomme dode forel bevat honderdduizend zachte graatjes. Ik denk lichamelijk afweer mechanisme ik dood, jij niet lekker van mij eten.. Wat een gedachten weer. Met mijn Bourgondische vingers toch nog wat aan de vis zitten plukken, en warempel ik heb toch nog wat hapjes kunnen eten ZONDER graat! En eerlijk is eerlijk zonder die graten is het echt wel een hele lekkere vis en super door mijn ouders bereid! Chris heeft geloof ik twee happen genomen en de vis aan mijn vader gegeven. Ik denk, ondanks dat het lekker was, dat het toch wel de laatste keer is geweest dat we dit voorgeschoteld kregen.

Helaas voel ik me niet lekker en schrijf ik maar een kort stukje vandaag. Het is moeilijk om nu niet naar bed te gaan en ik denk toch ook niet verstandig. Vandaar toch maar pyjamaatje aan en naar boven. Morgen neemt de oncoloog contact op over de eventuele slaappillen, wordt vervolgt. ...

Hopende op een fijne avond voor jullie.