Kerst...what to do.....

Je hebt niet overal invloed op. Dat is helder. Accepteer dit. En richt je aandacht op wat wel mogelijk is.

Sinterklaas is alweer vertrokken en dan staat altijd alles in het teken van kerst! Tenminste normaal gesproken dan. Dit jaar zijn Chris en ik het niet helemaal eens voor wat betreft kerst. Hij heeft er geen zin in, geen zin in het hele versiergedoe. Nee, als het aan Chris ligt komt er dit jaar geen boom. Aan de ene kant snap ik het ook wel, vorig jaar namelijk kwam het voor een groot deel op hem terecht. Toen was het ook nog wat ambitieuzer omdat we toen drie keer een ´groot´ etentje hadden gepland, het zou immers mijn laatste kerst toch zijn! Als eerst de geweldige avond met vrienden (ongeveer 24 man), wat een heerlijke gezellige avond was. Lekker ongecompliceerd samen zijn. Waarbij ik eigenlijk niets hoefde te doen, maar ik ben uiteraard ik en kan het niet laten om gewoon te zorgen... that´s me. Dus daags erna was ik stuk en dit is wat Chris zich herinnerd. Toen kwam eerste kerstdag, nu met familie tante Tinus en ome jac en kinderen en kleinkinderen. Wederom hetzelfde verhaal waarbij ik het zelf weer te goed wilde doen... Maar even los van dit alles, ik heb echt van alles super genoten alleen ik kan gewoon géén stapje terug doen. Dus dat is wat Chris absoluut niet wil. En dat is de Mariska na deze kerst... enige tijd bij moeten komen. En dat is dus wat Chris nu denk ik tegenstaat. Hij heeft ook geen zin om alles neer te zetten om het vervolgens 3 weken later weer op te ruimen. En ja, ik snap het wel diep in mijn hart. Maar kerst is zoveel meer dan alleen het neerzetten (wat hier in huis 1 dag rommel betekend) en het opruimen (wat als het mee zit ook één dag duurt). De lampjes, de sfeer, de geur en vooral het idee achter kerst. Dus eigenlijk hoef ik niet zoals altijd groots uit te pakken (meestal staan er zo'n 5 kerstbomen in huis..). Één boom en een klein beetje aankleding is al voldoende want nogmaals het moet gaan om wat je in je hart voelt en uitstraalt. En toch, nu ik dit typ... weet ik toch zeker dat ik het wel weer hetzelfde wil! Alles weer uit de kast trekken, of eigenlijk van zolder, en gezellig maken! En ik weet dat Chris het niet wil, maar een stemmetje in mijn achterhoofd blijft knagen....wat als dit mijn laatste is?

Dus ook in dat stukje is de invloed van de kanker nadrukkelijk aanwezig. Beide bekijken en ervaren we het op een andere manier. Geen manier is goed, geen manier is slecht. Nee, we zullen samen moet zoeken naar een manier waarbij we ons allebei prettig voelen!

We zullen het zien!