Klaas Vaak waar bent u.....

Voordat ik ziek werd bleef ik ook weleens de hele nacht wakker.... Dat noemde ik dan ´lol hebben´.

Tja, die tijd ligt echt ver achter me... Ik kan de nachten niet meer zo waarderen. Maar ik denk ook dat het toch wel voor een groot deel aan mezelf te danken is tegenwoordig. Ik heb (nog steeds) geen ritme... Ik haal een hele dag niet dus slaap ik tussendoor. Echter als ik te laat en te lang tussendoor slaap, dan merk ik het in de nacht. Klinkt en is heel logisch eigenlijk.

De oorzaak van deze nachtbraak ligt dan ook geheel bij mezelf. Ik zal bij het begin beginnen, want dit keer heb ik het ervoor over want het was een mooie middag. Zaterdag op zondag niet veel geslapen af en toe een uurtje hooguit 2 uurtjes. Vrijdag op zaterdag ook geen goede nacht gehad! Ik werd gek van de jeuk. Eerst dacht ik dat dit van de uitslag kwam maar naar wat later bleek is dit puur te wijten aan de verhoging van de Morfine... Heb ik weer.. Daarbij werd ik zaterdagochtend en was kotsmisselijk. Veel tijd wilde ik daar echter niet aan kwijt op bed want dan is misselijk zijn vaak erger. Daarbij moesten we de grote stallen uitmesten dus, hop hop in de benen en naar stal. Eerst even snel bij het kuikentje gekeken. En ja hoor, gelukkig 'doet' hij of zij het nog! Zo schattig, ik hoop echt dat deze het haalt. Ik zal het dan ook moeilijk vinden om achter te laten als we op vakantie gaan, het liefst neem ik moederkip en het kuiken gewoon mee 😊. Het mesten viel zwaar maar op de één of andere manier heb en vind ik toch de kracht om door te gaan. Ik schep de stallen leeg en Chris rijdt de kruiwagens naar de mesthoop. Dat laatste is bij ons echt per keer zo'n 500 meter lopen (per kruiwagen dus...) en dit trek ik hooguit 1 x per dag... De misselijkheid hield wel aan en toen we gingen eten had ik ook niet echt honger. Die verschrikkelijke jeuk op mijn lichaam, vooral in mijn nek en haar hield ook aan. Niet leuk.... Ik denk als iemand me had zien krassen en doen dat ze direct zouden denken dat ik onder de beestjes zat... Bah... trouwens die gedachte is ook door mijn grijze massa gegaan natuurlijk. Ik kijk namelijk weleens op TLC naar 'Monster inside of me' en daar doe je dan ideeën op die een hypochonder van je maken... maar zoals hierboven al vermeld, Chris had opgezocht waardoor de jeuk kwam en dit bleek dus een bijwerking.

Het is nu trouwens kwart over 4 en ik lees net een stukje terug en het is weer lekker van de hak op de tak. Gezien het tijdstip is dit ook niet zo vreemd, want hoewel ik niet kan slapen... ik ben heus wel moe 😊. Zaterdagmiddag na het eten heb ik nog wat buiten gehobbyd en daarna ben ik naar bed gegaan. Elly en Geert waren hier om te 'babysitten' dus kon ik met een gerust hart even gaan liggen. Om half 4 maakte Elly me wakker (ik sliep denk toen net een half uurtje) omdat ik gevraagd had als er een regenbui aan kwam of ze me wakker wilde maken om de paarden binnen te zetten. En dat was dus het geval, net op tijd stonden ze in hun schone stalletjes en toen begon het echt te regenen. Daarna ben ik nog tot een uur of 6 op naar bed gegaan. Paarden gevoerd, zelf gegeten en toen beneden wat zitten lezen en spelletjes doen. Om een uur of 10 gingen Geert en Elly naar huis en ik ging in bad. Daar heb ik zitten lezen en echt zonder overdrijven... ik kwam er helemaal verschrompeld weliswaar ruim 1.5 uur later pas uit... Denk wel dat ik goed schoon was 😊. Doordat ik dus tot redelijk laat had liggen slapen, juist ... kon ik die nacht niet slapen denk ik. Ook was ik misselijk, rillerig en die jeuk..... aaarghhh zó irritant! Om half 7 ben ik in slaap gevallen. Tot 10 uur, Chris maakte me wakker tijd voor de medicijnen en wat eten... Echter kreeg ik geen eten weg. Daarom heb ik ook besloten dat ik de 5 mg. Extra Morfine niet meer wil. De pijn was te handelen maar die misselijkheid en die jeuk, brrrr... geen zin in... ik kijk het wel even aan hoe het verder gaat. Ik weet dat het na een week wel went en dat de bijwerkingen weggaan maar ik was en ben er nu even helemaal klaar mee!

Na de medicijnen (mindere mate dus) heb ik nog 1.5 uur geslapen. En toen ik wakker was waren nicht Linda en zoon Nick al op de boerderij. Wat volgde was een heerlijke ontspannen middag. De misselijkheid is redelijk naar de achtergrond gegaan en ik heb genoten van de energie en de blijheid om buiten te zijn van Nick! Geweldig om te zien, ook zijn liefde voor de diertjes, het fietsen op een veel te klein crossfietsje, de kinderlogica, de leergierigheid.... Heerlijk! Ook gewoon lekker gekeuveld met Linda over alles en niets eigenlijk. In de middag kwamen ook mijn ouders weer thuis van hun weekje weg en kreeg ik ook weer een bepaalde rust over me. Alles weer veilig thuis, zoals het 'hoort'. Ik kreeg nog een heel lief kadootje van moeders voor op mijn trapje in de slaapkamer. 3 kleine engeltjes. 1 voor bescherming, 1 voor gezondheid en 1 voor geluk. Dat laatste heb ik natuurlijk ondanks mijn geklaag af en toe zeker al over me... in mijn achterhoofd ben ik mezelf daar echt wel van bewust en dankbaar voor....

Na het eten is zijn Linda en Nick naar Zoetermeer teruggegaan en ben ik de paarden gaan doen. Om half 8 was ik klaar op stal, ik ben naar bed gegaan en direct in slaap gevallen... om half 12 werd ik wakker. Chris was nog niet thuis dus die eerst gebeld. Die zou snel klaar zijn en naar huis komen, waar zijn vakantie dan al lekker begint. Tja, en sindsdien lig ik dus weer wakker... om weer terug te komen op het begin van deze blog... gewoon omdat ik al van zeg maar half 8 tot half 12 heb liggen slapen.... Van Ina heb ik een soort van steen gekregen waardoor je beter kan slapen. Nou die werkt in principe dus wel alleen zou ik die op tijden moeten kunnen instellen 😊... waarschijnlijk val ik na het plaatsen van deze blog in slaap. Ik schat zo rond half vijf om vervolgens om 10 uur door mijn lief te worden wakker gemaakt omdat het alweer tijd is voor de medicijnen.... Die ik dus net pas om half 12 heb ingenomen omdat ik gewoon in mijn slaap de wekker heb afgezet....de muts!

Fijne dag vandaag!