Klere(n)zooi

Er is geen generale repetitie voor het leven, het is een live voorstelling - dus stop met je zorgen te maken en geniet van de show.

Wat onwijs eentonig begint het te worden om iedere keer maar weer te klagen over het feit dat ik slecht geslapen heb. Ik heb geslapen van tien tot half drie en daarna van kwart voor zes tot negen uur. Maar hopelijk komt daar vanaf vandaag verandering in. Want ik ben de hele dag op en als een idioot bezig geweest. Resultaat, kei en kei moe! Mijn spieren doen pijn in mijn rug en benen, maar ik had een missie vandaag en die is gewoon gelukt! Mission accomplished!

Welnu, voor diegene die zich afvragen wat ik heb gedaan, ik heb de zomerkleding voor de winterkleding omgewisseld! En in mijn geval is dat echt een heel karwei. Wel onwijs stoer dat ik het gewoon heb gedaan, want stiekem had ik me al vaker bedacht dat ik het misschien niet eens meer zou hoeven doen (omdat het senario anders was voorspeld). Want begin dit jaar was het niet denkbaar dat ik er nu nog zou zijn. En hoe, afzien van het slaapprobleem, de buikpijn en misselijkheid mag ik op dit moment echt niet klagen. Tuurlijk doe ik dat wel, want ieder pijntje is er één teveel en het feit blijft dat als ik iets voel gelijk alle alarmbellen gaan rinkelen. Ik heb altijd een enorme liefde voor kleding gehad, en verwende mezelf ook regelmatig met leuke, mooie of lekker zittende outfits (nu is dit echt naar een heel minimum omdat de maat niet leuk is om te scoren). Dus heb ik (zonder te overdrijven) echt wel heel (te) veel kleding. Als Chris dit leest maakt hij waarschijnlijk een foto van mijn geschreven tekst om me daar vervolgens mee te confronteren op het moment dat ik klaag dat ik niets heb om aan te doen. Dit is ook zoiets dat mannen nooit snappen, veel hebben maar net niet datgene wat je op dat moment "nodig" hebt. Omdat wij op de eerste verdieping 4 slaapkamers hebben, is er één kamer omgebouwd tot kleedkamer. En die is zo vol dat winter en zomer elkaar moeten afwisselen. Normaal gaan er elk seizoen ook heel wat vuilniszakken naar familie en bekenden echter de laatste twee keer heb ik alles gehouden en op zolder gezet. Ik wil namelijk alles gaan verkopen. De kleding is nooit vaak gedragen en daarom echt nog als nieuw (sommige hebben gewoon ook de prijskaartjes er nog aan, shame on me!). Reden waarom ik het wil verkopen is dat ik iets wil doen voor een goed doel. Liefst iets met kindertjes die ziek zijn. Vooral omdat wij thuis veel mini dieren hebben zou het voor kindjes goed zijn om een dagje boerderij aan te doen, therapeutisch voor hen en voor mijzelf. Maar wil je dat doen, dan moet je aan bepaalde eisen voldoen. Dus moeten we even kijken hoe of wat. Maar dit is zo'n gedachtenspinsel wat ik wil maar niet zeker weet of het haalbaar is. Oude mensen lijkt me ook leuk, maar ik moet natuurlijk ook uitkijken met bacillen en virussen. Ik heb me er nog nooit echt heel erg in verdiept dus, laat ik dat eerst maar eens doen. Voor nu is het een hele voldoening dat deze klus (kledingspectakel) weer geklaard is! En ook nog in één dag, er zijn jaren bij geweest dat ik het in etappes heb moeten doen. Uiteraard omdat ik toen een hele andere dagindeling had.

Dus, daar ben ik gewoon echt de hele dag mee bezig geweest. Ik heb vanmiddag weer niet gerust, in de hoop dat ik nu doorslaap doordat ik heel de dag bezig ben geweest. Om een uur of vijf heb ik de paardjes naar binnen gedaan en alles eten gegeven. Even lekker geknuffeld met Tom en Poes, die het echt super goed doen. Ze zitten niet alleen meer in de zadelkamer en lopen overdag los op stal (wel met de deuren dicht). Aangezien ze ook nog niet gechipt zijn moet ik echt een afspraak gaan maken zodat ze na volgende weer gewoon los kunnen lopen. Ik ben alleen zo bang dat ze dan weer heel schuw worden. Ook moet poes gesteriliseerd worden. Dat kan geloof ik vanaf 4 maanden dus dat is over een week of drie. En omdat er al een overschot is aan wilde katten moet dat wel gebeuren voor ze naar buiten gaan. Ik heb trouwens nog nergens een stukje muis gevonden? Dus of ze jagen weet ik niet, wel weet ik dat ze echt super uitgehongerd zijn iedere keer als je op stal komt. Dus vrees ik dat we ze al een beetje teveel hebben verwend. Maar dat moet ook toch als ze zo jong zijn. In het gereedschapshok ruikt het nog steeds iedere morgen naar muizenzeik dus hoop ik toch wel dat Tom en Poes zo dadelijk (of in ieder geval de nachten) veranderen in killer cats!

Dadelijk moet ik nog de paardjes doen en dan ben ik van plan lekker in de jacuzzi te gaan. Heerlijk even de spieren ontspannen. Want die zijn echt zo gespannen als een snaar, door het de hele dag bezig zijn. Morgen is het ook weer een spannend dagje omdat het ziekenhuis gepland staat. Om tien uur bloedprikken, half elf afspraak met de oncoloog en om half twaalf uit mijn hoofd gezegd (als de bloedwaarden goed zijn) het infuus. Als het goed is de Ipilimumab voor de laatste keer, tenminste in de beschrijving staat dat die maar drie keer achter elkaar gegeven mag worden. Ik ben dus weer heel benieuwd. Het is zo wie zo altijd weer spannend hoe de bloedwaarden zijn, maar nog spannender is het als je weet dat een kuur eindigt en je niet weet wat en hoe het daarna gaat. De Nivolumab is iets dat ze tot het einde blijven geven maar of er nu in dit stadium nog iets anders wordt geprobeerd, dat is op dit moment nog onzeker. Kort stukje vandaag, ben echt moe en ga en nu weer voor zorgen dat ik pa wordt (zo grappig). Fijne avond!