Lazy sunday....again

Geluk is wanneer wat je denkt, voelt en zegt in harmonie zijn.

Sinds vrijdag waren neef Arnold en zijn vrouw Magda en mijn eigen tante(tje) Trees en ome Kees op visite. Die komen vaker en dat gaat altijd heel gemakkelijk. Eigenlijk net alsof ze er niet zijn gewoon zelfsprekend. Ieder gaat zijn of haar eigen gang. Zo gaat dat meestal in onze familie en dat bevalt goed. Voor Chris heel fijn even wat anders dan een zieke vrouw. Want ja de laatste dagen lig ik echt alleen op bed en heb veel last, datgene waar ik het juist niet over wil hebben! Ook is het fijn met andere dan je allernaasten te praten over hoe de dingen zijn. Op een gegeven moment zie je niets meer in een reëel perspectief.

Tussen het slapen door, gisteren nog lekker even buiten geweest (om precies te zijn 12 minuten) de waterbak van de paarden schoon gemaakt en gevuld. In de tussentijd genoten van Tom & Poes die capriolen uithalen door achter blaadjes en veertjes aan te sjezen, springen en vervolgens over de kop rollen. En weer terug naar bed. Dit was rond een uur of twee en toen het negen uur was werd ik pas weer wakker gemaakt omdat ik medicijnen moest innemen. Toen weer even eruit en een paar hapjes gegeten, even gezellig bij iedereen gezeten bij mijn ouders en toen wilde ons tantetje shoppen voor het goede doel (ik was die hele kledingwinkel alweer vergeten). Dus met tante Trees en moeders naar boven en voor tante Trees echt hele mooie spulletjes gevonden (uiteraard mooi!! Als het ooit van mij was haha). Na ongeveer een half uurtje waren we klaar (ik zweette inmiddels als een otter door even semi-actief te zijn geweest) dus spullen in een tasje en naar beneden naar de rest bij mijn ouders. Die wilden natuurlijk ook wel zien wat "ons" Treesje had uitgekozen. Nog geprobeerd mijn tantetje te overtuigen van het fenomeen push-up BH, daar er nog wel borst zit maar iets lager hangt maar dat weet ik niet of dat gelukt is. Wel uiteraard heerlijk met zijn allen gelachen. En dat voelt op zo'n moment heerlijk bevrijdend en onbezorgd. Tante Trees wilde persé betalen (en natuurlijk teveel) maar daar gaan Chris en ik wat moois van doen.

Via lieve mensen (nogmaals dank) die mee denken ben ik zover dat we weten wie de show van "the story of my life" maakt tot het werkelijk ouder maken op basis van echte data. Helaas is dit echt een heel duur iets. Wat ook logisch is omdat het echt een heel karwei is en er ook allerlei data moet worden nagetrokken. Dan wordt je echt ouder gemaakt op basis van werkelijkheid en niet gewoon omgetoverd in een oud vrouwtje. Maar goed, heel duur. En ga ik dit doen ja of de nee... Er zijn uiteraard nog veel dingen die ik wil en ook wat moet dus, wat doen we hiermee? Ik had gehoopt onderdeel van een programma te zijn en daardoor de make-over gesponsord te krijgen. Helaas gaat dat niet lukken, dus dan maar op zoek naar alternatieven of niet... We wachten nog even af, hoe of wat we kunne bedenken!

BREAKING NEWS trouwens is dat Poes gisterenavond haar eerste muis heeft gevangen! Dus ze kan het, doel bereikt. Ik zelf was er niet bij omdat ik op bed lag maar Chris heeft het zien gebeuren en vertelde het gelukkig in geuren en kleuren. Voor het muisje was het natuurlijk echt wel heel erg, ik weet niet wat ik gedaan zou hebben als ik het zou zien. Ik weet nog een paar jaar geleden, toen we diamantduifjes hadden, er een zwangere muis in de volière zat. Ik vond het zo zielig dat ze met haar zwangere dikke buikje niet meer uit de volière kon dat ik het deurtje opendeed. Werkelijk, voor een zwangere muis... Chris natuurlijk beetje boos want zo'n muis vermenigvuldigd sneller als wat dan ook! Poes gisteren daarin tegen deed niet echt aan dat soort gevoelens en emoties (gelukkig, want daarvoor is ze hier) en speelde met de muis alsof het een speeltje was. Op en neer gooien, door de lucht slaan, en als het muisje dan half verlamd weg probeerde te komen sprong ze er weer bovenop. Brrr, niet over nadenken. Het is de natuur en stiekem ben ik trots op Poes ze heeft het toch maar mooi gedaan met haar vier en halve maand!

Nadeel van de katten die muizen vangen is dat ik net op stal een stukje muizenkont met staart vond. Tenminste ik zag een kippetje met iets rennen dus ging kijken wat die had, het was namelijk te groot voor een worm en ze renden achter dat ene kippetje aan omdat die het in zijn snavel had. Daar lag dus op 'horrorachtige' manier het laatste stukje (letterlijk en figuurlijk) van de muis. Gelukkig hebben we nu wel een ecologisch systeem op stal dat de left-overs van de katten door de kippen verder worden opgegeten. En ik weet dat het niet altijd fijn zal zijn dat de katten de muizen vangen. Gezien ze nog op zijn "van der Meers" gevoerd worden is het alleen spelen, slopen en slapen... dus opeten hoort daar vooralsnog niet bij.

Zo dadelijk komt mijn lieve "zus" met haar knappe dochters even snel gedag zeggen. De oudste studeert op het moment in Madrid en die was een weekendje over voor een familieweekend dus zie ik die ook nog even. En de jongste is nog steeds onze "Soof" die kwam hier een paar jaar geleden ieder weekend helpen en knuffelen met de diertjes. Dus dat is een leuk vooruitzicht. Net heeft Chris met Deniesje overheerlijke pasta en pizza gehaald bij Porto Maurizio in Heythuysen en dat is echt de lekkerste Italiaan van heel, nee anders formuleren, de lekkerste Italiaan die ik ken! Dus aanrader!! Helaas maar een muizenhapje gegeten van de pasta maar het smaakte heerlijk!

Wel mensen ik kruip snel met mijn hittenpit in mijn bedje want eten betekend helaas ellende, tot morgen!