Lekker dagje, toch wel..

Het koren zien groeien en de bloesem zien uitkomen; hard zwoegen boven de ploegschaar of spade; lezen, denken, beminnen, hopen, bidden - dat zijn de dingen die mensen gelukkig maken.

Het is een oudje denk ik zo, deze quote... Maar ja, er zit echt wel een kern van waarheid in zullen we maar denken.

Afgelopen nacht was geen feestje.... Na het eten met mijn hittepitten naar bed omdat ik pijn in de buik kreeg. En toen werd ik wakker.... negen uur en klaar wakker... ik heb tot kwart over drie televisie liggen kijken afgewisseld met Netflix en mijn telefoon. Toen toch maar eruit en naar beneden iets te eten pakken en een slaappilletje genomen. Geen idee hoe laat ik in slaap viel maar het werkte pas om kwart over negen maakte Chris me wakker voor ontbijt en medicijnen. Daarna begon mijn maag en het stuk daaronder weer vervelend te doen dus rustig op bed beetje liggen lezen en op mijn telefoon gezeten. Rond kwart over elf eruit en met elkaar de paarden en stallen gedaan. Gelachen om de kamikaze fratsen van Poes. Ze zat in de oude overstort van het (een soort moerasachtige/vijverachtige diepte vlakbij de weide) regenwater. En gezien daar dus ook water is door de vele vele regen afgelopen dagen, uiteindelijk was Poes niet zo lenig als ze zelf dacht dus viel ze met haar achterpoten in het water. En daar schrok ze echt enorm van, een luchtsprong maakte het er niet beter op omdat ze midden in het water lande en dus 4 natte pootjes had. Ze was werkelijk not amused! Tom daarin tegen is een stuk bedeesder, waar Poes op avontuur gaat blijft hij op de rand zitten, hoog en droog hij had het in dit geval beter bekeken. Niet echt een hele ondernemende kat is Tom, hij vindt alles best als hij maar aandacht en eten krijgt J. Omdat de weide zo verschikkelijk nat zijn en we maar in één weide een overdekte hooiruif hebben heb ik hooinetten opgehangen. En heel duidelijk werd nu dat vrouwen (daarom waarschijnlijk Poes ook) veel pittiger (beetje boel bitchy hier ook J) zijn. Want bij de merries hingen twee hooinetten maar samen spelen, samen delen past niet in hun gebruikshandleiding. Happy was dit keer de Sjaak want die werd bij allebei de netten weggejaagd. Arme Hap, dus maar een derde uit de trailer gehaald voor Hap. En de mannen hadden samen gewoon 1 net waar ze samen van aten, zonder gedoe gewoon delen! Zegt dit over ons vrouwen?? Nee, waren gewoon de omstandigheden van vandaag J....

In de middag het ik weer het kerstkaartendrama opgepakt en er een "zooi" klaar voor vertrek gemaakt. Even was het nog heel spannend omdat mijn PC niet opstartte gewoon zwart scherm en niets meer doen, dus ctr alt del en opnieuw geprobeerd op te starten, maar nee het deed niet wat het moest doen. Uiteraard volgde een kanon aan lelijke woorden (gelukkig op dat moment alleen thuis) paar keer het zelfde geprobeerd en toen dat niet lukte gewoon alle stekker eruit getrokken want de aan/uit knop weigerde ook dienst. Uiteindelijk toen alles er weer in zat opgestart en gewoon net of er nooit iets anders was gebeurd. Training anger-management zou niet misstaan hebben hier... Maar goed postzegels erop en toen snel omkleden omdat ik naar de Peelbergen wil voor de hengstencompetitie. Haren wilden niet wat ik wilde dus maar gewoon gelaten voor wat ze waren (Dana benoemde het tot een soort van afro kapsel uhm...) daarna snel de auto in en door Heibloem city gereden om direct de kerstkaarten die klaar waren in de brievenbus te doen. En nu in de auto naar Sevenum dus ik stop...En dan zit je in een hoop (wel gezellige) herrie in de Peelbergen waar op dit moment de hengstencompetitie wordt gereden. Op dit moment eigenlijk niets want het is pauze tussen de vijf en vier jarigen. En waar ik net prinsheerlijk rustig als een eenzame groupie aan de bar zat ( de rest is buiten de kantine op de tribunes) is het nu afgeladen vol. Door mijn hoofd spookt direct bacillen, bacillen maar ik probeer kalm te blijven zitten en hoop dat de chaos snel weer naar buiten gaat. Dat gaat vanzelf zo weer gebeuren want de pauze is bijna voorbij! Helaas heb ik alleen het einde gezien van Dana en Gunner omdat de auto echt (voor mijn doen) ver weg staat en lopen zo aan het einde van de dag niet vlotjes gaat. Maar de overwinning was voor Gunner wat het super speciaal maakt omdat het de eerste keer is sinds Arthur is overleden. Na de proef was er ook heel mooi één minuut stilte met een mooie foto. Emotioneel momentje... Gunner en Dana hebben het super gedaan dus chapeau! Top!! Bij de vijfjarigen was de overwinning voor Henkie die echt zo super mooi gedragen vol power door de baan ging, top hengst! En nu zit ik dus te wachten op de vierjarigen. Inmiddels ben ik twee thee en één spa blauw verder en ik hoop dat ik het (of in ieder geval mijn darmen) het volhouden. Het rommelt en gromt op dit moment zijn best dus.... fingers crossed. Inmiddels is de rust wedergekeerd en begint de eerste de proef. Ik ga weer genieten!

Ik heb inderdaad nog een paar combinaties kunnen genieten maar helaas moest ik na de derde combinatie echt naar huis omdat mijn wangen ontploften van het zitten en de krampen. Thuis gekomen direct naar het kleine (versleten) kamertje gegaan en daar even gezeten. Snel de PC aangezet omdat ik persé Denise met I'm Perfect wilde zien. Gelukkig heb ik dat allemaal kunnen zien. Nu is de laatste groep aan het rijden en daarna snel PC uit en naar bed, ik ben echt moe dus laten we hopen op een goede nacht!

Fijne avond.