Lekker weekend
Geluk is de hele wereld als je vriend. Het is het licht dat heel je leven schijnt.
Nou, dat we dan maar veel `vrienden´ mogen maken! Maar met het handje vol wat we hebben ben ik ook al heel tevreden. Ik heb het al eens eerder aangegeven dat ik niet zo´n goede 'vriendin' vriendin ben. Dat wil zeggen eerst had ik het altijd te druk met werk en als ik dan thuis kwam was het uiteraard het huishouden en de beesten. En nu, ik heb geen excuus denk ik, kan moeilijk zeggen dat ik geen tijd heb, want dat het ik (spreekwoordelijk dan) zat sinds ik met 'vroegpensioen' ben. Ik ben wel het type dat je altijd kan bellen en voor iedereen die me lief is klaar stond/ staat, maar niet de beller, de langskomer. Nee, nooit geweest, geen idee waarom? Het is gewoon zo. Ook niet heel erg, want ik ben daarom eigenlijk de ideale vriendin (zelfkennis J) ik kost ook geen geld aan drankjes en hapjes haha.
Vrijdag op zaterdagnacht, heerlijk geslapen, niets aan toe te voegen. Zaterdagochtend wel een moeilijke opstart. Veel hoofdpijn, buikkrampen en misselijk en diarree. In de middag na extra morfine te hebben genomen ging het wel weer. Zaterdagmiddag met Denise op stap geweest (yeah, ze is er weer) en met op stap bedoel ik boodschappen doen. Eerst de niet leuke, kattenvoer en kattenpudding, (maar wel direct van die lekkere Woodwick kaarsen gescoord bij de dierenwinkel) daarna supermarkt voor broodjes en beleg voor morgenochtend en bonen voor de honden (hoe kan het toch dat ik gelijk honderd euro plus moet afrekenen....ik zie, ik pak, ik ga... ) en vervolgens naar het tuincentrum voor weer wat kleur in huis. Gewoon nieuwe gezellige dingen, na de kerst heb ik daar altijd behoefte aan. Vaak is dat in het voorjaar dat dat begint te kriebelen maar nu was het dus iets eerder. Wat achteraf gezien niet zo slim bleek omdat de helft van de Intratuin leeg was... ze zijn natuurlijk nu volop aan het ombouwen voor het voorjaar. Niet over nagedacht.... Maar goed, toch nog een zestal mooie potten en leuke planten gekocht. Later bleek dat ik natuurlijk ook weer eens niet had nagedacht over het feit dat error (Spykertje) en terror (Mickey) hier binnen 'vrij loop' hebben. Dus zodra één van de nieuwe planten op het, interieur technisch goed uitgekozen plekje stond, zette Mickey zijn tanden er al in. Niet zo'n slim idee van mij dus, al helemaal niet omdat ik uiteraard ook geen verstand van planten heb en al helemaal niet zo slim ben geweest om te vragen of de nieuwe planten "kat-vriendelijk' zijn. Dit terwijl ik toch zo'n vijftien minuten heb staan wachten tot alles door de aardige mevrouw in-gepot was. Maar ja, op de vensterbanken (de enige die we hebben) in de keuken is het nu gewoon, uh... gezellig vol zullen we maar zeggen J. Wel moet ik erbij vermelden dat de grote potten en planten wel met rust worden gelaten (of ze zijn gewoon niet lekker genoeg J).
Thuis gekomen is Denise naar huis gegaan want die moest werken, Chris was ook net thuisgekomen die had stro gehaald. En omdat het redelijk wat waaide lag het hele erf (oké da's overdreven) onder. Dus na het afladen (wat Chris en ik samen deden) van het stro (mijn auto nog vol met alle boodschappen) wilde ik gaan blazen (mijn ding!). Maar eerst moest ik natuurlijk die stomme boodschappen uit de auto halen (dat is duidelijk niet mijn ding) en terwijl ik dat deed ging Chris met de bladblazer aan de slag. Oh, snapt hij nu echt niet dat dat voor mij therapeutisch werkt? Ik was direct natuurlijk (ook omdat ik kei moe was) lekker snauwerig en had uiteraard overal op alles wat hij deed commentaar. Dus toen ik echt te ver ging (en ja, dat deed ik. Hoewel hij ook wel een kort lontje had) gooide hij de bladblazer van zijn schouder en riep dat ik het zelf maar moest uitzoeken. En dat krengetje in mij zei alleen maar yes, en nu naar de bladblazer, één nul voor ons. Afijn, uiteindelijk natuurlijk wel sorry gezegd en samen (hij de zuigmachine en ik de blazer) het erf schoongemaakt. Daarna paardjes binnen en toen we net de paarden hadden gevoerd kregen we het belletje dat de familie Kuintjes - de Jonge er waren. Dus vrachtwagen over het erf geloodst paardjes van de wagen en daarna een gezellig avond gehad. Nadeel, ik was echt helemaal stuk Chris en Zoë hadden chinees gehaald en na het eten had ik zo'n rode koontjes van vermoeidheid dat ik naar bed werd gestuurd. En daar was ik blij om. Nee, echt gezellig ben ik niet meer maar ik heb het zelf wel gezellig gehad, kan wel toch? Mijn moeder had in ieder geval de avond van haar leven want die kon lekker met Ivon wijntjes drinken (feest), mijn vader heeft de saus van de Ku yo luk aangezien als tomatensoep en vond het al vreemd smaken. Dus vroeg aan Chris 'joh, is dit wel soep?' die beaamde dat het soep was, waarop mijn vader vol bleef houden dat het anders smaakte en toen hij de soep bij Ivon zag met groente erin wist hij het zeker.... Hij had een halve kom saus op in plaats van tomatensoep. Hilarisch enige nadeel (dat hoorde ik net met eten) is dat hij de halve nacht last van zijn maag heeft gehad (wat ook niet vreemd is na pure zoutzure sambalsaus J). Ook Ivon maakte het nog bont die begon haar soep heel ijverig met mijn slacouvert lepel (je weet wel die met tanden haha) te eten. Verder was het wel lekker en gezellig en vooral veel te veel, maar dan ook echt veel te veel. Dat wordt dus een week chinees (NOT). Ik ben uiteindelijk om een uur of negen naar bed gegaan, wel zelf nog hooi gegeven en de paardjes geknuffeld. Zoë haar paarden (zeker Brit één ervan) vonden de kleine paardjes wel echt een heel vreemd iets. En Brit geloofde haar ogen ook niet meer toen ze kippen zag, maar goed dat ze de varkens niet kon zien anders had ze waarschijnlijk niet kunnen slapen J. Nee hoor, na een half uurtje stond ze rustig aan het hooi te knabbelen. En het andere paard heeft al eerder gelogeerd dus die vond alles best.
De nacht (ondanks de slaappil) was niet zo'n succes, het lijkt erop hoe moeier ik ben hoe slechter ik slaap. Dus lag ik van drie tot zes wakker. Heb maar een boek gelezen, durfde de televisie niet aan te doen omdat dan de rest wakker kon worden. In de ochtend was iedereen natuurlijk al druk in de weer want het was concours in de Peelbergen (zo'n waanzinnig mooie accommodatie en lekker dichtbij) dus ik op het gemak gegeten (snel is geen optie bij mij...) en vervolgens wat op stal gehangen. Rond half twaalf naar Sevenum gereden en daar de hele middag met mijn voetjes op een stoel onderuit gezakt heerlijk van de jeugd genoten. Maar één keer naar de wc gemoeten en maar één extra morfine genomen (top toch!). Verder heb ik echt heel veel mooie proeven gezien. Vooral ook de progressie in deze jeugdige ruiters en hun paarden, top! Daphne, Lisan en Zoë trots op jullie!! Ook op de rest natuurlijk maar deze meiden draag ik al jaren inmiddels op een speciaal plekje in mijn hart . En uiteraard alle lieve mensen. Half zes was het afgelopen en gingen we naar huis. Net gegeten en nu zit ik wederom met rode konen op kantoor mijn stukje te typen, en daarna.... Je raadt het al, naar bed naar bed... Heerlijk weekend gehad... Op naar meer.
Fijne avond.