Magisch weekend.....

Always look on the bright side of life.

En dat proberen we nog steeds! Het is nu alweer zondagavond en het is nu kwart over negen. Ik ben net wakker van een klein noodgedwongen slaapje. Vandaag was vermoeiend maar we hebben echt een heerlijke dag gehad. Chronologisch gezien is het natuurlijk beter als ik gewoon begin daar waar ik gestopt ben en dat is afgelopen vrijdagavond.

Zoals ik al eerder heb gemeld was dat een dag waarop het niet wilde. Ik heb echt veel op bed gelegen en veel geslapen. Gelukkig werd ik zaterdagochtend om half tien door Chris wakker gemaakt, die nacht wel veel wakker met pijn die gelukkig dus om half 10 zaterdagochtend weg was. Beneden aan gekomen zei Chris dat er iets was en dat ik beter even kon gaan zitten. 'Nee, hoezo zeg maar.' Was mijn antwoord direct. Ik had wel direct een klem om mijn maag en dacht echt oh no wat nu weer. Na het verlies van Lucky kan ik eigenlijk niet meer erbij hebben. Dus daar kwam het slechte nieuws, 'Er is een kuiken verdronken in de waterbak van Happy.".... Stilte en daarna kwamen de tranen. Ik weet niet of het echt alleen voor het kuikentje was maar ik was ineens heel verdrietig. En een verdrinkingsdood is echt net als verbranden of stikken echt één van mijn nachtmerries. Maar goed, that's life as we know it! En dus dóór... Ik was die zaterdag eigenlijk van plan de vloer binnen op de begane grond grondig onder handen, nou ja onder de schrobber eigenlijk, te nemen. Even rigorreus door het huis heen kan geen kwaad zo nu en dan, toch? Maar het was zo een mooi weer dat ik het zonde vond om binnen bezig te zijn. Dus gekozen om de laatste grote box op stal schoon te spuiten. En daar ben ik heel de middag zo'n beetje mee bezig geweest. Tussendoor voor adoptiebureau gespeeld voor het kuikentje wat nu nog alleen was overgebleven. Wat gelukkig leek te lukken, hij liep samen met nog twee jonge haantjes lekker buiten in de tuin te scharrelen. Uiteraard net als alle andere keren zeiknat en kei vies van het spuiten met de hoge druk maar in ieder geval zijn alle grote boxen klaar. Nu alleen de kleine stalletjes nog echter heb ik daar de hulp van een waterstofzuiger dus dat komt een andere keer. Ik moet zeggen na deze stal was ik ook echt wel moe en mijn buik begon weer op te spelen, dus even snel wat Morfine erin. Gelukkig werkte het en kon ik door. Op naar de Welkoop om voer voor de kippetjes en varkens (nope, dit zijn geen -tjes meer...) natuurlijk weer veel meer gekocht dan nodig maar daarmee alle lege potten en vaten weer gevuld. Omdat het nu zo snel weer donker wordt, bah in het vooruitzicht nog de klok een uur terug, moest ik gelijk door naar stal om de paarden binnen te halen en Kaat te gaan longeren. Kaat was die dag niet heel meewerkend. Ze was overenthousiast en bokte er vrolijk op los. Hierdoor vloog ik echt een paar keer echt een stuk door de lucht omdat ze me echt mee trok... Ik denk dat ze gewoon wilde uitsloven. Tante Jos en Rob waren hier en samen met mijn moeder zaten die op het bankje bij de bak te kijken hoe ze het deed. Dus had ze vastbesloten er een steentje bovenop te doen, yeahaa. Gelukkig kwam Denise na haar werk nog helpen dus die nam het van me over, ik was op! Maar heel erg voldaan het was een goede dag. 's Avonds gezellig met zijn allen nog gegeten en daarna hooi voeren. Toen we (Denise en ik) op stal kwamen merkte ik gelijk op dat het kuiken niet op zijn gebruikelijke plaats zat. Dus ik direct in de waterbak bij Happy gekeken, nee daar lag hij niet, gelukkig. Wel hoorde Denise en ik gepiep uit die box komen maar boven Happy zat een ander, jong maar dan iets ouder, haantje. Dus ik ga verder zoeken in de box van Coco en ja hoor daar dreef hij met zijn kopje naar boven in de waterbak van Coco. GVD waarom nou toch.... Ik direct het haantje (wat ik vanaf nu PeeWee noem) eruit gehaald. Hij was al helemaal stijf en koud maar omdat ik hem voor het eten nog had gezien begon ik in zijn snaveltje te blazen en op zijn koude borstje te drukken. Opeens deed hij zijn snaveltje open en haalde een keer adem, yes we hebben leven!!!! Denise pakte ondertussen een handdoek waar ik hem in begon te wrijven. Denise deed nog een keer mond op snavelbeademing en hij deed het weer. Direct de warmtelamp op de hoogste stand en dicht eronder gehouden. Wrijvend, prevelend en hopend dat hij het zou gaan halen. Na 10 minuten, wat echt een uur leek, werd hij iets minder stijf en trok hij zijn poten die eerder helemaal gestrekt en stijf waren weer wat in. Ook deed hij zijn een paar keer zijn oogjes een open en weer dicht! Pfieuw, gelukkig deze heb ik kunnen redden. Terwijl ik met PeeWee in mijn handen onder de warmtelamp heb gezeten hebben Denise en Chris de paarden gedaan. Pas om negen uur ging ik naar huis terug (nog steeds vies) MAAR PeeWee was droog en bewoog weer goed, missie kuiken EHBO wederom gelukt!

Binnen gekomen, deden mijn gewrichten zo'n onwijze pijn dat ik nog een Morfine heb genomen. Mezelf vervolgens in de douche gehesen omdat ik echt geen puf had om in bad te liggen. Het eerste stukje van in bad liggen is oké maar daarna eruit gaan en afdrogen... nee te veel energie.. En dat had ik niet meer. Het water wat van me af kwam was echt in het begin zwart (met klontjes 😊) maar daarna heerlijk geurend (love Rituals) weer helemaal schoon. Hop naar bed en slapen want voor zondag stond ook weer een druk dagje gepland!

Na een onrustige nacht (Rolex irritant, Chris irritant snurkend, mijn buik irritant krampend) waarbij ik de laatste uren wel goed heb geslapen ben ik pas om half 11 uit bed gekomen. Express blijven liggen omdat er die middag geen tijd voor een middagdutje zou zijn. Want we zijn naar Toverland geweest! Super, superleuke middag gehad. Genoten van het heerlijke weer, de attracties en natuurlijk Chris, Mie, Maurice en de schattige tweeling Demi en Lisa.  Ik heb echt genoten. Ik merkte wel dat mijn lichaam het hier (de attracties het heen en weer geschud) niet mee eens was en de laatste keer in de achtbaan was er ook net één teveel wat dan weer jammer is....doseerprobleempje blijft.... Bij thuiskomst een uur zes direct paarden naar binnen en hapje eten en naar boven....slapen...

En daar ging dan net de wekker voor de medicijnen, daarvoor heb ik ook nog ergens mijn telefoon uitgedrukt en nu.... Blog uploaden en weer lekker slapen (hoop ik 😊) ik ben er in ieder geval moe genoeg voor! Dus excuses voor de zinsopbouw en of afbouw en taalfouten zelfs nog erger als voorheen 😊.

Fijne avond.