Moe maar voldaan...vandaag dus niets gedaan!

Geen enkel kostbaar voorwerp... kan zich meten aan de onschatbare ervaring van het ontwaken voor weer een nieuwe dag.

Wat een weekend, volop leuke dingen gedaan en vandaag de prijs betaald. Maar die was te hebben, bijna de hele middag geslapen. Vanmorgen samen met moeders de paardjes gedaan en heerlijk van Tom en Poes zitten genieten die gewoon echt een half uur lang met een lege walnoot aan het spelen waren! Daarna wat gelezen, gegeten en toen naar bed.

Nu is het bijna half zes. Ik werd wakker van mijn telefoon die ging, maar de telefoon lag niet naast mijn bed? Chris had hem mee naar beneden genomen omdat ik sliep en te voorkomen dat ik wakker zou worden gebeld. Alleen Chris vertrekt vervolgens naar de buren, zonder de telefoon, zodat die beneden lag te rinkelen en ik er wakker van werd! Goed wakker uiteraard omdat de beller niet zomaar op gaf.... Maar ja, was toch ook wel weer een keer tijd om wakker te worden...

Gisteravond heb ik toch maar naar oncologie gebeld. De buikpijnen werden erger en diarree ook. Ik ben in ieder geval gerustgesteld dat dit (alleen diarree) een heel veel voorkomende bijwerking is. Hierdoor besef ik dat het niet zo'n drama hoeft te zijn als de waarschuwingskaart van de beider infusen. Gewoon iets meer Immodium innemen en rusten. Dus doen we braaf wat er gezegd is. Door de Immodium zijn mijn buik en darmen echt heel rustig en ook geen pijn dus slik ik het maar braaf door en denk er niet teveel bij na. Morgen is mijn eigen oncoloog weer terug en als die gebeld heeft kan ik het hopelijk een plaatsje geven. Als dit een blijvend iets is dan is het lastig maar wel om mee te leven, maar wat het bij mij erger maakt is die stomme angst dat het erger is en dat door die bijwerking dadelijk alles versneld. Na gisteren heb ik dat gevoel wel al voor 95% uit mijn hoofd kunnen zetten. En hopelijk morgen, voorgoed!

Zo, zeven uur inmiddels en heeft Max Verstappen heeft een vijfde plaats behaald in de GP van Brazilië. Blijft ontzettend knap, maar wat zijn we snel gewend aan het succes van een ander... en dat is niet helemaal eerlijk. Ik vind gewoon dat hij het top gedaan heeft. Maar ach, wie ben ik daar in...

Dus dat was en is de zondag, als je gewoon meer en deel slaapt, maak je natuurlijk ook niet echt iets mee. Nu is het wel zo dat hier op de boerderij altijd wel iets gaande is dus zal ik jullie maar even vervelen met wat inside-information.

Sinds zaterdagochtend is één van onze Serama haantjes verdwenen. Nu is het vermoeden dat hij toch is opgegeten door een roofvogel maar het vreemde is er zijn gewoon nergens veertjes of wat dan ook te vinden. Ik heb echt zonder overdrijven gisteren een uur lopen zoeken en vanmorgen weer een half uur. In alle ruimtes onder de struiken alle weides, maar nee totaal geen spoor van het haantje. Uiteraard het liefste haantje van de twee Serama's die we hadden. We gaan nu wel de kippetjes minder lang naar buiten doen, binnen kunnen ze ook lekker scharrelen dus dat is veiliger voor ze. Dan was er vandaag nog een pig-fight tussen Knorretje en Teigertje. Tenminste Knorretje werd gewoon min of meer in elkaar geramd door een humeurige Teigert. En dan zet zo'n 50 kilogram wegend varkentje een aantal decibel op..... wauw, dat zit echt tegen de grens van een gehoorbeschadiging op als je het mij vraagt. Dus, ik erheen het gebeurde voor hun stalletjes. De reden zal waarschijnlijk weer eten zijn geweest. Ik denk dat er nog wat restjes kippenvoer lagen en dat Knor dit aan het opeten was, waarop veelvraat Teiger natuurlijk ingreep. Want hij is immers THE man! Dus ik Teiger een zet gegeven (waarop deze weer kei hard gilde) en ze naar buiten gejaagd. Het is trouwens ongelooflijk dat ze tegenwoordig zo lelijk doen tegen elkaar. Ze hebben hier echt 5 jaar samengewoond, in één stal en altijd bij en tegen elkaar aan! En ineens was daar de scheiding (echtscheiding), geen idee waardoor ze elkaar ineens zo stom vinden en niet meer mogen. Omdat er geen andere varkens zijn kan er niet één zijn vreemd gegaan... Dus kan ik er (in mijn hoofd) ook geen spannend verhaal van maken. Das dan weer jammer. Het verhaal is dus gewoon na 5 jaar huwelijk was de koek op... Nu wonen ze apart en zolang ze niet in elkaars route lopen is er niets aan de hand. Dan hebben we sinds kort natuurlijk Tom en Poes en zoals ik eerder al schreef heb ik daar echt een half uur naar zitten kijken in mijn hang-/schommelstoel. Het is en blijft fascinerend om die katten zo bezig te zien met, in dit geval, een walnoot. Geweldig! Echter wat ik jullie niet heb verteld is dat Tom en Poes sinds een paar dagen een kattenluik hebben, en werkelijk ze blinken allebei niet uit in slimheid! Ze snappen er werkelijk niets van en zien het gewoon als een raampje op ooghoogte.... Vanmorgen is voor het eerst Tom zelfstandig (na 5 dagen!) door het luikje gegaan. Geen idee of het expres of per ongeluk is gegaan maar vanmorgen zat hij in stal en Poes... uiteraard voor het raampje van het kattenluik (Goh, da's interessant). Tom liep super geïrriteerd te miauwen en toen ik de deur opendeed wist hij niet hoe snel hij naar binnen moest.. Hierdoor neem ik aan dat hij gewoon per ongeluk door het raampje (luikje) is gegaan of geduwd. Voor de rest hebben ze vanmorgen los door de stal gelopen. En dat heb ik net gemerkt bij het hooi geven! Want ze zijn kattenbak zindelijk maar hebben helaas niet het inlevende vermogen dat het hooi geen kattenbakvulling is maar dat dit eten is voor de paarden en dus GEEN kattenbak. Dus greep ik met het hooi voeren net VOL in een vieze stinkende kattendrol! En dat is echt ranzig! Het hele alfabet weer gevloekt natuurlijk en acht keer mijn hand gewassen met Dettol en nog voelt het vies. Bah... Maar goed dat de camera's op stal geen geluid hebben want ik denk dat een video van Tiny en Lau er niets bij vergeleken is.

Tot morgen!