More memories

05-10-2017

Afgelopen nacht slecht geslapen helaas, ik werd om half twee wakker en lag alleen te piekeren en kon niet terug in slaap vallen. Uiteindelijk TV toch maar aangezet en daar nog op TLC 2 programma's bekeken en daarna weer in slaap gevallen. Wel pas om 9 uur wakker gemaakt omdat het tijd voor mijn medicijnen en ontbijt was. Al met al toch een uur of 8 geslapen vandaar ik me nu niet moe voel (gelukkig). Vanmiddag komen tante Tineke en Ome Jacques dus, gezellig. Net samen met Chris Lucky geschoren want op de één of andere manier heb ik altijd in oktober schimmel bij de kleintjes. Op heb moment dat de winterharen komen en er een keer een regenbui overheen is gegaan dan lijkt het wel of het gaat broeien waardoor ze plekken krijgen. Als ik ze dan scheer en een paar keer was met Imaverol is het altijd weg en het stomme is, de grotere krijgen het niet? Daarom denk ik echt dat het met lang haar regen en zon te maken heeft dat gaat in mijn ogen broeien. De grote hebben niet zo'n enorme wintervacht als die kleintjes. Afijn, op één na alles geschoren en gewassen dus.... Ook weer gedaan. Geweldig hé dat Chris de niet paardenman gewoon mee helpt scheren! Als ik die toch eens niet had gehad...

En daarmee zal ik jullie het verhaal vertellen hoe wij elkaar ontmoet hebben.... Ik woonde toen ik 24 was met een vriendin samen in een bungalow in Beek en Donk. Geweldig om te wonen en een leuke tijd gehad. Na een tijd kreeg de vriendin heimwee naar haar ouderlijke omgeving en ging terug verhuizen. Ik was dus op zoek naar een medebewoner omdat het een groot huis was voor mij alleen, en ik ook geen held was. En zo kwam de broer van Chris bij mij wonen, niet als mijn vriend maar als medebewoner. Als iemand het normaal vraagt zeg ik altijd dat ik samenwoonde met Chris zijn broer, dit levert altijd leuke gezichten op. Maar goed Chris kwam helpen verhuizen en was toen pas 19 jaar. Echt een broekie, en helemaal niet het type waar ik doorgaans op viel, maar hij keek niet eens naar me en liet me links liggen. Iets wat ik enorm irritant vond. Destijds (ook al vond ik dat toen niet) had ik een knap snoetje en had ik aan mannelijke aandacht niet te klagen. Maar je snapt het al, ik wilde iets wat ik niet kon krijgen... Dus toen toch zijn nummer gekregen, hij zat in opleiding in Apeldoorn, en beetje gaan sms-en. Tja geen app in die tijd.. Op een gegeven moment had ik hem uitgedaagd dat wanneer hij uit de nachtdienst kwam ik ontbijt voor hem zou maken. Nooit gedacht dat hij ook daadwerkelijk kwam. Ik was dus echt heel verrast en super zenuwachtig op het moment dat ik hem aan zag komen rijden toen ik de hond (Figootje) aan het uitlaten was. Ja het meisje met de grote mond, was echt even heel stil.... Ik mompelde dat de achter deur open was en liep mijn rondje af.. helemaal zenuwachtig. En dat had ik echt nog niet vaker mee gemaakt. Na deze ochtend zijn we eigenlijk nooit meer uitelkaar geweest! Dus eigenlijk helemaal geen romantisch of spannend verhaal... Maar wel echte liefde, dat blijkt nu nog steeds iedere dag. Na ongeveer 4 maanden kochten we ons eerste huis samen. Dit was in Helmond vlakbij de stad. Het huis was op zich een leuk net huis maar na vrijstaand wonen valt het in de stad niet mee. Na 5 maanden was ik echt ongelukkig en keken we naar andere huizen en besloten we (oké ik iets meer) dat we wilden trouwen. Dus agenda's erbij datum geprikt en alles in gang gezet. Een huis vonden we ook, een mooie tweekapper aan het bos. Heerlijk hebben we daar gewoond rustig en helemaal zoals we het zelf wilden hebben. Het is dat we de paarden aan huis wilden omdat we elkaar anders niet vaak zagen, een andere reden om daar anders weg te gaan was er eigenlijk niet.

Nu, zitten we gezellig na te tafelen na het heerlijke eten van tante Tien. Niet alleen maar gezellig zitten kletsen maar ook wel serieus over zaken gepraat en nagedacht. Met een lach en een traan. Want ook mijn tante en oom zijn enorm belangrijk geweest in mijn leven. Toen ik het niet makkelijk had en het zelfstandig wonen geen positief effect had op mijn levensstijl, heb ik bij hun in huis gezeten. Dit was destijds makkelijker voor mij tezamen met een gerichte therapie. Dus je snapt het wel, zij zijn echt mijn surrogaat ouders. Grappig is ook dat ome Jacques een broer is van mijn vader en tante Tineke een zus is van mijn moeder. De kinderen van hen en mijn zus en ik lijken ook enorm op elkaar. De band tussen beide families is ook echt super! Toen ik jonger was ben ik ook meerdere keren mee op vakantie geweest. Heerlijke wintersport en fantastisch door Frankrijk gescheurd met de camper.... Met mij als chauffeur! Dus nu komen we aan bij Janneke haar verhaal. We waren uit eten geweest en kwamen in een dorpje. Op het marktplein wilden we die nacht overnachten. Er stond namelijk nog een camper, echter die ging in de avond weg. Dus stonden we er alleen. Janneke en ik lagen al op bed, toen er ineens een hoop herrie was. Harde muziek en auto's die hard optrokken en remden en dat alles gericht tegen de camper.... Provocerend gedrag dus.. Mijn oom was totaal niet onder de indruk en wilde er heen gaan. Wij helemaal in paniek. Want Mariska had messen en pistolen gezien (samen met Janneke liggend in de alkoof van de camper tegen het hysterische aan) maar ome Jacques gaf er niets om, en stapte gewoon naar buiten. Waar hij in het vloeiend frans de broekies er op aansprak. "Jongens er liggen kinderen (22 en 12 oké dat zei hij er niet bij) te slapen of jullie gaan weg of wij vertrekken, zeg het maar." Waarna de jongens hun excuus aanboden en vertrokken. Dus al met al paniek om niets, en valt het inderdaad (Janse) onder blunders. Geen messen, geen pistolen maar gewoon matcho gedrag.

Update over Mc Chicken... helaas komt Chris net binnen met de mededeling dat Mc Chicken is overleden..... RIP little chick.