On the road...

Vreugde kunnen putten uit de vreugde van een ander: dat is het geheim van geluk!

Dus lieve vrienden... daar moeten we aan blijven werken! Dan mijn nachtescapades. Want nou dat was me het nachtje weer... helaas de positieve vibe heeft niet lang geduurd. Ik werd om kwart over drie wakker met krampen in mijn buik. Dit keer hoog in de buik zo rond de maag daarbij was ik ook heel misselijk, niet fijn. Ik weet nu uit ervaring dat deze buikpijn langer aan houdt als de 'gewone ' en zo was het dus inderdaad. Eerst wat gegeten om een pijnstiller in te kunnen nemen maar het wilde niet weg. Uurtje later weer naar beneden voor morfine en dat deed gelukkig wel wat meer zijn werk. Daarna heb ik gelukkig wel wat geslapen inmiddels was het wel al kwart over zeven. Om kwart over tien maakte Chris.me wakker voor de medicijnen en een boterham. Ik was nog steeds misselijk dus die ene boterham stiekem gedeeld met de honden (Nee, echt geen idee hoe ze zo dik zijn) daarna geslapen tot kwart over twaalf en jawel gelukkig voelde ik me weer goed! Dus eruit en lekker naar buiten. Paarden stonden inmiddels een uurtje of twee á drie buiten dus die kon ik naar binnen halen. De sneeuw was op dat moment al ons heel hard aan het dooien en buiten was het echt een enorme drab zooi. Happy heeft echt niets met dit weer. Die heeft in tegenstelling tot de andere paardjes twee dekens en een hals stuk om en nog steeds bibbert ze als een rietje. Verschrikkelijk vind ik het, omdat zij heel erg last van huidallergie had is zij twee weken terug nog geschoren, waardoor ik me weer schuldig voel. Maar het moest echt want met die enorme haardos kon ik haar niet behandelen. Laten we voor Happy maar hopen dat het snel weer even wat beter wordt.

Verder nog met Tom en Poes gespeeld en een beetje buiten gerommeld. Rond een uur of drie zijn Chris en ik naar andermans paardjes gaan kijken. Ik kan daar echt van genieten en gelukkig gaat Chris met me mee. En nu zijn we weer bijna thuis. Onderweg hebben we nog een hapje gegeten, maar ik kreeg niet meer weg als een halve kop soep. Op de één of andere manier zit het toch niet zo lekker in mijn buik. Hopelijk is dat morgen weer weg.
Chris heeft trouwens bedacht dat wat ik heb niet meer valt onder diarree maar dat ik gwwoon twee á driemaal daags doe gieren.... hoe komt hij erbij. Nu ik dit typ snap ik dat laatste eigenlijk wel want het is echt net of er een schuif wordt opengetrokken haha lekker gesprekje.

We zitten nu op de hoogte van Helmond dus nog een goede dertig minuten, dan snel de paardjes doen stukje plaatsen en hop hop naar bed! Morgen hoop fit genoeg te zijn want mijn nagels moeten hoognodig worden gedaan (neppers van acryl) ik heb echt de helft uitgroei maar kon me er niet toe zetten daar een uur te zitten. Vreemd daar waar ik normaal van geniet, zal wel weer goed komen... morgen middag komt ook de huisarts langs voor een gesprekje. Deze vinden regelmatig plaats omdat zij ook op de hoogte moeten blijven. Zij zijn immers diegene die mij op het laatste bij zullen staan.

Vandaag (in de auto) is het typen niet zoals het achter de pc gaat, hopelijk morgen beter.

Fijne avond