Onze kleine terrorist....Rolex....

Het leven bestaat niet uit enorme opofferingen en verplichtingen, maar uit kleine dingen die, als ze met een glimlach en vriendelijkheid worden geschonken, harten veroveren.

Zo dag twee weer van de Happy Days kalender, ik heb het zo lang niet gebruikt dat ik gewoon diegene met een kern van waarheid én die mij aanspreken heb genomen. En deze is er één die je vanaf meerdere kanten kan bekijken (vind ik) net als het glas half leeg is of half vol, dus geef er je eigen draai aan zou ik zeggen.

Gisterenavond al vroeg op bed, eigenlijk direct na het eten al, niet dat ik gelijk ben gaan slapen maar gewoon lekker liggen en televisie kijken maandagavond is Greys Anatomy-avond en daar kijk ik graag naar. Net als Friends vroeger volg ik deze serie echt ook al vanaf het begin. Lekker kijken en vooral niet nadenken, ik denk dat iedereen wel zo'n programma in zijn of haar eigen agenda heeft staan. Zo kijkt mijn moeder iedere dag naar Utopia, nou sorry maar dat is echt iets waar ik echt mijn tijd nooit aan zal besteden.... Maar ja, zo zijn er ook vrienden die iedere dag Goeden Tijden Slechte Tijden kijken ook een echt NO voor mij.... Ieder wat wils zullen we maar denken! Ondanks dat ik moe was heb ik toch een slaappil genomen, laatste nachten waren onrustig dus nu mocht ik er weer ééntje. Vannacht dus wel goed en lang geslapen (tien uur maakte Chris me wakker oeps) alleen drie keer eruit geweest om te plassen. Maar dat mag ook wel als je zo lang ligt J. Als we tegenwoordig 's nachts gaan plassen moeten we echt heel goed opletten dat de kleine kat (Rolex alias kleine terrorist) niet tussen je benen door sjeest. Daar is hij namelijk echt super goed in, en de combinatie slaapdronken en door het donker niets zien is niet zo'n goede is al gebleken. Want we (ik in ieder geval) hebben echt al de nodige nood-stappen moeten zetten waarbij je net je nek niet breekt of de kleine terrorist vermorzeld. Ook vragen we ons af of wel echt alleen een kat is daar hij enorm lijkt op een klimgeit! Niet echt een goede vergelijking het is meer net een spin of een muis hij rent gewoon recht tegen de muren omhoog, oké uiteindelijk wint de zwaartekracht maar echt hij komt ver en hoog! Ook één van zijn favorieten is, net als Tom toen hij klein was, langs je been omhoog te klauteren en dat doet zeer.... Vannacht heeft Chris hem ook een paar keer vervloekt, de eerste keer zat hij heel schattig op bed en was hij aan het spinnen totdat hij ineens Chris zijn tenen buiten de dekens zag steken... BINGO vol erin... uiteraard inclusief nageltjes anders is het niet leuk J. Tweede keer hing Chris zijn arm buiten bed en gebruikte hij Chris zijn arm omhoog te gaan in plaats van dat hij zich normaal aan het bed omhoog trekt... oeps, ineens was het weer dat ik toch zo graag een kat wilde terwijl hij er heel de week mee loopt hihi zo schattig... Maar ik snap zijn punt. Daarentegen vind ik het uiteraard al lang best dat Rolex die kant van het bed gebruikt want ik weet hoe de nageltjes voelen dat wilde ik eigenlijk aan het begin van dit relaas vertellen dat als je eenmaal op de wc zit hij heel rap in je been hangt ook tenen vind Rolex héél erg leuk. De wasmand is ook wel iets waar hij zich mee kan vermaken, wij trouwens ook als hij erop springt want van één van de manden is de deksel stuk dus dan denkt hij dat hij er is en dan zoeft 'ie naar beneden J. Kortom het is weer heerlijk om een klein actief beestje in huis te hebben. Ikzelf kan er echt uren naar kijken. Met Micky speelt hij wel heel leuk, alleen is Micky (uiteraard net als alle andere dieren en mensen hier heel dik en zwaar) heel lomp en ploft met heel zijn gewicht op die kleine. Spyker is te sociaal daar springt die kleine met vier poten van de lucht op af en op... en dat is zo zielig voor Spyker, ook denkt Rolex nog weleens dat het zijn moeder is en dan duikt hij echt onder haar buik, niet echt zachtjes.... Spyker moet gewoon een keer uithalen, dan zal hij het niet meer doen want voor Micky heeft hij wel respect. De honden treitert hij en lokt uit, waarop ik natuurlijk de honden de schuld geef terwijl die kleine terrorist de aanstichter is... Ach ja, zo gaan die dingen nu eenmaal.

Verder vandaag paasboodschappen gedaan, dat wil zeggen kadootjes voor de kinders voor het eier-zoek-spel! Want daar waar we vorig jaar verdrietig en terneergeslagen waren daar is nu weer hoop want dit jaar is voor mij in ieder geval een kadootje en daar hoop ik lang mee door te gaan!

Fijne avond.