Ook deze dagen horen erbij....

We don't even know how strong we are until we are forced to bring that hidden strength forward. In times of tragedy, of war, of necessity, people do amazing things. The human capacity for survival and renewal is awesome.

Deze is voor jou Wen!!! Ik heb deze quote ook al een paar keer gekregen en hou me daar echt aan vast, en geloof (daar heb je het geloof, hoop en liefde verhaal weer) erin! Mijn lieve strijdende vriendinnetje heeft vandaag, uitgerekend bijna een jaar na mij slechte nieuwsgesprek, het ergste nieuws gekregen die verdomde rotcellen hebben haar ook wéér te grazen... Maar ik hoop dat ook zij knokt en blijft hopen, hoe zwaar het ook is, zal zijn en worden!

Vannacht was voor mij een rot nacht. Ik sliep om ongeveer half elf. Om twaalf uur precies (ik merkte op dat de wekker precies op 0:00 stond... significant detail) stond ik naast mijn bed om naar de wc te gaan, zo'n enorme buikkrampen en diarree. Toen ik op de wc zat, dacht ik nog owww nu zal ik wel weer heel de nacht wakker liggen, maar nee! Ik sliep best wel weer snel ware het niet dat ik om kwart voor drie weer wakker werd, zelfde euvel. Omdat de maan heel sterk aanwezig was, zat ik in het donker (maar dan toch genoeg licht van de maan) stilletjes te huilen. Mijn slechte gevoel, de boosheid, angst, woede, onzekerheid afijn het mixje giftige gedachten gierden door mijn hoofd. Onophoudelijk, ik denk dat ik wel drie kwartier daar heb gezeten, de krampen gingen niet eerder weg. Mijn derrière (ontplofte molshoop, helaas nog steeds) is ook weer gaan bloeden en dat is echt super frustrerend en bovenal pijnlijk. Omdat ik altijd bang ben voor ontstekingen (daar heeft mijn lichaam nu eenmaal een handje van) moet ik voor mijn gevoel ook "de boel" extra goed schoonhouden. En als je helemaal verkleumd bent van het op de stilzitten op de wc, je eerst met dettol doekjes de wc moet schoonmaken en dan ook nog eens een hele goede wasbeurt op betreffende plaats moet uitvoeren.....dan heb je grote kans dat je instort... Althans ik stortte echt in. Chris sliep en is niet wakker geworden op dat moment, dus heb ik mijn verdrietjes met mezelf gedeeld. Om ongeveer kwart over vier lag ik weer in bed en toen ik later om half vijf toch maar de tv aanzette werd hij wel even wakker, maar zelfs dat kon mij dit keer niet geruststellen. Om acht uur was ik wakker, mijn eten (nog steeds het goede gezonde ontbijt van Ellis) kreeg ik niet weg en na een brosse eierkoek van Bolletje kon ik direct weer naar de badkamer rennen. Echt, shitzooi!

De ochtend heb ik op de eerste verdieping doorgebracht, in de middag ben ik naar even naar de paardjes gegaan en naar mijn kippetjes en kuikentje. Helaas is het nog steeds alleen Chicken Little die uit zijn ei is gekomen, de resterende eitjes liggen (zonder barstjes) nog steeds onder moeder kip. Een ander kippetje van hetzelfde soort is ziek, en ik ben bang dat zij het niet gaat halen... De natuur kunnen we niet tegenhouden helaas... Ik heb met een pipetje nog water gegeven in de hoop dat ze opknapt maar net zat ze echt helemaal opgebold in het stro.. Niet goed dus. Als lunch had Chris weer een superlekker broodje hamburger gemaakt en hebben we gezellig bij mij moeder opgegeten. Na het eten paarden naar binnen en weer gaan zitten want mijn buik is vandaag echt helemaal niet in goede doen. Vanmiddag nog onverwachts gezellig bezoek van Anita gehad, en dan word ik toch weer emotioneel, maar toch ook fijn want door te praten over hele andere zaken duw je je eigen problemen even naar de achtergrond. Na Anita kregen we nog bezoek van Mark (mooie pony's kijken altijd leuk J) en daarna moest ik voeren omdat Chris nachtdienst heeft. Dus daar hik ik nu tegenaan. Hoewel mijn ouders thuis zijn lig ik alleen, en als ik dan zo'n nacht als de vorige heb.... STOP.... Ik ga weer onzin oprakelen, speculeren heeft totaal GEEN zin! Dus ik ga vanavond lekker een slaappilletje pakken en slaap gewoon tot morgen vroeg! En dan hebben we weer een nieuwe dag met alle open mogelijkheden!

Fijne avond.