Overdosering.....

Geef niet op als resultaten niet meteen komen. Soms hebben goede dingen tijd nodig. Heb geduld en blijf geloven in de kracht van herhaling en vastberadenheid.

En dat gezien te hebben meteen maar aan de grote schoonmaak begonnen en een begin gemaakt van de zomergarderobe naar de wintergarderobe (mooi woord voor galgje) in mijn kleedkamer. Daar moet je nu dus echt niet komen. Toen ik één doos gedaan had ben ik op één of andere manier op zolder gekomen, vast iets weggebracht. Op zolder gekomen trof ik een paar boeken aan die daar om de één of andere reden ooit zijn beland en vervolgens toen ik die terug in de boekenkast wilde zetten, besloot ik maar direct het kantoortje ook op te ruimen. Kun je het nog volgen? Anyway... ik zal eens bij het begin beginnen. Vannacht redelijk goed geslapen. Om half een werd ik wakker doordat Spyker aan de deur zat te krabbelen (niet eens Terror Rolex dit keer!) dus ik wakker. En dan ben ik ook echt gewoon klaar wakker. Dus naar beneden, Rolex ook maar even uit zijn kamertje gehaald, die snapte er niets van en bleef eerst nog boven liggen terwijl ik al beneden was. Ja, toen was ik beneden, daar waar veel voedsel te vinden is! Maar ik heb me in gehouden en heb alleen een glas soja melk gedronken. Toen mijn winterjas aangetrokken en naar buiten. Reden hiervoor is dat Tom (wéér Tom) niet naar stal was gekomen met hooivoeren en ook niet naar mijn ouders (ik at boven) om een vleesje (het welbekende graantje) mee te pikken. Hij had die ochtend een hoeveelheid jus (vleesjus) gepikt bij mijn ouders en is daarna ziek geworden. Ik had hem om drie uur nog op stal gezien geloof ik en toen wilde hij wel eten en was behalve sloom wel normaal. Maar goed, toen Chris naar bed kwam en ik vroeg of hij Tom nog gezien had antwoorde hij dat hij hem niet gezien had. Uiteraard wilde ik gelijk mijn bed uit om naar buiten te gaan zoeken. Ik mocht echter van Chris niet naar buiten, gezien de regen tegen de ramen kletterde sputterde ik niet eens tegen en bleef liggen. Totdat Spyker me wakker maakte....En dat lieve mensen was de reden dat ik naar buiten ging. Ik heb vervolgens op stal gekeken en een rondje erf gedaan echter geen Tom. Dan maar weer naar binnen, want het was best frisjes J. Daarna weer naar bed en allemaal doorgeslapen. Zelfs niet wakker toen Chris om half vijf uit bed ging... Kwart over acht gingen mijn luikjes weer open. Het leek of er een vrachtwagen over mee heen was gereden, mijn hemel, mijn benen, heupen en rug (met andere woorden gewoon mijn gewrichten) deden zo'n stramme pijn. Oh oh, die ouderdom... Maar goed, langzaam aangekleed. Nou, dat is niet helemaal waar want ik hield mijn pyjama aan en deed gewoon sokken en een broek aan... that's it. En gaan voeren, waarbij Tom direct vrolijk naar me toe kwam rennen. Nadat gedaan te hebben was ik echt van plan beneden te blijven. Wat te eten en te rommelen en dan de paarden naar buiten en de stallen doen. Maar nee, ik zat te eten en mijn ogen vielen gewoon echt dicht ik voelde me zo moe. Dus na overleg met mijn moeder toch maar even op bed gaan liggen. Om kwart voor elf werd ik wakker van mijn vader die mijn moeder aan het roepen was (gevalletje Mohammed en een berg??). Mijn moeder was blijkbaar niet binnen of niet binnen gehoorsafstand want 5 minuten later riep hij weer... tja, dan ik ook maar eruit wellicht is er iets aan de hand. Later bleek dit niet, hij moest iets weten en in plaats van erheen te lopen gebruikte hij zijn stembanden... Het was toch een mooie tijd om de paarden buiten te zetten, zo gezegd zo gedaan. Alle paarden (behalve de twee jarigen die wilden niet bij de andere weg) waren super fris door het sombere weer, wat was het koud vandaag. Na de stallen ben ik naar binnen gegaan, heb bij mijn moeder wat gegeten en ben rond half twee naar mijn kleedkamer vertrokken...tja en nu is het half negen en ben ik net klaar met het kantoor. Kleedkamer moet nog, ook de zolder heeft een keer een rigoureuze opruimbeurt nodig. Echter het kantoor is zo goed als klaar! In de tussentijd heb ik de paarden nog binnen gezet, met Chris Kaat gelongeerd en gegeten en net nog even de deken van Kaat gewisseld en nu even alles van me afgetypt!

Kortom, productieve dag, dosering totaal overschreden, pijnleven heel de dag op 4 en nu ik stil zit op een 7, vermoeidheid constant weggeduwd maar hé wat heb ik veel kunnen doen! Waarschijnlijk pluk ik morgen de vruchten van mijn overdreven activiteiten maar ik ben voor nu moe maar voldaan. Mijn buik steekt echter als een gek dus wens ik jullie een fijne avond en ga ik snel naar mijn bedje.

Fijne avond.

PS Helemaal vergeten te vermelden zondag hebben Chris en Denise gewoon alle kleine paardjes geschoren. Ik heb echt de liefste man ter wereld, welke niet paardenman scheert er voor zijn vrouw?