Pré carnaval Maastricht....cocktailtime :)

Zo na een heerlijke nacht... NOT... wel vanmorgen heerlijk rustig opgestart. Lekker een donut suikerbom als ontbijt, thanks mom! En daarna lekker gedoucht, overtollige haargroei verwijderd, haartjes gewassen ah fijn lekker getut. Alles om mezelf klaar te maken voor een half dagje Maastricht. Buiten is het heerlijk weer, dat geeft mij altijd een goed gevoel (bizar bijgeloof ook altijd). Na een rustige rit in Maastricht aangekomen. En daar begint mijn dag stuntelig te worden naar het lijkt. Als eerste ging het inchecken anders als anders. Je moet als je op de afdeling komt altijd inscannen met een barcode van je afsprakenbrief normaal kreeg je dan je naam en geboortedatum te zien en moest je op OK drukken. Hierna werd je stickervel afgedrukt, dit is nodig voor bloedprikken en overige formulieren. Nu kwam erna de naam echter een vragenlijst over de pijn. Dus nieuw, geen probleem verder ik dacht dat het één vraag was en daar werd gevraagd welk pijncijfer je zou geven voor de laatste drie dagen. Dus dat is moeilijk voor mij omdat het eigenlijk een soort van aanvallen/piekpijnen zijn. Dus koos ik voor het gemiddelde daartussen een vijf. Echter kwam daarna nog een vraag wat het hoogste pijnniveau was... shit dan klopt natuurlijk de eerste vraag niet omdat ik niet heel de dag voor een 5 pijn heb, gemiddeld is het altijd een twee of drie standaard. Maar goed, laatste drie dagen is het echt wel goed gegaan in vergelijking met de laatste tijd maar de pieken blijven zo nu en dan op komen vooral de buik en rug zijn daarbij een 'pain in the ass'! Afijn, afgerond en ik pak mijn stickervel zie ik staan arts, dus ik roep gelijk die is niet van mij... Snappen jullie het al? Ik keek, zag één woord keek niet verder en blèrde direct dat het niet goed was.... Dus de gastvrouw pakt mijn vel aan en vraagt bent u niet mevrouw van der Meer... De doos (ik dan hè) er staat natuurlijk op dat blad wie de arts is... dus staat er aangeduid net als naam: arts: ... Oké, eerste domme actie. We zaten te wachten en de heer van der Meer werd weer geroepen, dus ik grijp wederom naar mijn borsten en geef aan dat ik een vrouw ben. Eerst leek ze het niet te snappen maar á la het kwartje viel. Reden waarom dit iedere keer verkeerd gaat is dat ik M.M. van der Meer ben en hierdoor denken ze dat de eerste M. voor mannelijk staat. Ach ja, even met de bloedprik mevrouw er om gelachen, het houdt de boel luchtig zullen we maar denken. Gelukkig had zij geen stuntelige dag want het bloedprikken ging zelf in mijn linkerarm in één keer goed! Hopelijk het infuusje dadelijk ook! Ik zag het al aan de zon, het wordt een goede dag!

Na het bloedprikken moeten we altijd wachten normaal zit een gesprek met de oncoloog daartussen maar vandaag is 'mijn' oncoloog er niet dus doen we het weer een keer zonder. Altijd weer die irritante stemmen in mijn hoofd die me echt zo onzeker en bang maken... shut up! Maar goed, ik pakte net een Liga Milkbreak en deed de kauwgom uit mijn mond in mijn hand, tegelijkertijd gaat Chris naar voren om zijn koffie te pakken en op zijn achterhoofd stonden drie grote plukken haar te steigeren . Ik ga dus met mijn hand (met kauwgom erin) naar zijn hoofd en hij vliegt panisch naar achteren, hij dacht echt werkelijk (en nog steeds) dat ik de kauwgom in zijn haar of achter zijn oor wilde plakken!! What was he thinking???? En nu zitten we nog te zitten en te wachten, Chris is aan het lezen en ik typ alvast maar een stukje. Door de film van eergisteren krijg ik nog meer bizarre gedachten over de rode banken hier in de "huiskamer" en het feit dat het door de carnaval vol met boa slingers en maskers hangt maakt het er niet beter op...OMG als jullie dat eens wisten....

Zo inmiddels is het kwart voor acht en ik ben net wakker. Gelukkig waren de bloedwaardes goed en heb ik mijn levenscocktailtje weer gehad. Het infuus werd in één keer aangelegd maar heeft de hele tijd een irritant stekende pijn gegeven. Ik heb er een paar keer op zitten drukken en door mijn hand steeds open en dicht te doen en vingers te bewegen was het steeds even te weg dus heb ik het zo gelaten Ik denk dat het net op een irritante plaats zat. Voortaan moet ik maar gewoon wachten waar ze gaan prikken en niet van te voren roepen dat het in mijn hand moet... Niet mauwen en dóór! Dus not so much to tell. Na thuiskomen even naar alle diertjes op stal gegaan. Tien minuten kip, kip kip, kip geroepen om de dames en één heer binnen te krijgen en gelukkig kwamen ze dus na tien minuten achter me aan rennen... En nu weekend samen met mijn lief, mijn eigen Christian! Ja ja de mood is nog steeds aanwezig 😊😊

Fijne avond