Regulier dagje.....

Al zijn dagen soms zwaar en is geluk niet altijd een gegeven, ik wil met niemand anders strijden of ruilen met iemand anders leven.
- Lief Leven -

En dag geldt voor ons allemaal denk ik de welbekende ups en downs. Gisteren en vandaag rustige dagen met redelijk veel mankementjes die de boventoon voeren. Zeurderige pijn in mijn rechterflank, een grof protesterende darmmassa en een hoofd waarin zich één grote kolkende massa herbergt. Dus probeer ik te luisteren naar mijn lichaam (waarbij ik mezelf afvraag waarom het niet gewoon iets duidelijker is 😊) en geniet van het niets. En dat is hier op het erf toch altijd nog zat om te handelen. Vanmorgen half negen eruit om alle beestjes (tegenwoordig extra veel werk omdat er op 5 plaatsen kippen en kuikens zitten die heel irritant, altijd, hoe je het ook neerzet of ophangt de waterbakken met zaagsel en rommel vol krijgen binnen no time en ze dus 3 x daags een schone waterbak nodig hebben) te voeren. Teigertje was vanmorgen echt zó aan het krijsen dat ik eerst dacht dat hij wat heeft, later bleek gewoon honger.... Dus na 3 paarden te hebben gevoerd toch maar eerst de varkentjes (vooral tjes) gevoerd en van water voorzien waardoor de rest van de paardjes natuurlijk onder luid protest (lekker met de tanden over de houten delen) aangaven ook echt uit gehongerd te zijn. Wat hier op de boerderij echt onmogelijk is... Op Tom en Poes na lijdt alles hier aan obesitas (jawel, me ook de mensen 😊) oh nee, niet helemaal waar want Rolex is ook 'nog' mooi slank en Spyker (is al een oude dame) is zelfs te mager. Dus ik reken even snel uit, van alle beesten (legale huurders) en mensen hier op de boerderij leeft is 3,44% op goed gewicht. De rest hangt tegen het mollige en te dikke aan! Kijk dat is informatie waar je wat mee kunt op de woensdagavond! Afijn, ik was dus aan het voeren, toen weer terug naar bed, om een uur of elf de paardjes en stallen gedaan samen met moeders. Daarna weer water gecontroleerd in de wei en bij de kippies en weer naar bed enz. dus om nu met een spannend verhaal te komen...helaas, laatste twee dagen niet.

Vandaag 13 juni een spannende dag voor diegene die eindexamens hebben gedaan, en de mensen om ons heen gelukkig allemaal geslaagd! Knap, gedaan hoor. Ik weet niet zo heel veel meer van vroeger alleen dat de examens in de gymzaal waren en die muffe penetrante geur die daar altijd hing. De tafeltjes allemaal verspreid en de ongelooflijke stilte die er normaal gesproken nooit was... tja dat is wat ik me herinner eigenlijk. Geen idee of dat eigenlijk nog hetzelfde gaat als toen alweer bijna 30 jaar geleden, tjesus wat vliegt de tijd. Ik weet nog goed, dat als iemand rond de 40 was, ik ze betitelde als oud. En ik uitdrukkelijk zei dat als ik zó oud zou zijn ik geen minirokje meer zou dragen. Uhm... ik geloof dat ik maar eens hulp moet gaan vragen hoe de jeugd nu denkt want anders zit ik enigszins toch wel aan diezelfde kant waar ik destijds die mensen toebedeelde. 'Nee hoor, dat kan écht niet!'. Oeps...

Vanmiddag is de psycholoog geweest en toen zij wegging was ik helemaal leeggezogen. Ik denk in de vaktermen een goede sessie, maar wat een uitputtingsslag! Maar weer wat handvaten om te relativeren. Dus ik ga lekker op bed even een boek lezen en daarna...oogjes dicht en snaveltjes toe!

Fijne avond.