Stormy weathers

03-01-2018

Lachen is de universele altijd bloeiende plant van het leven.

Een uitspraak van Abraham Lincoln! De enige echte J! Snap niet echt hoe een werkwoord gebruikt kan worden als zelfstandig naamwoord, wat volgens mij hier aan de orde is? Nu is het natuurlijk eeuwen geleden dat ik Nederlandse les heb gehad, maar dan nog... Geen correct gebruikt Nederlands volgens mij! Ik durf nogal om zo'n man te bekritiseren, of nie dan?!

Vannacht was een hel, zowel in huis in de slaapkamer als buiten. Gisteren was het te laat om de nieuwe slaappilletjes op te halen, dus zat ik met de oude, die ik heus wel in had kunnen nemen maar uiteraard (lekker eigenwijs) niet heb gedaan. Temeer ook omdat ik rond twee uur enorme krampen in mijn buik kreeg. Het poep-patroon is zoals eerder aangegeven erg veel veranderd en is van het 'gieren' naar spookpoepen gegaan! Iedere nacht, echt je kan de klok er bijna gelijk op zetten, krijg ik rond twee uur krampen en diarree en dan zit je daar, midden in de nacht in je eentje de krampen weg te puffen. Als het echt te erg word kan ik altijd Chris wakker maken, maar als ik weet dat hij om half vijf op moet staan, dan doe ik dat alleen in echte noodgevallen. Vannacht toch maar gedaan en was hij gelukkig wel bij me en heeft even bij me gezeten in de badkamer. Na een minuut of tien zakt het meestal en nu dus ook en gingen we terug naar bed. Buiten leek het echt wel een orkaan, zo tekeer ging het. Kei harde rukwinden (buiten en binnen dus J) en enorm harde hagel en regenbuien. Tussen drie en vijf uur leek het even af te zwakken en klonk het rustiger buiten maar om half zes barste het in alle hevigheid weer los. En onweer, echt onwijze lichtflitsen verlichten de hele buitenboel. Indrukwekkend om te zien, hoe een enorme kracht er schuil gaat achter de natuur. Werkelijk een fenomenaal schouwspel van achter het raam, maar toen we om kwart voor acht gingen voeren was het even een heel stuk minder. Buiten was het ook redelijk een chaos. Omgewaaide bomen op de weg, hele erf vol takken (grote) regenpijp van stal weggeblazen, nishut voorkant er uitgewaaid, de groentekas van mijn vader een stuk of vijf ruiten eruit, panelen van het zwembad opengeklapt en zo kan ik echt nog wel even doorgaan. Ook moet je echt uitkijken als je naar buiten gaat want een kilometer of drie zijn ze aan het bouwen en daar is echt een hele lading tempex platen weggewaaid. Zo lag er één in de wei aan de zijkant en drie voor in de wei en op de weg. Die wil je niet tegenkomen als je 's morgens je krantenwijkje fiets....

Even kort samengevat, ik heb dus deze nacht echt niet meer dan 2 uur geslapen (als ik dat al haal). Na het voeren van de beesten weer naar bed gegaan en toen ik een uur of twee lag werd ik heel duizelig en hoofdpijn uiteraard door het slaapgebrek en vanmorgen ook niet heel veel suikers op (begonnen met een gezond ontbijt) dus waarschijnlijk lag het daaraan in combinatie met niet slapen en vannacht op nuchtere maag Morfine genomen. Toch heb ik toen een paar uur geslapen (nadat ik wat suikerdrankjes ophad). Toen ik wakker werd had ik alleen nog hoofdpijn en gelukkig was de duizeligheid weg. Irritante aan dat duizelig zijn en die hoofdpijnen zijn die stomme irritante onbeheersbare angstgevoelens die proberen de boel in mijn hoofd op zo'n moment over te nemen. Hierdoor wordt het nog erger en denk ik dat mijn hersenen ook aangetast zijn, gelukkig bleef Chris bij me en daardoor werd ik weer kalm, maar bah wat een naar gevoel.

Doordat het vandaag zo'n slecht weer was en de weides helemaal nat en zompig zijn besloten we de paarden binnen te laten. Kaat en Bas hebben in ons ieniemienie binnenbakje enigszins uit gekuurd en de kleintjes... die hebben huisarrest. Als die met hun dekentjes de wind eronder krijgen dan gaan ze als een hovercraft over het gras. Want als het tuinhuisje van honderdvijftig kilo omgewaaid is dan gaan onze mini's van tachtig kilo (met deken als parachute) ook was vliegen. Hmm, zou wel hilarische beelden opleveren, maar nee safety first voor onze kleine rakkers. Uiteindelijk is alles in stal gebleven ook Tom en Poes en de kippen, tot hun grote ergernis. Chris is de enige die buiten het hek is geweest, die is naar te apotheek gereden voor de slaaptabletjes. Ik verheug me nu al op een rustige nacht.

Fijne avond.