Terugblik.....

Op een bepaalde leeftijd heeft iedereen wel iets meegemaakt wat levens veranderend kan zijn. Sommigen hebben het aangegrepen om te ontdekken, te vernieuwen en te verbeteren.

Van de site 4Positiviteit. Het is er één om over na te denken, en ik denk ook echt dat dit voor iedereen wel geldt. Maar net als met geluk en liefde moet je het wel kunnen herkennen en erop in spelen. Ik hoef er in ieder geval niet over na te denken. En hoewel ik al twee keer in mijn leven had geroepen, de eerste keer na de herseninfarct en de tweede keer na de melanoom, dat ik nu meer van het leven zou gaan genieten en meer leuke dingen doen, afijn je kent het wel... ik ga het helemaal anders doen, deed ik dat destijds niet! Dus je moet er ook wel op een bepaalde manier klaar voor zijn, gewoon in één keer alles de andere kant op, het wel bekende roer om.

Nu ben ik in een bevoorrechte positie dat ik nu mijn leven zo kan leiden. We hebben er altijd keihard voor gewerkt (en ook risico's durven nemen) en wonen nu in wat in mijn ogen een droomhuis is. Dus in mijn geval is het geen straf om "thuis" te zijn. Oké, als ik mocht kiezen zou ik toch weer de andere kant kiezen (werk, werk, werk) want thuis zitten zoals ik het nu doe is natuurlijk niet een keuze maar opgedrongen iets. Maar nu het toch zo is, probeer ik er nog meer van te genieten. En ook dat is niet iets dat vanzelf gaat. We zijn nu een jaar verder, vorig jaar deze tijd waren we alleen verdrietig, boos en vooral echt ziek. De vooruitzichten waren slecht, wat zeg ik, zeer slecht! Maar nu, langzaamaan dringt het echt tot me door dat ik moet genieten van alles en iedere dag. Het klinkt zo gemakkelijk maar dat is het niet. Vorig jaar zat ik bij alles wat ik deed mezelf voor te houden dit is de laatste keer dat... oké dit was ook medegedeeld door de chirurg en huisarts maar hoe anders is het nu? Eigenlijk moeten we reeel zijn, het is nog steeds hetzelfde, ik heb metastasen (uitzaaiingen melanoom) op meer dan 29 plaatsen. MAAR ik heb zo'n geluk dat alle medicatie bij draagt aan het feit waar ik nu ben. Oké, die eerste pillenkuur (Vemurafenib Cobimetinib) was echt zwaar, en als het nog een maand langer had geduurd wilde ik ook echt niet verder omdat ik echt alleen maar beroerd was en niet naar buiten in het licht kon zonder bescherming. Chris zei pas dat dat wanneer hij in mijn schoenen zou staan, hij waarschijnlijk niet nog ooit zo'n kuur zou doen. Alhoewel ik nu echt niet meer wist hoe slecht ik toen was, foto's brachten het bewijs en herinnering dat het toen echt zwaar was. Achteraf gezien absoluut alles waard, dus toen Chris vroeg of ik dat weer zou willen antwoorde ik volmondig ja! Het heeft gebracht waar ik nu toch maar mooi even op de bank een stukje aan het typen ben 😊 toch?! Ik ben trouwens weer een lekker onsamenhangend verhaal aan het maken... Waar een quote van een ander al niet goed voor is. Goed, het ging over thuis zitten en dat ik bevoorrecht ben met een (mijn mening) droomhuis, het komt er op neer dat ik daar toch een jaar minder van heb genoten omdat ik me; a: schuldig voelde richting mijn werk, b: de ziekte in mijn hoofd honderd keer meer beslag op mij legde als mijn ziekte zelf, c: ik teveel bezig was met bedenken dat het de laatste keer weleens kon zijn... en ach als ik erover nadenk kan ik er nog meer opnoemen maar wat heeft het voor een zin. Wat ik wel ook aan het lijstje nog wil toevoegen is dat ik bepaalde mensen op afstand hou/ hield gewoon omdat dat gemakkelijker is als toelaten.. toelaten betekend ook vaak pijn omdat verwachtingen niet altijd waargemaakt kunnen worden... Dus hou ik me maar vast aan het gezegde, herinner je gisteren, droom over morgen, maar leef vandaag! En dat is wat ik nu doe. Die griep had mij even acht dagen volledig in de hand maar pfff dat is toch peanuts voor mij, I've been there, done that... kom maar op!

Onderstaand een paar feitjes over het afgelopen jaar, en na deze blog op naar een nieuw mooie jaar wat natuurlijk al in volle gang is. Maart was in het teken van Krimml (wintersport) en april komt in het teken van Ibiza (hopelijk zonnetje 😊)... en maar zien hoelang het me lukt niet terug te duiken in het verleden of me zorgen te maken over morgen.... Ik vrees dat het niet lang duurt!

• In één jaar 20 kilo ben aangekomen
• In één jaar emoties heb ontdekt waarvan ik het bestaan niet eens wist
• In dit jaar ook afscheid van bepaalde zaken heb moeten nemen
• Ik dit jaar onze vrienden goed heb leren kennen
• Ik dit jaar meer dan ooit besef dat ik de aller liefste leukste zorgzame man heb 😊
• Ik dit jaar heel veel haar verloren heb
• Ik ditzelfde jaar heel veel krullende haren teruggekregen heb
• Ik hier niet aan kan wennen
• Ik dit jaar 497 kaarten heb gehad
• Ik dit jaar 78 bossen bloemen heb gehad
• Ik dat dit jaar ook minstens verwacht 😊
• Ik dit jaar veel geld uitgegeven heb😊
• In dit jaar meer seks heb gehad als gemiddelde stellen😊
• In dit jaar echt dronken van geluk ben geweest
• In dit jaar ziek van verdriet ben geweest
• Ik besef dat onze familie echt bijzonder en mooi is😊
• Ik nog zoveel meer "onzin" kan bedenken maar toch maar stop......

Fijne avond