The day after.....
Aldus VoorPositiviteit.nl op Twitter. Een passende tekst voor mijn gemoedstoestand van vannacht en nu. Want hoewel ik natuurlijk blij moet zijn (daar hebben we weer een moetje) en ook echt wel blij ben is het dubbel. En zo blijft het denk altijd. Van scan tot scan leef ik in periodes van 3 maanden, vaak komt dan het opgelucht ademhalen veelal gevolgd met een etentje om het te vieren en alles gaat weer door. Voor hoelang? Tja, dat weet natuurlijk niemand maar als je kanker hebt, want laten we wel wezen het zit er nog steeds, is het iets wat knaagt en door knaagt. Of om in het nieuws van nu te blijven, het wroet en wroet maar door. Van Tijuna tot San Diego en dat kan een tijd goed gaan, maar uiteindelijk valt het doek. Om even in het knagen te blijven, de muis knaagt ook door en door tot hij een doorgang heeft hiervan zijn voorbeelden zat in de zadelkamer bij ons te vinden 🙈. Anyway ik dwaal weer lekker af, ook niets nieuws natuurlijk.
Ik zal even terug proberen te komen op mijn dubbele gevoel. Vooral vannacht gesterkt door het feit dat ik alleen was en niet kon slapen. Ik had weer pijn in mijn buik maar dan heel hoog, ter hoogte van de maag. Om half 3 trok ik het niet meer en belde Chris, op zo'n moment maakt zijn stem mij gelukkig rustig. Hij laat me anders ademhalen en zet me in beweging. Dan leggen we neer en belt hij terug. Voor vannacht gelukkig voldoende. Geen idee wat die pijn is, spierpijn? Verkrampte houding? Ikzelf dacht dat ik het aan mijn hart had, wat natuurlijk niet bevorderlijk werkt op de eventueel verkrampte spieren. Rond 4 uur voelde ik de pijn nog wel maar was ik rustig nadat ik een tijdje rechtop had gezeten en mijn mindfulness app had aangezet. Toen de geluiden van de app me irriteerden wist ik dat ik mijn luisterboek kon aanzetten en in slaap zou vallen. Tja, dat zijn toch denk ik (ben heel goed in het invullen van dingen 😁) die te maken hebben met spanning en ons huidige leventje. Eigenlijk net als bij iedereen de Up's en Downs maar dan net even wat anders!
Doordat ik vannacht niet veel heb geslapen ben ik na het voeren van de beesten en de stalen te hebben gedaan weer terug naar mijn mandje gegaan. Chris ligt naast me heerlijk te snurken (NOT) ik wil hem niet aan stoten want dit is zijn 'nachtrust' ik zeg tijd voor mijn ear buds (koptelefoon) en de radio!
Het weer is hier trouwens echt heel triest. Er is vannacht en vanmorgen en trouwens nog steeds zoveel regen gevallen dat de kippenren echt blank staat één vieze modder drek waar ik met voeren bijna languit glibberige! Gelukkig kon ik me nog net vastpakken. Als je daar zou uitglijden, gatver! Niets hier stinkt zo erg als natte kippenstront! Mijn strekoefeningen heb ik hierdoor al vroeg kunnen afvinken ✅!
Ik ga mijn luisterboek toch maar aanzetten in de hoop nog wat te slapen en vanmiddag lekker naar de sportschool. En nee, niet om aan de bar te hangen.....hoewel.....
Fijn weekend...