Trouwerij
Je moet gelukkig willen zijn, met niets in het bijzonder!
Vrijdagavond 20 oktober Chris is zojuist weggereden. Hij gaat naar de bruiloft van een collega.. zonder aanhang. Ook wel logisch, directe collega's komen al snel op grote aantallen uit bij defensie, en ik denk ook persoonlijk dat als je de aanhang ook uitnodigt je een andere opstelling op je feest krijgt. Mensen blijven dan toch vaak bij "hun" eigen hangen. Terwijl collega's zonder aanhang denk ik toch meer gezellig met elkaar optrekken.. Hmmm ik hoop dat hij een hele leuke avond heeft.
Wij zelf zijn alweer 15 jaar getrouwd morgen zelfs 15 jaar en 1 maand. Ja, met de hersens is absoluut niets mis. Het was 21 september 2002. We trouwden in kasteel Daelenbroeck te Herkenbosch en staan nog steeds met één van onze trouwfoto's op de site! Zo ook bij de fotograaf. Toen we voor de bruiloft op zoek waren naar een goede fotograaf kregen we de naam door via het kasteel waar we trouwden. Rob van Geffen uit Linne. Wij hebben contact opgenomen en hadden een goede klik met Rob. We besloten voor we gingen trouwen ook een reportage te maken, gewoon mooie foto's van ons tweeën. En het resultaat mocht er zijn. Eén hangt nog steeds bij ons in de gang en als ik daar naar kijk is het echt zo'n verschil.... 16 jaar huid... pfff we zeggen altijd waar blijft de tijd, maar dat hoeven we van de huid (over mijn huid in ieder geval) niet te zeggen... Die wordt namelijk steeds een beetje meer uitgerekt, en ontpopt zich daarna in een afschuwelijk richel.. of te wel rimpel genoemd.Maar daar ga ik weer ik dwaal af. Tijdens het ophalen van de portretten bij de fotograaf Rob, namen we de huwelijksdag nog een keer door. Hij zou komen als mijn moeder en ik naar de kapper zijn geweest, uit mijn hoofd gezegd was dit half acht bij de kapper en om een uur of negen half tien kwam Rob. Er zouden ook foto's gemaakt worden tijdens het aankleden. En toen het dus zover was vroeg hij of ik er bezwaar tegen had als we een paar foto's (mooi niet ordinair) in de lingerie zouden nemen. Ik had echt zo iets van WATTTTT, maar uiteindelijk besloten we toch om het te doen. Het zou immers ons eigen boek worden. Wie het te zien kreeg zouden we zelf bepalen. Wat ik toen niet wist was dat hij ons een aanbod ging doen. Ons boek heeft namelijk mee gedaan aan iets van beste trouwfotoboek in het MECC tijdens een love en marriage beurs... Dat wil zeggen dat er zo'n 5.000 mensen naar ons boek hebben gekeken... WHOOAAAA. Maar ik ken ze niet en het leuke is dat we (Rob dan als fotograaf MAAR wij waren de modellen) op de tweede plaats waren geëindigd. En ik moet zeggen het ging best makkelijk (ben ook geen moment naakt geweest...) en helemaal niet vreemd. Ik denk mede omdat we al een paar keer elkaar gezien hadden. Na het aankleden volgden de foto's van de trap af en elkaar voor het eerst zien. Ik weet nog dat ik echt zo'n enorme vlinders in mijn buik had toen ik Chris zag. Dus traantje.. Eén van de redenen om in Herkenbosch te trouwen was dat alles op één locatie kon. Dus de huwelijksvoltrekking, de foto's, receptie, het eten, het feest en natuurlijk de huwelijks nacht. Daar over later meer! Het was ook echt gemakkelijk zo, alles op één locatie. We waren er daags ervoor al aangekomen dus hadden alles al bij ons op de kamer zodat je altijd alles bij de hand had... Handig want de tranen en mij make-up waren niet zo'n beste combinatie. Daarbij was en is het nog steeds een prachtige plek. De reden dat we gekozen hadden voor één locatie omdat we zo'n 100 dag-gasten hadden. En niemand kwam uit de buurt, dus was het fijn zo geregeld. De meesten (eigenlijk iedereen) bleven ook in het kasteel of het bijbehorende hotel slapen. Zodat we 's morgens tijdens het ontbijt gewoon weer een feestje hadden! De dag zelf ging snel, heel snel voorbij. En ondanks dat de weersvoorspellingen helemaal niet goed waren was het die dag echt prachtig weer! De receptie die binnen gepland was in verband met het weer, werd spontaan naar buiten verplaatst. Na de receptie, met echt (nog steeds) de lekkerste taart die ik ooit gegeten heb, was er het diner. Met echt heel goed eten (uiteraard houden wij hier ook van). Tijdens het eten een bedankwoordje en cadeautje voor de ouders en onze ceremoniemeester neef Jan Teuben, die echt alles goed had mee georganiseerd! Daarna het feest met geweldige optredens! Hilarische en ontroerende. Ook hadden we voor de trouwdag twee acteurs ingehuurd, die zich voordeden als gasten wat de boel ook enorm aan de gang hield. Kortom geweldige dag. Toen het feest ten einde was mochten we eindelijk naar de bruidssuite (de nacht ervoor hadden we de torenkamer omdat het natuurlijk we een beetje speciaal moest zijn). En daar kwamen we aan, moe maar voldaan schoenen uit jurk uit en...... juist geld tellen.... Hoe erg... Ik moet het gewoon anders formuleren, we waren heel benieuwd naar de teksten en gelukwensen op de kaarten dus gingen we kaarten bekijken en lezen. Ja, dat kan ook natuurlijk... Maar toen dat gedaan was besloten we romantisch in de jacuzzi te gaan, heerlijk voor onze vermoeide lichamen... Om vervolgens op bed te gaan liggen.... En in slaap te vallen!!!! Echt, wat bedoel je met romantische huwelijksnacht!! Ik kan jullie wel verklappen dat de ochtend met veel energie begon.
Welnu, 15 jaar later is alles nog steeds als toen, afgezien van de lichamen, maar dan intenser. De liefde, het houden van heeft een hele andere betekenis als toen. Dieper geworteld, eigenlijk niet goed uit te leggen. Maar zij die dit ook hebben met hun levenspartner weten wat ik bedoel, en dat is echt een voorrecht! Fijne avond allemaal.
En omdat toch héél veel mensen mij al zo hebben gezien gewoon op mijn site ook een foto van toen! Ik ben er nu trots op... dat lichaam dan van toen J