Van alles wat....

Soms is het gewoon beter om even naar buiten te gaan, een frisse neus te halen, je hoofd leeg te maken en jezelf eraan te herinneren wat echt belangrijk is.

En het is alweer donderdag! De dinsdag zou ik eigenlijk, door de slaappil om negen uur in de ochtend te nemen...., in bed hebben moeten doorbrengen echter heb ik dit niet heel de dag gedaan. Wel zoals gewoonlijk de ochtend op bed en beetje televisie gekeken. De pijn in mijn rug was nog steeds aanwezig maar niets in vergelijking bij maandagavond. Ik moet ook zeggen ik grijp gretig naar de Paracetamol en Morfine zodat ik ook niet hoef te voelen. En godzijdank het werkt. De verdikking (klier) in mijn hals is er ook nog steeds maar schuift ook stilletjes aan volgens mij weer naar de achtergrond! Hoera! In de middag heb ik samen met Chris Kaat gedaan totdat Chris om kwart over 4 weg moest naar de kapper. Toen is mijn vader, ome Jac en ome Wim (jaja moeders had veel visite) bij de bak komen staan omdat ik niet alleen wil zijn. En al helemaal niet als ik met een paard bezig ben. Toen ik even handen te kort kwam (nog steeds last van de gebroken vinger en de lamme duim) vroeg ik hulp van de toeschouwers. En laat nou gewoon mijn ome Jac (die samen met mijn moeder vroeger echt de grootste bangerik voor paarden was) die gekke grote Kaat gewoon vasthouden! Zo onwijs stoer, dat moet echt gezegd worden! Als traktatie kreeg hij gelijk zijn linkermouw onder de kwijl van Kaat, wel bewijs aan iedereen dat hij het echt heeft gedaan! En Kaat, gedroeg zich voorbeeldig! Na het longeren was ik moe en ben ik even gaan zitten. Toen ik later naar de buren (ouders) liep waren ze aan het kaarten en geloof het of niet ik heb gewoon een paar potjes mee zitten kaarten (7-en) en zelfs de pot nog een keer gewonnen. Daarna uiteraard gelijk gestopt J en de paarden gaan voeren. Daarna hebben we met zijn allen gegeten en ben ik daarna naar bed gegaan. Heel moe maar wel voldaan. Ik had de dag gewoon doorgebracht en mezelf bezig gehouden om maar niet te hoeven denken 'wat als..' of 'wat dan...' en het had gewerkt! Want zodra ik rustig lig begint de grijze massa op volle toeren te draaien. Die avond en nacht heb ik slecht geslapen, ondanks dat ik moe was en redelijk wat had gedaan, ik werd 2 keer zeiknat wakker van het zweet. Niet gewoon een beetje klam maar echt nat! Dus toen ik de eerste keer zo wakker werd was het even over 12 en heb ik met handdoeken als dekens en een nieuwe pyjama getracht weer door te slapen. Dit lukte een uurtje daarna werd ik weer drijfnat wakker. Toch maar even de temperatuur opgemeten. Die was 37.9 dus dat was ook geen reden voor paniek of iets. Weer een andere pyjama aangedaan en een nieuwe handdoek het was geloof ik toen half 2. Om tien voor half 3 schrok ik wakker. Buiten hoorde ik de paarden galopperen en heel hard. Bij de buurvrouw staan 4 paarden in de wei en die waren hysterisch aan het rennen. Dus ik eruit. Ik dacht er nog even over om Chris wakker te maken maar bedacht me hij zit ook aan het einde van zijn latijn en moest die ochtend vroeg weer op. Dus onesie aan sokken wat niet zo snel gaat als je last hebt van je rug, en een slaappil ophebt en dan ook nog eens die stomme vinger... Maar het was gelukt dus ik naar buiten.... Toen ik eenmaal buiten stond vroeg ik mezelf werkelijk af wat ik nu eigenlijk dacht te gaan doen.. in mijn eentje! De hond van de buurvrouw was inmiddels keihard aan het blaffen dus moest ik toch wel iets doen. Dus de buurvrouw gebeld. Die nam niet op, shit... Toen mijn ouders geappt. Mijn vader zegt altijd dat hij nooit slaapt en overal van wakker wordt.... Oké, altijd behalve nu dan... Intussen was ik op de camera aan het kijken en kon ik zien dat de paarden inmiddels rustig stonden. De hond blafte nog wel, dus ik moest voor mijn gevoel echt iets doen. Die nacht vroor het trouwens goed hier dus met mijn toch al klamme lichaam en alleen een pyjama en een onesie en een jas besefte ik dat wat ik deed niet heel slim was. Maar goed de hond blafte nog dus autosleutels binnen gehaald en naar de auto gelopen. Daar aangekomen bleek die helemaal (echt alle ramen) bevroren te zijn. Nou, dat ging hem ook niet worden. De hond was inmiddels ook stil, nog steeds niemand had gereageerd op mijn appje dus ik dacht het is goed... ik dus weer naar binnen en gelijk naar bed. Daar nog wat televisie liggen kijken en toch wel snel in slaap gevallen. Chris heb ik er ook niet horen uitgaan dus ik neem aan dat ik toen wel diep heb liggen slapen. Kwart over zeven hoorde ik ineens de koffie automaat en stemmen... huh, super gedesoriënteerd op mijn blote voeten naar de trap gelopen. Het kwam van beneden. "Chris?' geen antwoord, dus ik verder naar beneden en toen zag ik mijn oom zitten... Hij en tante Tinus konden niet eer slapen en waren dus maar wat gaan eten en drinken. Ik heb gezellig (hoewel ik niet echt spraakzaam was volgens mij) even erbij gezeten. Om half acht ben ik gaan voeren en daarna ontbijt gepakt en medicijnen en rap naar bed. Eerst nog even afscheid van tante Tinus en ome Jac genomen die gingen op doorreis naar het Westen om vervolgens pas om half twaalf weer wakker te zijn geworden. Ik weet het niet hoor maar het zijn bijzondere dagen hier op de boerderij.... Heel bijzonder! Woensdag verder niet veel gedaan en heel vroeg naar bed gegaan half vijf. De algehele malaise was me teveel. Vooral in combinatie met de onrustige nachten denk ik?

Afgelopen nacht wel redelijk geslapen, wel wederom 1x wakker doordat ik onwijs had liggen zweten maar na weer een nieuwe pyjama (maar goed dat ik overal altijd teveel van heb gehad J) met badlaken weer verder geslapen. Vanmorgen nog niet lekker maar toch zelf gevoerd daarna weer terug gegaan en toen ik daarna wakker werd voelde ik me voor het eerst sinds dagen wat beter, eindelijk en gelukkig! Dus samen met moeders lekker de paarden gedaan, ook allemaal een grote poestbeurt, wat hard nodig was! Toen we klaar waren was het eigenlijk tijd voor het middageten maar ik voelde dat als ik zou gaan zitten er geen beweging meer in te krijgen zou zijn en ik moest echt boodschappen doen. Dus mijn vader gecharterd die reed gelukkig. Een hele volle winkelwagen in een half uur gescoord en rap naar huis. Snel Kaat samen met Chris gedaan en nu net gegeten en bekaf maar voldaan! Mijn rug voel ik nog wel maar echt een klein beetje (een 3), de klier in mijn hals is geslonken (yes!) wel nog gevoelig bij aanraken, maar daar moet ik ook gewoon van af blijven!

We gaan gelukkig weer de goede kant op!

Fijne avond.