Wakker op verkeerde tijden.....

I've dreamed a lot. I'm tired now from dreaming but not tired of dreaming. No one tires of dreaming, because to dream is to forget, and forgetting does not weigh on us, it is a dreamless sleep throughout which we remain awake. In dreams I have achieved everything.

Gewoon een stukje tekst met best veel inhoud! En dat zo maar even een paar minuten voor twaalf dinsdag vijf februari alweer. Dinsdagavond ben ik meestal helemaal in mijn element, om half 9 begint Greys Anatomy direct gevolgd door New Amsterdam met daarna ook nog eens een aflevering Code Black! Wow, drie series die ik echt ´volg´. De eerste al jaren, de tweede is net nieuw (althans voor mij dan) en de derde kijk ik sinds een half jaar. Begonnen op Netflix met een Marathon en nu dus braaf de dinsdagavond (of op Ziggo daags erna) iedere week een nieuwe aflevering. Er is alleen één struikelblok. En dat is dat ik het nooit volhoud om alles achter elkaar te zien zonder in slaap te vallen... De eerste is van half negen tot half tien en dat is (nu ik geen middagslaapje heb en probeer een normaal dagritme te hebben) eigenlijk nooit echt een probleem. Daarna begint het altijd moeilijk te worden. Het gevolg kan twee kanten op. De eerste is dat ik het zo spannend vind dat ik mezelf dwing wakker te blijven en daarmee over mijn slaap heen ben (voor zover ik over slaap heen kan zijn 😊) of ik val gewoon in slaap. Wat ook wel grappig is, want veelal gebeuren er toch ook wel romantische dingen in zodat ik vaak ook wel in the mood ben 😊. Dit even eerlijk gezegd tussen ons. Ik weet dat sommige het not done vinden om er over te schrijven maar.... Sorry, het is nu eenmaal zo. Eén geruststelling, door deze twee kanten komt het van genegenheid nooit omdat ik dus, of starend naar de IPad (jawel nog steeds Digitenne antenne probleem) de serie af wil kijken omdat het spannend is. Oftewel... ik slaap... Vanavond was het laatste het geval...

Helaas werd ik om half twaalf wakker door gesnurk van Chris. We lagen met de rug naar elkaar dus ik mep met mijn hand naar achter, met goed resultaat. Het was even stil, juist even.... Dus weer een mep naar achteren, weer was het even stil. Afijn dit ging geloof vier keer zo waarbij mijn armzwaai steeds harder (lichtelijk geïrriteerd uiteraard) ging. Na een kwartier was ik er klaar mee en dus ook klaar wakker. Dus wat doe je dan als je mij bent? Juist de IPad pakken (of soms een boek) dus ik ben bezig om de IPad naast me van de grond te vissen, mijn hocker lag overvol met andere rommeltjes en onnodige benodigdheden, mompelt Chris 'Wat ben je aan het doen?'. Dus ik wakker als ik was steek direct van wal 'Ja, door jouw gesnurk ben ik klaar wakker!' zegt ie doodleuk 'Dat was Suka, die ligt te snurken.' Haha, nou eigenlijk niet haha want zo grappig vond ik het net niet. Hij was het echt zelf, echt... ben toch niet gek! Oké, ik moe toegeven dat hij een heel klein beetje gelijk had want Suka lag ook een beetje te snurken, maar echt niet zo hard als 'mijn' Chrisje dat deed!

En zo zit ik dus nu beneden, Chris ging plassen en alle dieren waren ook tot leven gekomen... Inclusief die vieze wantsen. Bah, de tweede al die op de bovenverdieping loopt vanavond. Deze had echt ADHD f oefende voor één of andere marathon, want ik probeerde een foto te maken en ik geloof echt dat die wants wel 20 kilometer per uur vooruit snelde! Nu ben ik denk een kwartier beneden en heb koude benen. Iets waar ik gisterennacht geen last van had, toen had ik het in mijn hoofd om ineens de vloer te gaan schrobben... midden in de nacht. Tja, als je dan toch wakker bent 😊. En nu moeten jullie niet gelijk denken dat het hier een smerige bende is en dat er een laagje drek op de vloer aangekoekt ligt. Maar we hebben een natuurstenen vloer, en deze heeft een soort luchtgaatjes erin zitten (of zoiets) dus ook al wordt de vloer iedere week gedweild en eens in de zoveel tijd machinaal gereinigd, er zaten in die gaatjes vuil waar ik me al een tijdje aan ergerde. Met de schrobbezem kreeg ik het niet weg. Dus gisterennacht ging ik aan de gang met gekookt water, een handborstel en Chloor, niet echt bevorderlijk voor de vloer maar ik wilde (ineens) kijken of het wegging. En dat ging het dus ook. Na echt zonder overdrijven over één tegel een dikke tien minuten te hebben gedaan ik even overeind kwam (ik zat eerlijk waar in mijn pyjama op de gelukkig nog verwarmde vloer op mijn kont te schrobben, midden in de nacht 😊) besloot ik nog een stukje te doen (geheel onverklaarbaar een stuk verder...). Na een half uur was ik echt moe en had een lamme arm van het schrobben. Het resultaat was echt schrikbarend, zo'n verschil (ik durf het niet eens te laten zien 😊) en om heel eerlijk te zijn.... Het is verschrikkelijk lelijk licht geel....

Dus, dilemma.... Gewoon zo laten of toch een keer of in een paar keer grondig reinigen.... Hmmm, daar zullen we nog maar eens een paar nachtjes over slapen, hopelijk! Het is inmiddels half één geweest en zelfs Rolex ligt nu rustig op de grond naar mij te kijken nadat hij druk bezig is geweest met zijn laserlampje en zijn tunneltjes. Dus ik ga het weer proberen op mijn bedje in de hoop dat Chris en Suka nu niet liggen te snurken 😊.

Fijne dag.